Bebeğimi kaybettim

Başınız sağ olsun, çok üzüldüm.
Şuan acınız çok taze. Canınız çok yanıyor, ama unutmayın ki her şey geride kalan hatıraları ile hatırlanır. Önünüzde daha nice güzel günler olacak. Bebeğiniz size yardım etmek için sizi bekliyor olacak. Ferahlıklar dilerim.
 
Oliviaa .!.:
Bende yašadım 1 yıl 7 ay önce. Sana şöyle söyleyim hiç geçmiyor ama acın zamanla hafifliyor kabulleniyorsun. Onlar bir melek çok şükür bir melek annesiyiz. Haşa nasıl isyan edebilirm onlar bize sadece emanet çektigmiz zorluklar öbür dünyada yardimcimiz olacak.

Senin ne yaşadıgını çok çok iyi anliyorum. Benim bebegim 2 gün yaşadı fotoları videoları bile var :KK43: kucagıma aldım. Şimdi yeni dogmuş bebeğim var :) Allah sanada herkese de nasip etsin
Ay çok uzatmicam 2 satir yazip cümleyi bitiriyim. diye yazmaya başlamiştim :)
Genişletmek için tıkla...
Cok özür dileyerek sormak ıstıyorum cevap vermeyebılırsınız elbette🥹🙏 neden kaybettiniz ıkı gunlukken
 
bebeklinick .!.:
Cok özür dileyerek sormak ıstıyorum cevap vermeyebılırsınız elbette🥹🙏 neden kaybettiniz ıkı gunlukken
Genişletmek için tıkla...
41+5 de normal dogum yaptim 3.900 gr ilk dogum oldugu için çok çok zorlandim. Bebekte zorlandi oksijensiz kalmiş :KK43: normal dogum benim için bir travma oldu. Bu bebegimi sezeryan oldum. Çok iyi geçti
 
m3L3kin annesi .!.:
5 gün önce 37+4 de bebeğimi kaybettim. Cuma günü kontrol için hastaneye gitmiştim doktor suyumda azalma olduğu için ultrasona yönlendirdi ve ordada suyumun azaldığını söyledi doktor. nst ye girdiğimde kalp atışları 120 140 arası çıktı oradaki hemşireler uyuyor olabilir dediler çıktığımda öğlen arası girdiği için sonuçları doktora gösteremedim. Öğleden sonraya kalmıştı ve doktorumun sekreteri beni arayıp sonuçlarımı gösterip göstermediğimi sordu bende kapıda bekliyorum dedim doktor gelince hemen gel dediğinde bir terslik olduğunu düşündüm ve doktorun gelmesini bekledim doktor geldiğinde hemen yatış verdiğini doğumu gerçeklestirecegini söyledi. Doğumhaneye geldiğimde açılmam olup olmadığıni kontrol edeceklerdi ve nst ye bağladılar fakat bir terslik vardı bebeğimin hareketlerini de tam olarak hissedemiyordum. Doktorların biri geliyor biri gidiyor hiç bisey söylemiyorlardi beni iyice strese soktular ve bebeğimin kalbinin atmadığını söylediler o an dünyam başıma yıkıldı ne yaptığımı ne diyeceğimi bilemedim eşimin gelmesini bekledim bir yandan doktorlara yalvariyorum nolur gerçek olmasın diye ama kimse bisey yapmıyorum hepsi başımda sakinleşmemi söylüyorlar.. eşim ve annem geldiğinde onların yikilislarini görmek ve feryatlarini duymak beni daha çok etkiledi ve yapabilecek hiç biseyin olmaması o çaresizlik hiç gözümün önünden gitmiyor... normal doğum esnasında eşim elimi hiç bırakmadı ve normal doğum yapar gibi doğum yaptım çok acı çektim ve onun yüzünü bir kere görebildim kokusunu içime çektim kalbim çok acıyor bu acı ile nasıl yaşanır bilmiyorum şuan lohusayim eşim ve ailem çok büyük destekçim Allah onlardan bin kere razı olsun fakat ben kendimi toparlayamiyorum. Bu süreci nasıl atlatabilirim.
Genişletmek için tıkla...
Cok cok uzuldum okurken. Rabbım sabır versın.
Suan cok normal acınızı yasayın
hayat uzun önünüzde sağlıklı bir yol var hayırlısı buymuş denır mı bılmıyorum ama öyle derler..
 
