Bebeğimi kaybettim

m3L3kin annesi .!.:

Bende devlet hastanesine gidiyordum gerçekten devlet hastanelerinde yeteri özeni ve ilgiyi göstermiyorlar mi acaba diye düşünmeye başladım.
Rabbım sanada sabırlar versin başın sağolsun çok zor bir acı imtihan..
İnsanları anlamak zaten çok zor hemen yaşın genç yenisi olur diyen o kadar insan varki etrafımda ama duymamaya calisiyorum bende

Genişletmek için tıkla...

m3L3kin annesi .!.:

5 gün önce 37+4 de bebeğimi kaybettim. Cuma günü kontrol için hastaneye gitmiştim doktor suyumda azalma olduğu için ultrasona yönlendirdi ve ordada suyumun azaldığını söyledi doktor. nst ye girdiğimde kalp atışları 120 140 arası çıktı oradaki hemşireler uyuyor olabilir dediler çıktığımda öğlen arası girdiği için sonuçları doktora gösteremedim. Öğleden sonraya kalmıştı ve doktorumun sekreteri beni arayıp sonuçlarımı gösterip göstermediğimi sordu bende kapıda bekliyorum dedim doktor gelince hemen gel dediğinde bir terslik olduğunu düşündüm ve doktorun gelmesini bekledim doktor geldiğinde hemen yatış verdiğini doğumu gerçeklestirecegini söyledi. Doğumhaneye geldiğimde açılmam olup olmadığıni kontrol edeceklerdi ve nst ye bağladılar fakat bir terslik vardı bebeğimin hareketlerini de tam olarak hissedemiyordum. Doktorların biri geliyor biri gidiyor hiç bisey söylemiyorlardi beni iyice strese soktular ve bebeğimin kalbinin atmadığını söylediler o an dünyam başıma yıkıldı ne yaptığımı ne diyeceğimi bilemedim eşimin gelmesini bekledim bir yandan doktorlara yalvariyorum nolur gerçek olmasın diye ama kimse bisey yapmıyorum hepsi başımda sakinleşmemi söylüyorlar.. eşim ve annem geldiğinde onların yikilislarini görmek ve feryatlarini duymak beni daha çok etkiledi ve yapabilecek hiç biseyin olmaması o çaresizlik hiç gözümün önünden gitmiyor... normal doğum esnasında eşim elimi hiç bırakmadı ve normal doğum yapar gibi doğum yaptım çok acı çektim ve onun yüzünü bir kere görebildim kokusunu içime çektim kalbim çok acıyor bu acı ile nasıl yaşanır bilmiyorum şuan lohusayim eşim ve ailem çok büyük destekçim Allah onlardan bin kere razı olsun fakat ben kendimi toparlayamiyorum. Bu süreci nasıl atlatabilirim.

Genişletmek için tıkla...

Bir Gul Bir Gonca .!.:

Başınız sağolsun Allah sizi cennette kavuştursun inşallah aynı şey benim de başıma geldi. Gebelikte nadir görülen kalp hastalığına yakalandım doktorlar anne sağlığı için bebeği almamız lazım dediler el mahkum kabul etmek zorunda kaldım ama bebeğim sadece 1 hafta yaşayabildi şimdi iyileştim çok şükür ama ikinci gebelikte böyle bir risk varmış. Allah affetsin ama hem annem yok hem de evladım genelde kiloya bağlıyorlar ama benden çok fazla kilolu olanlar sorunsuzca ya da az bir sorunla bu süreci geçirirken neden bunlar başıma geldi diye isyan ettim Allah'a bugün maalesef. Kendimi çok eksik hissediyorum insanlar da teselli etmek yerine daha da yere vuruyor beni. Mezarına bile gitmeye yüzüm yok kızımın. Doktor kontrolümüz vardı başka bir doktordan da risk olabilir sözünü duyunca başladım saatlerce ağlamaya. Küvözde çekilmiş fotoğrafları vardı hepsini sildim baksam daha fazla kötü olacaktım bir de aşırı kafaya takan biriyim. 3 buçuk ay geçti unutulmuyor ama acı ilk günkü gibi kalmıyor. Suç ve Ceza romanında beni etkileyen bir söz var insanoğlu her şeye alışır diye. Bir de yaparsın ikinciyi bak filanca da bunu bunu yaşadı sonra sağlıklı bebeği oldu demeleri yok mu aşırı sinir oluyorum filancanın yaşadığı ile benim yaşadığım bir mi. Bedenim kızımı taşıyamadı defalarca Allah'a dua ettim benim de canımı al diye kendimi o kadar eksik ve çaresiz hissediyordum. Yalnız değilsiniz ve size kocaman sarılıyorum. Allah yar ve yardımcınız olsun.

