bebeğime annem ve kayınvalidem dönüşümlü bakarsa??

benim hep şöyle bi düşüncem war
çocugum olursa benden baska kimsenin bakmasını istemem
çalıssam dahi bi şekilde ayalar işimi bırakırım
çocugum işimden önemli deil ya
ailelere bakması konusuna gelince
eger ben çocugumun annesiysem ilk anne baba dediğinde
yürüdüğünde hastalandıgında düştügünde
güldüğünde komik eğlenceli bişiler yaptığında ben yanında olamicaksam
neden benim adım anne olsun ki
bunun hakkını verebilip cocugumu kendi dogrularımla yetiştirmeliyim
tabiki annanesi babannesi gelip arada kalsınlar torunlarını görsünler
ama sürekli deil bu ewliliği de sıkıntıya sokar
ayrıca cocuk acısından da çok zor olur
annane babanne ben..cocugumuz 3 kişinin arasında büyicek ve ister istemez dengesi bozulucak
ben cocugumun sağlıklı bi şekilde yetiştirmek isterim..
yani bu benim düşüncem
siz ne yaparsınız onu bilemicem..
 
Bu dönüşümlü bakma işini bugün sonlandıracak biri için hemen cevap vereyim size...Mümkünse iki tarafa da baktırmayın...
Kızım 2 yaşında hemen hemen...uzun süre bakıcıdaydı,sonra bakıcımız işleri nedeniyle bırakınca biz de bir süre dönüşümlü takılalım dedik...
Kayınvalide gelin ilişkisinden çok bağımsız bir olay bu, ya da kayınvalide damat...
Evinizde başka insanlar var...
İstediğiniz gibi giyinme uzanma banyo yapma ne bileyim gezme tozma lüksünüz bile yok...Çocuğunuza baktıkları için gitmeyi planladığınız her yere hadi demek zorunda hissediyorsunuz...
Sonuçta o insanların sizin evinizde sizin çocuğunuza bakmak için bulundukları düşüncesi sizi her yönden susturuyor...Borçlusunuz çünkü kişiler ane babalar bile olsa...
Asıl önemlisi bebeğiniz...Tepetaklak olacak...Abartmıyorum tepetaklak olacak...
Tamamen dengesiz ve düzensiz olacak...
Kızım doğduğundan beri günde iki kez uyuyan, akşam yatma saati en geç 9,30 olan, yemek konusunda asla zorlanmadığım tüm öğünlerini zevkle yiyen bir çocuktu hep...taa ki temmuza kadar...
Şimdi o düzenden elimde kalan tek şey akşam uyku saati, çünkü ben o saatlere müdaahilim...
Kayınvalidem yesin de ne yerse nasıl yerse yesin mantığında, kirlenmiş yağlanmış, ara öğünmüş umurunda olmaz...abur cubur sürekli elinde kızımın...bu onun doğrusu...
Annem çocuk dediğin saatli yer, aman ellerini temiz tutsun, hemen ağzını yıkayalım kızım, gün aşırı banyomuzu yapalım modunda...abur cubur asla olmaz, zararlı modunda...bu da onun doğrusu...
Kayınvalidemden sonra annemin düzenini gören kızım şokta...
Ben öylece bakınıyorum ne olacak halimiz diye...İtiraz edemiyorum istediklerime keyfimizden burda değiliz çocuğuna bakıyoruz olmasın diye...
Sonuç...haftaya pazartesi kreşe başlıyor...Tüm 3 yaşına kadar münavebeli bakalım baskılarına rağmen...
Sağolsun ikisi de...hatta dördü de (dedeler de joker çünkü:))
Ama istemiyorum...Kendim için de kızım için de istemiyorum...
Ben onun zor zamanlarını tek başına aşmışım bunları mı halledemeyeceğim...
Tavsiyem...Eşinizi ikna edin, çocuğunuzu bakıcıya emanet edin...Ne evinizin huzuru bozulsun ne çocuğunuzun düzeni...
Benim eşim kendi annesine söyledi, iyi ki bakıcıya vermişiz en başından sizi dinleyip size baktırmamışız diye...
 