m3L3kin annesi .!.:
5 gün önce 37+4 de bebeğimi kaybettim. Cuma günü kontrol için hastaneye gitmiştim doktor suyumda azalma olduğu için ultrasona yönlendirdi ve ordada suyumun azaldığını söyledi doktor. nst ye girdiğimde kalp atışları 120 140 arası çıktı oradaki hemşireler uyuyor olabilir dediler çıktığımda öğlen arası girdiği için sonuçları doktora gösteremedim. Öğleden sonraya kalmıştı ve doktorumun sekreteri beni arayıp sonuçlarımı gösterip göstermediğimi sordu bende kapıda bekliyorum dedim doktor gelince hemen gel dediğinde bir terslik olduğunu düşündüm ve doktorun gelmesini bekledim doktor geldiğinde hemen yatış verdiğini doğumu gerçeklestirecegini söyledi. Doğumhaneye geldiğimde açılmam olup olmadığıni kontrol edeceklerdi ve nst ye bağladılar fakat bir terslik vardı bebeğimin hareketlerini de tam olarak hissedemiyordum. Doktorların biri geliyor biri gidiyor hiç bisey söylemiyorlardi beni iyice strese soktular ve bebeğimin kalbinin atmadığını söylediler o an dünyam başıma yıkıldı ne yaptığımı ne diyeceğimi bilemedim eşimin gelmesini bekledim bir yandan doktorlara yalvariyorum nolur gerçek olmasın diye ama kimse bisey yapmıyorum hepsi başımda sakinleşmemi söylüyorlar.. eşim ve annem geldiğinde onların yikilislarini görmek ve feryatlarini duymak beni daha çok etkiledi ve yapabilecek hiç biseyin olmaması o çaresizlik hiç gözümün önünden gitmiyor... normal doğum esnasında eşim elimi hiç bırakmadı ve normal doğum yapar gibi doğum yaptım çok acı çektim ve onun yüzünü bir kere görebildim kokusunu içime çektim kalbim çok acıyor bu acı ile nasıl yaşanır bilmiyorum şuan lohusayim eşim ve ailem çok büyük destekçim Allah onlardan bin kere razı olsun fakat ben kendimi toparlayamiyorum. Bu süreci nasıl atlatabilirim.
Genişletmek için tıkla...
😭😭😭 başiniz sagolsun😥 ne denir bilmiyorumki okurken agladim 😥😥😥Rabbim melegini cennetine layik görmuş ölüm diye bişey yok zaten gerçek dünyada seni bekleyecek bebegin. rabbim gonlune ferahlik versin inşallah.
 
Oliviaa .!.:
41+5 de normal dogum yaptim 3.900 gr ilk dogum oldugu için çok çok zorlandim. Bebekte zorlandi oksijensiz kalmiş :KK43: normal dogum benim için bir travma oldu. Bu bebegimi sezeryan oldum. Çok iyi geçti
Genişletmek için tıkla...
Olıvıa acını derinden hissediyorum bir sen kadar degıl elbette, cok uzuldum
Tselli zaten edemem, kimim ki