Genişletmek için tıkla...

Oliviaa .!.:

Okuyunca çok kötü oldum kaç haftalikti bebeginiz. Bende 41+5 de dogum yaptim. 2 gun sonra kaybettim. Benimde oglumun videolari fotolari vardi. Ben silemedim silseydim çok özlerdim pisman olurdum eminim. Benimde bebegim normal dogumda oksijensiz kaldı. Çok çok üzülüyorum. Simdi yeni bir evladim oldu. Ama o bir başkaydi

Genişletmek için tıkla...

m3L3kin annesi .!.:

5 gün önce 37+4 de bebeğimi kaybettim. Cuma günü kontrol için hastaneye gitmiştim doktor suyumda azalma olduğu için ultrasona yönlendirdi ve ordada suyumun azaldığını söyledi doktor. nst ye girdiğimde kalp atışları 120 140 arası çıktı oradaki hemşireler uyuyor olabilir dediler çıktığımda öğlen arası girdiği için sonuçları doktora gösteremedim. Öğleden sonraya kalmıştı ve doktorumun sekreteri beni arayıp sonuçlarımı gösterip göstermediğimi sordu bende kapıda bekliyorum dedim doktor gelince hemen gel dediğinde bir terslik olduğunu düşündüm ve doktorun gelmesini bekledim doktor geldiğinde hemen yatış verdiğini doğumu gerçeklestirecegini söyledi. Doğumhaneye geldiğimde açılmam olup olmadığıni kontrol edeceklerdi ve nst ye bağladılar fakat bir terslik vardı bebeğimin hareketlerini de tam olarak hissedemiyordum. Doktorların biri geliyor biri gidiyor hiç bisey söylemiyorlardi beni iyice strese soktular ve bebeğimin kalbinin atmadığını söylediler o an dünyam başıma yıkıldı ne yaptığımı ne diyeceğimi bilemedim eşimin gelmesini bekledim bir yandan doktorlara yalvariyorum nolur gerçek olmasın diye ama kimse bisey yapmıyorum hepsi başımda sakinleşmemi söylüyorlar.. eşim ve annem geldiğinde onların yikilislarini görmek ve feryatlarini duymak beni daha çok etkiledi ve yapabilecek hiç biseyin olmaması o çaresizlik hiç gözümün önünden gitmiyor... normal doğum esnasında eşim elimi hiç bırakmadı ve normal doğum yapar gibi doğum yaptım çok acı çektim ve onun yüzünü bir kere görebildim kokusunu içime çektim kalbim çok acıyor bu acı ile nasıl yaşanır bilmiyorum şuan lohusayim eşim ve ailem çok büyük destekçim Allah onlardan bin kere razı olsun fakat ben kendimi toparlayamiyorum. Bu süreci nasıl atlatabilirim.

Genişletmek için tıkla...

Mutluluk810 .!.:

Gözyaşlarıma hakim olamadım şuan..Allahım sana ve ailene dayanma gücü versin...Acını yaşa...Etrafında sana bir daha olur bilmem ne gibi telkinler verenler olacak aslında bu hiç gelmiyor biliyorum...

Sana diyeceğim sey evınde bebekle alakalı ne varsa kaldırın..Sadece belirli süre görmek koklamak ısteyecegın seyler olacak yasını yaşa...

Yavaş yavaş kabulleneceksin..İnan bana..Seninle aynı anda bu acıyı yaşayan milyonlarca insan oldugu da aklına gelince bunun kader oldugunu bir daha idrak edeceksin...

Şunu düşünüyorsun zamanla "benim ebedi hayatımda da bekleyen bir evladım var...En küçük çektiğimiz acının bile mükafatını veren Rabbim bu peygamber imtihanınında mükafatını bana verecek..."

Genişletmek için tıkla...

Mutluluk810 .!.:

Gözyaşlarıma hakim olamadım şuan..Allahım sana ve ailene dayanma gücü versin...Acını yaşa...Etrafında sana bir daha olur bilmem ne gibi telkinler verenler olacak aslında bu hiç gelmiyor biliyorum...

Sana diyeceğim sey evınde bebekle alakalı ne varsa kaldırın..Sadece belirli süre görmek koklamak ısteyecegın seyler olacak yasını yaşa...

