aynı duyguları yaşıyoruz. seni o kadar iyi anlıyorum ki. ama işinden, kariyerinden vazgeçme bence. çünkü bu sayede, bebeğin büyüdükçe ona geniş imkanları daha iyi sunarsın. bunun yerine bebeğinle elinden geldiğince bol ve kaliteli zaman geçirebilirsin. bunun için bence sabiha paktuna keskin' in Anne İş' te adlı kitabı sana yol gösterebilir. bakıcı yerine aileden biri olsa ne iyi olurdu; ama imkanlar kısıtlıysa eve kamera gibi bir şey düşünebilirsin. bu sayede bakıcının, bebeğine nasıl davrandığını görüp içini rahat ettirir ve işine daha sıkı sarılabilirsin. sanırım araştırma görevlisisin, ne zor olduğunu bilirim. üzme kendini. bebeğin yeterince büyük zaten. 2 aylık bebeğini bırakmak zorunda kalan anneleri düşün. bebeğine ve kendine iyi bak.
Arkadaşlar eylül sonu işe başlamam gerek kızım 14 aylık olucak ama ben bakıcıya bırakmak istemiyorum.Ya üniversitedeki kariyerimi silicem.Ya da bakıcı işi için harakete geçmem gerek ama olmuyor.Onun annesi benim kimse anlamaz diye düşünüyorum.Beni özler nasıl olucak sizler nasıl başardınız.Belki çok hassasım ama mantığım almıyor.Sizlerle paylaşmak istedim.
Benim gibi çok insan varmış demek .İnanın ben daha karar veremedim mantığım kesinlikle işine devam et diyor ama kızımı bir yabancıyada nasıl bırakıcam düşüncesini kabul edemiyorum.İşi bıraksam sonra nerden iş bulunurki ufffffffffffff düşünmekten bıktım artık
ay bende aynı dertten muzdaribim hergün ağlıyorum ya bebeğimi başkasına emanet etmeyi hiç istemiyorumoğlum eylül 15 de 1 yaşında olacak ben ise hemen sonrasında işe başlicam çok zor ya hiç kıyamıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?