Suan ki bebegınızi Allah size bagıslamıs🩷cok mutlu olun, tırnağına taş degöesın
 
m3L3kin annesi .!.:
5 gün önce 37+4 de bebeğimi kaybettim. Cuma günü kontrol için hastaneye gitmiştim doktor suyumda azalma olduğu için ultrasona yönlendirdi ve ordada suyumun azaldığını söyledi doktor. nst ye girdiğimde kalp atışları 120 140 arası çıktı oradaki hemşireler uyuyor olabilir dediler çıktığımda öğlen arası girdiği için sonuçları doktora gösteremedim. Öğleden sonraya kalmıştı ve doktorumun sekreteri beni arayıp sonuçlarımı gösterip göstermediğimi sordu bende kapıda bekliyorum dedim doktor gelince hemen gel dediğinde bir terslik olduğunu düşündüm ve doktorun gelmesini bekledim doktor geldiğinde hemen yatış verdiğini doğumu gerçeklestirecegini söyledi. Doğumhaneye geldiğimde açılmam olup olmadığıni kontrol edeceklerdi ve nst ye bağladılar fakat bir terslik vardı bebeğimin hareketlerini de tam olarak hissedemiyordum. Doktorların biri geliyor biri gidiyor hiç bisey söylemiyorlardi beni iyice strese soktular ve bebeğimin kalbinin atmadığını söylediler o an dünyam başıma yıkıldı ne yaptığımı ne diyeceğimi bilemedim eşimin gelmesini bekledim bir yandan doktorlara yalvariyorum nolur gerçek olmasın diye ama kimse bisey yapmıyorum hepsi başımda sakinleşmemi söylüyorlar.. eşim ve annem geldiğinde onların yikilislarini görmek ve feryatlarini duymak beni daha çok etkiledi ve yapabilecek hiç biseyin olmaması o çaresizlik hiç gözümün önünden gitmiyor... normal doğum esnasında eşim elimi hiç bırakmadı ve normal doğum yapar gibi doğum yaptım çok acı çektim ve onun yüzünü bir kere görebildim kokusunu içime çektim kalbim çok acıyor bu acı ile nasıl yaşanır bilmiyorum şuan lohusayim eşim ve ailem çok büyük destekçim Allah onlardan bin kere razı olsun fakat ben kendimi toparlayamiyorum. Bu süreci nasıl atlatabilirim.
Genişletmek için tıkla...
Çok üzüldüm.
Gecmis olsun.
Ve başınız sağolsun.
Allah sabır versin
 
m3L3kin annesi .!.:
5 gün önce 37+4 de bebeğimi kaybettim. Cuma günü kontrol için hastaneye gitmiştim doktor suyumda azalma olduğu için ultrasona yönlendirdi ve ordada suyumun azaldığını söyledi doktor. nst ye girdiğimde kalp atışları 120 140 arası çıktı oradaki hemşireler uyuyor olabilir dediler çıktığımda öğlen arası girdiği için sonuçları doktora gösteremedim. Öğleden sonraya kalmıştı ve doktorumun sekreteri beni arayıp sonuçlarımı gösterip göstermediğimi sordu bende kapıda bekliyorum dedim doktor gelince hemen gel dediğinde bir terslik olduğunu düşündüm ve doktorun gelmesini bekledim doktor geldiğinde hemen yatış verdiğini doğumu gerçeklestirecegini söyledi. Doğumhaneye geldiğimde açılmam olup olmadığıni kontrol edeceklerdi ve nst ye bağladılar fakat bir terslik vardı bebeğimin hareketlerini de tam olarak hissedemiyordum. Doktorların biri geliyor biri gidiyor hiç bisey söylemiyorlardi beni iyice strese soktular ve bebeğimin kalbinin atmadığını söylediler o an dünyam başıma yıkıldı ne yaptığımı ne diyeceğimi bilemedim eşimin gelmesini bekledim bir yandan doktorlara yalvariyorum nolur gerçek olmasın diye ama kimse bisey yapmıyorum hepsi başımda sakinleşmemi söylüyorlar.. eşim ve annem geldiğinde onların yikilislarini görmek ve feryatlarini duymak beni daha çok etkiledi ve yapabilecek hiç biseyin olmaması o çaresizlik hiç gözümün önünden gitmiyor... normal doğum esnasında eşim elimi hiç bırakmadı ve normal doğum yapar gibi doğum yaptım çok acı çektim ve onun yüzünü bir kere görebildim kokusunu içime çektim kalbim çok acıyor bu acı ile nasıl yaşanır bilmiyorum şuan lohusayim eşim ve ailem çok büyük destekçim Allah onlardan bin kere razı olsun fakat ben kendimi toparlayamiyorum. Bu süreci nasıl atlatabilirim.
Genişletmek için tıkla...
Kasimda 36 haftalık bebegimi kordon dolanmasiyla kaybettim kaybetmeden 3 gün önce hareketleri yavasladi ben bunu hissetmeyince devlette acile gittim nstye yönlendirdiler kendim alete bastirarak hareket ediyordu uyuyormus diyip gönderdiler 2 gün sonra özele gittim tekrar nstye bagladilar bu sefer hic yoktu hareketlilik bebegim karnimda sismis acisi hala var eskisi gibi degilim hep anlatirken gözüm dolardi ama simdi öyle degilim benim öbür dünyada şefaatcim oglum olacak bu dünyada yiyecek ekmegi yokmus bunda da bi hayir varmis bol bol dua edicez namaz kilacz ki kendimize gelelim ben böyle atlattim hala bazen zorlaniyrm ama elimden bisey gelmedi gelmiyor
Insanlar cok acimasiz acilarimizi düsünemiyorlar gecende hamile arkadasimla karsilastim napiyon falan derken aaa büyüyoruz dedi elini göbegine koydu daha bide 2 bucuk 3 aylik o kadar cok kalbim acidi ki orda aglayasim geldi insanlara iyilikle yaklasiyorum ama onlar bana kötülükle yaklasiyo takmamaya calisiyorum bazen
 