Yavaş yavaş kabulleneceksin..İnan bana..Seninle aynı anda bu acıyı yaşayan milyonlarca insan oldugu da aklına gelince bunun kader oldugunu bir daha idrak edeceksin...

Şunu düşünüyorsun zamanla "benim ebedi hayatımda da bekleyen bir evladım var...En küçük çektiğimiz acının bile mükafatını veren Rabbim bu peygamber imtihanınında mükafatını bana verecek..."

Genişletmek için tıkla...

Bir Gul Bir Gonca .!.:

Başınız sağolsun Allah sizi cennette kavuştursun inşallah aynı şey benim de başıma geldi. Gebelikte nadir görülen kalp hastalığına yakalandım doktorlar anne sağlığı için bebeği almamız lazım dediler el mahkum kabul etmek zorunda kaldım ama bebeğim sadece 1 hafta yaşayabildi şimdi iyileştim çok şükür ama ikinci gebelikte böyle bir risk varmış. Allah affetsin ama hem annem yok hem de evladım genelde kiloya bağlıyorlar ama benden çok fazla kilolu olanlar sorunsuzca ya da az bir sorunla bu süreci geçirirken neden bunlar başıma geldi diye isyan ettim Allah'a bugün maalesef. Kendimi çok eksik hissediyorum insanlar da teselli etmek yerine daha da yere vuruyor beni. Mezarına bile gitmeye yüzüm yok kızımın. Doktor kontrolümüz vardı başka bir doktordan da risk olabilir sözünü duyunca başladım saatlerce ağlamaya. Küvözde çekilmiş fotoğrafları vardı hepsini sildim baksam daha fazla kötü olacaktım bir de aşırı kafaya takan biriyim. 3 buçuk ay geçti unutulmuyor ama acı ilk günkü gibi kalmıyor. Suç ve Ceza romanında beni etkileyen bir söz var insanoğlu her şeye alışır diye. Bir de yaparsın ikinciyi bak filanca da bunu bunu yaşadı sonra sağlıklı bebeği oldu demeleri yok mu aşırı sinir oluyorum filancanın yaşadığı ile benim yaşadığım bir mi. Bedenim kızımı taşıyamadı defalarca Allah'a dua ettim benim de canımı al diye kendimi o kadar eksik ve çaresiz hissediyordum. Yalnız değilsiniz ve size kocaman sarılıyorum. Allah yar ve yardımcınız olsun.

Genişletmek için tıkla...

nrcnbrcn .!.:

Bende 4 gün önce kaybettim 29 na dogum vardi bebeğim karnımda ölmüş kordon dolonmis boğazına 3 kere 2 gün ölü kalmış kipirdamiyor diye doktora gittim maalesef kalbi durmuş dediler hemen almamız lazım dedi doktor vermek istemedim yavrumu yüzünü gördüm gömdüler çok canim aciyor içimdeki yangın sönmeyecek bittim ben

Genişletmek için tıkla...

m3L3kin annesi .!.:

5 gün önce 37+4 de bebeğimi kaybettim. Cuma günü kontrol için hastaneye gitmiştim doktor suyumda azalma olduğu için ultrasona yönlendirdi ve ordada suyumun azaldığını söyledi doktor. nst ye girdiğimde kalp atışları 120 140 arası çıktı oradaki hemşireler uyuyor olabilir dediler çıktığımda öğlen arası girdiği için sonuçları doktora gösteremedim. Öğleden sonraya kalmıştı ve doktorumun sekreteri beni arayıp sonuçlarımı gösterip göstermediğimi sordu bende kapıda bekliyorum dedim doktor gelince hemen gel dediğinde bir terslik olduğunu düşündüm ve doktorun gelmesini bekledim doktor geldiğinde hemen yatış verdiğini doğumu gerçeklestirecegini söyledi. Doğumhaneye geldiğimde açılmam olup olmadığıni kontrol edeceklerdi ve nst ye bağladılar fakat bir terslik vardı bebeğimin hareketlerini de tam olarak hissedemiyordum. Doktorların biri geliyor biri gidiyor hiç bisey söylemiyorlardi beni iyice strese soktular ve bebeğimin kalbinin atmadığını söylediler o an dünyam başıma yıkıldı ne yaptığımı ne diyeceğimi bilemedim eşimin gelmesini bekledim bir yandan doktorlara yalvariyorum nolur gerçek olmasın diye ama kimse bisey yapmıyorum hepsi başımda sakinleşmemi söylüyorlar.. eşim ve annem geldiğinde onların yikilislarini görmek ve feryatlarini duymak beni daha çok etkiledi ve yapabilecek hiç biseyin olmaması o çaresizlik hiç gözümün önünden gitmiyor... normal doğum esnasında eşim elimi hiç bırakmadı ve normal doğum yapar gibi doğum yaptım çok acı çektim ve onun yüzünü bir kere görebildim kokusunu içime çektim kalbim çok acıyor bu acı ile nasıl yaşanır bilmiyorum şuan lohusayim eşim ve ailem çok büyük destekçim Allah onlardan bin kere razı olsun fakat ben kendimi toparlayamiyorum. Bu süreci nasıl atlatabilirim.