çok teşekürler tecrübeleriniz aktardığınız için ve tün arkadaşlara yorumlarından ötürü teşekkürler.ya bakıcı ya da işi bırakacağım kesinlikle düşündüğüm gibi dönüşümlü olacak gibi değilüstelik de bilikte yaşayarak ve hiç bir özel hayat olmaksızın.herşey gönlünüzce olsun arkadaşlar:)
 
İşten çıkma mevzusuna gelince...
Ben devlet memuruyum...
Ama özel sektörede de olsam çıkmazdım işimden...
He kocam çooook zengin olsa daha hafif bir işle uğraşırdım o ayrı...
Ama hayatın gerçeği inkar etmemek lazım...Para yok huzur yok...Kandırmayalım kendimizi...
Kızıma param yok deyip hayır deyip onunla tüm günü geçirmektense sıkıntı içinde, evde olduğum her anımı ona dolu dolu ayırıp çalışmayı tercih ederim...
 
yorumları okuyamadım ama baştan söyleyeyim ki canınız sıkılmasın, burda çalışmayan kadınların sizi anlamasını beklemeyin. o yüzden işinizi bırakmayı düşünmeyin bence. "ben işi bırakırım çocuğuma bakarım" yorumları sizin işinize yaramayacak. herkesin koşulları ve hayata bakış açıcı farklı.
bakıcı konusunda eşinizin ailesine laf düşmez.
kayınvalidenin ya da annenin bakması da dediğiniz gibi çocuğunuz anaokuluna kadar sürebilecek ve katlanabilecek bişey değil. 6 yıl birlikte mi yaşayacaksınız?
kaldı ki sizin evinizde kalacakları için zaten otomatik olarak masraflarınız katlanacak ve bi bakıcı parasını harcamış olacaksınız.
olan evliliğinize olur, eşinizle ve çocuklarınızla başbaşa tek vaktiniz olmayacak.
bu konuda eşinizi ikna edin.
çok iyi bakıcılar var emin olun sadece biraz araştırın ve siz yanındayken başlasın.
kontrol altında tutun, ani baskınlarla eve gelebilirsiniz.
anneniz ve kayınvalideniz de ara sıra geldiklerinde kontrol edeceklerdir.
ben de kardeşim de bakıcıyla büyüdük, hala görüştüğümüz ve babanne diye hitap ettiğimiz insanlardır.
annemizle de çok verimli vakit geçirdik.
 

Merhaba canım, benimkilerde aynı seninkiler gibi ilk torun tamam çok seviyolar ama bir o kadarda sahipleniyor. Benimkine kayınvalidem bakıyor allah razı olsun güzel bakıyo ama annen gibide olmuyo şunu yap bunu yap dediğinde hehe diyo geciyo ama annen olsa neden yapmıyosun şöyle böyle diye biliyosun kaç kere ben kavga ettim o benim çocuğum sizden daha çok düşünüyorum ben onu diye 1 kerede evi terk ettim bu ve başka nedenlerden dolayı şuan iyi gibi bakalım ilerleyen zamanlar ne gösterecek ama çok zor bunu bilesin
 

çok teşekkürler yorum için,
evet haklısınız çalışan kadın ve çalışmayan kadın farlı açılardan yaklaşıyor olaya ama maddi olanaklar olsa elbetteki çocuğuma 3 yaşına kadar bakmak isterdim.ama şartlar bunu gerektiriyor.evet çok iyi bakıcılar var umarım eşim de ikna olur ve düzgün bir insan bulur hayatımıza dengeli birşekilde devam ederiz.
 
Öncelikle bebeğinizi sağlıkla ve neşeyle büyütmenizi dilerim. Ömrü uzun olsun.
Cevaplarınızdan anladığım kadarıyla, aslında işi bırakıp bebeğinize bakmaya gönlünüz var. Önce o ihtimali zorlayın derim. Çalışan anne olmak hiç kolay bir psikoloji değil. "anne işe ditmee" diye o ağlıyor, sen ağlıyorsun. Gerçekten zor. Ama mecbursan maddi olarak o zaman katlanacaksın, çocuklarım için deyip avunacaksın.