Öncelikle Rabbim sabırlar versin inşallah .Ama şunu unutma ki yiyeceği ekmeği olan yaşıyor. Ben de aynı şeyi 27 haftalıkken yaşadım ikizlerimden birinin suyu patlamıştı hemen hastaneye gittim ve tahlil için lavabaya gittiğimde kordon sarkması olmuştu hemen tutup hemşireyi çağırmıştım. Acilen ameliyatla ikizlerim kurtarıldı canım onların yaşama şansı yok denecek kadar azdı Dr lar hiç birşey diyemediler yaşar veya yaşamaz. Şimdi 11 yaşındalar çok şükür. Sen de inşallah tez zamanda yine hamile kalırsın ve hiç umutsuz olmayasın çok zor bir imtihandan geçiyorsunuz ailecek. Sabret Rabbim mükafatını taçlandırsın inşallah
 
Rabbim sabır versin canım hiç geçmiyo bu acı .. Gülsen aklında ağlasan aklında. Geçen sene 33 haftalık bebeğimi kaybettim oğlum hep aklımda. Çok zor çok acı bi imtihan rabbim yardımcımız olsun. Acını yaşa , ağlamak istersen sıkma kendini zor kuzum ne desek boş elimizden bişi gelmiyo 🥹🥹🥹
 