Genişletmek için tıkla...

nrcnbrcn .!.:

Bende 4 gün önce kaybettim 29 na dogum vardi bebeğim karnımda ölmüş kordon dolonmis boğazına 3 kere 2 gün ölü kalmış kipirdamiyor diye doktora gittim maalesef kalbi durmuş dediler hemen almamız lazım dedi doktor vermek istemedim yavrumu yüzünü gördüm gömdüler çok canim aciyor içimdeki yangın sönmeyecek bittim ben

Genişletmek için tıkla...

tomm .!.:

Burnumun direği sızladı kendi yaşadıklarım geldi gözümün önüne Allah’ım hiçbir anne babaya böylesi bir acı yaşatmasın. O hastaneden göğsünden akan sütle eve gelmek bunu yaşamayan bilemez bir yıl geçti hala o gün yüreğimi yakıyor Rabbim yüreğinize ferahlık versin dayanma gücü versin amin

Genişletmek için tıkla...

kisgunesim1101 .!.:

basiniz saolsun dayanmasi cok zor bende ocak acinda kaybettim oglumu . erkek cocuk gormek canimi cok yakiyo . siz yeniden gebeligi dusunmek icin 6 ay mi beklediniz bana 1 sene dedi doktor ama bu sekilde bebegini kaybedenler hep 6 ay beklemis

Genişletmek için tıkla...

tomm .!.:

Burnumun direği sızladı kendi yaşadıklarım geldi gözümün önüne Allah’ım hiçbir anne babaya böylesi bir acı yaşatmasın. O hastaneden göğsünden akan sütle eve gelmek bunu yaşamayan bilemez bir yıl geçti hala o gün yüreğimi yakıyor Rabbim yüreğinize ferahlık versin dayanma gücü versin amin

Genişletmek için tıkla...

Mutluluk810 .!.:

Doktorun sütün kesilsin diye verdiği o ilacı,göguslerimi sıkıca baglamamızı ona ragmen gelen sütümü...Bunları yazarken ağlıyorum..Şunu düşünmek bile canımı paramparça yapıyor ama yaşasaydı haziranda 3 yaşına basacaktı...Onun ölüm günü ondan sonraki doğan bebeğimin doğum günü oldu ve bunu eşimle ikimizden başka da kimse bilmiyor...

Genişletmek için tıkla...

tomm .!.:

Rabbim giden yavrunuz için sabırlar versin inşallah. Şimdiki yavrunuza da sağlıklı güzel ömürler nasip etsin Hepimizin yüreği yaralı(

Genişletmek için tıkla...

Mutluluk810 .!.:

Amin ..Rabbim bize bir daha böyle büyük imtihanlar yaşatmasın...Hem de nasıl bir yara...Allah'ım düşmanıma yaşatmasın denilecek kadar ağır bir imtihan bu...Bilmiyorum bununda vardır sebebi diyorum...

Genişletmek için tıkla...

kisgunesim1101 .!.:

basiniz saolsun bende bebegimi doguma yakin kaybettim acisi hala ayni gecmiyor ocak ayinda kaybettim hareket etmiyor diye gittm karnimda ölmus 2 ay sonrada annemi kaybettim 2 aci ust uste geldi piskolojim alt ust dayanmaya calisiyorum

Genişletmek için tıkla...

tomm .!.:

Rabbimden gelen herşey Elhamdulillah deyip sabredeceğiz. Hepimizin bir sınavı var inşallah sınavımız sadece budur

Genişletmek için tıkla...

tomm .!.:

Burnumun direği sızladı kendi yaşadıklarım geldi gözümün önüne Allah’ım hiçbir anne babaya böylesi bir acı yaşatmasın. O hastaneden göğsünden akan sütle eve gelmek bunu yaşamayan bilemez bir yıl geçti hala o gün yüreğimi yakıyor Rabbim yüreğinize ferahlık versin dayanma gücü versin amin

Genişletmek için tıkla...