Eğer bir borcun yoksa, tek maaşla idare ederim dersen, işin de vazgeçilmez değilse gözünde bu ihtimali es geçme derim.
Devlet memuru değilmişsin. Bilmiyorum maaşından bakıcı parası ödeyince kalan kısım tatminkar mı, bunu değerlendir. Eşinin görüşü de önemli.

Benim de 37 günlük bebeğim var, ben de doğum iznindeyim.
Aileden birinin bakmasını kesinlikle tercih ederdim, ama öyle bir şansım yok.
Sizin durumunuzda ise, k.valide ve görümce iyice "bize mecbursun" havasına girmiş sanırım. Hoş değil. Seni çok yıpratırlar.
Şu durumda güvenilir bir bakıcı veya senin bakmanı öneririm. Eğer bakıcı tutacaksan olursan, arada rica edersin k.validenler gelir, kısa kısa kalır giderler. Böylece sen bakıcıya talimat verirsin ve o da patronu ne derse onu uygular. K.valideye söz hakkı kalmaz.
 

Kreş işini de kotaran var kotaramayan var..
Kızıma üvey annem baktı 4 yaşında kadar, geldi gitti, yani yatılı değildi. Çok memnunduk hepimiz.
Sonra kreşe verdim, dakika 1 gol 1 hastalandı. Aslında çok iyi bir kreşe vermiştik, sınıf mevcudu sadece 7 kişiydi. Ki normalde kreşlerde üst limit 20 kişi. Yani 1 sınıfa 20 çocuk doldurabiliyorlar.
Kreşlerde ilk sene sık hastalanıyor çocuklar, bu gerçek. Ben hastayken kreşe göndermedim mesela, gene üvey anneme götürdüm. Akşamalrı biz de gittik kaldık, düzelene dek 2-3 gece idare ettik. Ama hasta,halsiz çocuğu kreşe göndermedik.

Ayrıca kreşte yemesi içmesi daha yetersiz oluyor evdekine göre. Bir de kalabalıkta öğle uykusu uyumak kolay değil. En azından benim kızım için öyleydi. 13-15 arası uyku saatiydi kreşte. Benimki 14 gibi ancak dalabiliyordu ve daha uyumak istediği halde 15'de mecburen uyandırılıyordu.

Bence kreş 5 yaşına dek yarım gün olmalı. Böylece çocuk öğle uykusunu evinde, kendi düzeninde ve dilediğince uyur. Ayrıca kreşte sadece bir öğün yemiş olur, kalan öğünler evde takviyeli verilir.

Ama her anne bir dğeil, her çocuk bir dğeil. Komşum 21 aylık kızını verdi kreşe. Tek gün devamsızlığı yok çocuğun. Hasta osla da, ateşi olsa da gönderiyor kreşe. Çok zayıfladı kızı, ben olsam dayanamam, ama o rahat.
 
aynı sorun bende de var malesef.bakıcıya baktırsan ayrı gelip bakmaları ayrı dert inan ki.benim oğluma 4.5 aylıktan beri kendi annem bakıyor tabi bizle kalıyor.annemden çok çok memnunum ama tabi insan evli olunca iş değişiyor.bi kere eşin rahat edemyor onun için bir yabancı sayılır,özel nedenler .....dolayısıyla bir sürü gereksiz tartışma nedeni.üstelik ben anneme maddi olarak da yardım ediyorum yani parasından değil oğluma kendi kanından canından birisi baksın maksadım.herşeye rağmen böyle devam ediyoruz nereye kadar bilemiyorum.tabi annemim bizim için yaptığı fedakarlığın lafı bile olmaz
 

evet ahminedebiliyorum ve ben de neler yaşayacağımı görür gibiyim,kendimi hiçç kandırmayayım yeri geldiğinde kendi annemle dahiolur,sahiplenme olmasa da mesele fikir ayrılıkları mutlaka olur ama istediğin gibi söyleyebiliryorsun annen olduğunda haklısın,teşekkür ederim tecrübelerinipalaştığın için:)
 