m3L3kin annesi .!.:
5 gün önce 37+4 de bebeğimi kaybettim. Cuma günü kontrol için hastaneye gitmiştim doktor suyumda azalma olduğu için ultrasona yönlendirdi ve ordada suyumun azaldığını söyledi doktor. nst ye girdiğimde kalp atışları 120 140 arası çıktı oradaki hemşireler uyuyor olabilir dediler çıktığımda öğlen arası girdiği için sonuçları doktora gösteremedim. Öğleden sonraya kalmıştı ve doktorumun sekreteri beni arayıp sonuçlarımı gösterip göstermediğimi sordu bende kapıda bekliyorum dedim doktor gelince hemen gel dediğinde bir terslik olduğunu düşündüm ve doktorun gelmesini bekledim doktor geldiğinde hemen yatış verdiğini doğumu gerçeklestirecegini söyledi. Doğumhaneye geldiğimde açılmam olup olmadığıni kontrol edeceklerdi ve nst ye bağladılar fakat bir terslik vardı bebeğimin hareketlerini de tam olarak hissedemiyordum. Doktorların biri geliyor biri gidiyor hiç bisey söylemiyorlardi beni iyice strese soktular ve bebeğimin kalbinin atmadığını söylediler o an dünyam başıma yıkıldı ne yaptığımı ne diyeceğimi bilemedim eşimin gelmesini bekledim bir yandan doktorlara yalvariyorum nolur gerçek olmasın diye ama kimse bisey yapmıyorum hepsi başımda sakinleşmemi söylüyorlar.. eşim ve annem geldiğinde onların yikilislarini görmek ve feryatlarini duymak beni daha çok etkiledi ve yapabilecek hiç biseyin olmaması o çaresizlik hiç gözümün önünden gitmiyor... normal doğum esnasında eşim elimi hiç bırakmadı ve normal doğum yapar gibi doğum yaptım çok acı çektim ve onun yüzünü bir kere görebildim kokusunu içime çektim kalbim çok acıyor bu acı ile nasıl yaşanır bilmiyorum şuan lohusayim eşim ve ailem çok büyük destekçim Allah onlardan bin kere razı olsun fakat ben kendimi toparlayamiyorum. Bu süreci nasıl atlatabilirim.
Genişletmek için tıkla...
Gözyaşlarıma hakim olamadım şuan..Allahım sana ve ailene dayanma gücü versin...Acını yaşa...Etrafında sana bir daha olur bilmem ne gibi telkinler verenler olacak aslında bu hiç gelmiyor biliyorum...

Sana diyeceğim sey evınde bebekle alakalı ne varsa kaldırın..Sadece belirli süre görmek koklamak ısteyecegın seyler olacak yasını yaşa...

Yavaş yavaş kabulleneceksin..İnan bana..Seninle aynı anda bu acıyı yaşayan milyonlarca insan oldugu da aklına gelince bunun kader oldugunu bir daha idrak edeceksin...

Şunu düşünüyorsun zamanla "benim ebedi hayatımda da bekleyen bir evladım var...En küçük çektiğimiz acının bile mükafatını veren Rabbim bu peygamber imtihanınında mükafatını bana verecek..."
 
PambukPrensess .!.:
Başınız sağ olsun, çok üzüldüm.
Şuan acınız çok taze. Canınız çok yanıyor, ama unutmayın ki her şey geride kalan hatıraları ile hatırlanır. Önünüzde daha nice güzel günler olacak. Bebeğiniz size yardım etmek için sizi bekliyor olacak. Ferahlıklar dilerim.
Genişletmek için tıkla...
bende bebegimi 8 aylikken kaybettim 😔
 
Veren de Allah, alan da Allah olunca ağzın dilin ellerin ayakların bağlanıyor. Rabbim sekinet versin . Cennette kavuştursun inşallah 😭
 
Oliviaa .!.:
Bende yašadım 1 yıl 7 ay önce. Sana şöyle söyleyim hiç geçmiyor ama acın zamanla hafifliyor kabulleniyorsun. Onlar bir melek çok şükür bir melek annesiyiz. Haşa nasıl isyan edebilirm onlar bize sadece emanet çektigmiz zorluklar öbür dünyada yardimcimiz olacak.

Senin ne yaşadıgını çok çok iyi anliyorum. Benim bebegim 2 gün yaşadı fotoları videoları bile var :KK43: kucagıma aldım. Şimdi yeni dogmuş bebeğim var :) Allah sanada herkese de nasip etsin
Ay çok uzatmicam 2 satir yazip cümleyi bitiriyim. diye yazmaya başlamiştim :)
Genişletmek için tıkla...
Allah sizede sabırlar versin 🙏
Bebeğine de sağlıklı uzun ömürler versin Rabbım.
 
Bahar64 .!.:
Kasimda 36 haftalık bebegimi kordon dolanmasiyla kaybettim kaybetmeden 3 gün önce hareketleri yavasladi ben bunu hissetmeyince devlette acile gittim nstye yönlendirdiler kendim alete bastirarak hareket ediyordu uyuyormus diyip gönderdiler 2 gün sonra özele gittim tekrar nstye bagladilar bu sefer hic yoktu hareketlilik bebegim karnimda sismis acisi hala var eskisi gibi degilim hep anlatirken gözüm dolardi ama simdi öyle degilim benim öbür dünyada şefaatcim oglum olacak bu dünyada yiyecek ekmegi yokmus bunda da bi hayir varmis bol bol dua edicez namaz kilacz ki kendimize gelelim ben böyle atlattim hala bazen zorlaniyrm ama elimden bisey gelmedi gelmiyor
Insanlar cok acimasiz acilarimizi düsünemiyorlar gecende hamile arkadasimla karsilastim napiyon falan derken aaa büyüyoruz dedi elini göbegine koydu daha bide 2 bucuk 3 aylik o kadar cok kalbim acidi ki orda aglayasim geldi insanlara iyilikle yaklasiyorum ama onlar bana kötülükle yaklasiyo takmamaya calisiyorum bazen
Genişletmek için tıkla...
Bende devlet hastanesine gidiyordum gerçekten devlet hastanelerinde yeteri özeni ve ilgiyi göstermiyorlar mi acaba diye düşünmeye başladım.
Rabbım sanada sabırlar versin başın sağolsun çok zor bir acı imtihan..
İnsanları anlamak zaten çok zor hemen yaşın genç yenisi olur diyen o kadar insan varki etrafımda ama duymamaya calisiyorum bende
 
Başınız sağolsun Allah sizi cennette kavuştursun inşallah aynı şey benim de başıma geldi. Gebelikte nadir görülen kalp hastalığına yakalandım doktorlar anne sağlığı için bebeği almamız lazım dediler el mahkum kabul etmek zorunda kaldım ama bebeğim sadece 1 hafta yaşayabildi şimdi iyileştim çok şükür ama ikinci gebelikte böyle bir risk varmış. Allah affetsin ama hem annem yok hem de evladım genelde kiloya bağlıyorlar ama benden çok fazla kilolu olanlar sorunsuzca ya da az bir sorunla bu süreci geçirirken neden bunlar başıma geldi diye isyan ettim Allah'a bugün maalesef. Kendimi çok eksik hissediyorum insanlar da teselli etmek yerine daha da yere vuruyor beni. Mezarına bile gitmeye yüzüm yok kızımın. Doktor kontrolümüz vardı başka bir doktordan da risk olabilir sözünü duyunca başladım saatlerce ağlamaya. Küvözde çekilmiş fotoğrafları vardı hepsini sildim baksam daha fazla kötü olacaktım bir de aşırı kafaya takan biriyim. 3 buçuk ay geçti unutulmuyor ama acı ilk günkü gibi kalmıyor. Suç ve Ceza romanında beni etkileyen bir söz var insanoğlu her şeye alışır diye. Bir de yaparsın ikinciyi bak filanca da bunu bunu yaşadı sonra sağlıklı bebeği oldu demeleri yok mu aşırı sinir oluyorum filancanın yaşadığı ile benim yaşadığım bir mi. Bedenim kızımı taşıyamadı defalarca Allah'a dua ettim benim de canımı al diye kendimi o kadar eksik ve çaresiz hissediyordum. Yalnız değilsiniz ve size kocaman sarılıyorum. Allah yar ve yardımcınız olsun.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
Sezaryen doğum, iyileşme süreci, tavsiyeler
3 4 5
Yorumlar
87
Görüntüleme
2K
Kedili ve Bebeli
Kedili ve Bebeli
C
4. Kez evlat acısı 😢
2 3
Yorumlar
40
Görüntüleme
3K
selmacayr
S
Puxhu
Acıyı paylaşmak
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
1K
Puxhu
Puxhu
G
Kp kişisi ve davranışları
Yorumlar
19
Görüntüleme
1K
Wizardmom
Wizardmom
M
Hiv pozitif olduğumu öğrendiğimde 4 haftalık hamileydim 😥
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
10K
Kahhve
Kahhve
X