işe girince çok iyi bir maaş alacaksan
bakıcı tutacağına ve kayınvalide ya da anneni eve yatılı alacağına
yakınlarda küçük bir ev tut kirasını falan sen öde işe giderken bırak orda kayınvalidene bakar bir süre
sonra annen gelir o bakar
yani 6 yıl böyle evde başkalarıyla yaşanmaz özellikle yaşlı insanlarla
genç çiftsiniz sonuçta cinsel hayatınız var özel sohbetleriniz var özel vakit geçirmek isterseniz olmaz yani
ama maaşın bunları karşılamayacaksa hiç girme işe derim bakıcıda sonuçta maaş alacak 200-300 tlye çalışmıolar
evliliğini yıpratıp evlilikten soğumak istemiyorsan
eve büyükleri yatılı getirtme​
 
bence kesinlikle bakıcı baksın.sürekli beraber yaşamak senin ailende olsa onunda olsa olmaz.çocuğuna bakıcı bakan ve çok memnun olan çok arkadaşım var.bulursunuz mutlaka birini.asla öbür yolu denemeyin derim.ya da bakıcı bulana kadar deneyebilirsiniz.zaten ne kadar zor olacağını göreceksiniz
 
Konuya sadece senin değil çocuğun açısındanda bakmak lazım. Her ailenin bebeğine verdiği kültür farklıdır. Onlar gibi bir çocuğun olsun ister misin önce bunu sor kendine? Aslında bütçeniz uygunsa bana göre 1 2 sene çocuğuna sen bak güzelce sonrası için birini bulmaya bak derim ben.
 

evet en önemlisi o aslında...istemem gerçekten gerek aile ilişkileri gerekse de çocuk yetiştirme açısından pek de olumlu görmüyorum,birkere evde kimse kimseyle konuşmuyor muhabbet anlamında ama herkes herkesn herşeyini merak edip burnunu sokuyor.benim çocuğumun da herşeyine müdahale edilsin ve anne-babasından önce ya da bzler gibi otorite sağlanmaya çalışıldın hiç mi hiç istemem.ben 8a ylık bebeğime yanlız bakmama rağmen ve farklı bir şehirde yapayanlız olmama rağmen "aaa"demedim daha denecek bir bebek de değil zaten,ama görümcem onlarda kaldığımızda"aaa"da dedi "orda kalcaksın da"dedi herkes ona susuyor nedense,ben ne kendi üzerimde ne de bebeğim üzerinde böyle bir otorite istemiyorum,onun içi de hiç anlaşamıyoruz istiyorlar ki herşey kendi kurallarına göre olsun ,olmaz işte empati yapmak lazım biraz.
 
ay ay çocuğum olursa az çok yaşayabileceğim sıkıntıyı gördüüüüm
benimki daha vehim 40ı çıksın kaynanam çocuğumu alıp götürecekmiş! (14 saatlik yol) kendi bakacakmış
bakıcıya kesinlikle para verditmezmiş, o bakarmış, o büyütürmüş, oo bakıcı parası da neymiiiiiş

eşime kızdım, dedimki kimseye baktırtmıyorum çocuğumu gerekirse çalışmam ben bakarım, annenlerde bize bakar (şimdi bu cümleme de kızanlar olur, ama bunla kurtulduklarına şükr etsin onlar) eğer ki çalışmam gerekirse çocuğuma ancak bakıcı bakar dedim. o da kızıyor daha doğmamış çocuğa don biçiyorsunuz diye :) dedim anan başlatıyor, kendi kendine planlar kurguluyor, bize danışan bile yok dedim

anlıcan bizde de böyle (daha çocuğun Ç si yok olsa da) kimseyi getirmiyorum yanıma kimseye de göndermiyorum çocuğumu ya ben bakıcam (duruma göre) ya da bakıcı, bu kadar basit, kesin, net
 

evet bence de eşin de destekliyorsa soru yok zaten,40 çıkan çocuğu nasıl götürüyorki hem laf işte konuşuyorlar valla boşboş..anneden başka kime ihtiyacı olabilir o çocuğun.
 
Merhaba çocoğunuza henüz bakıcı bulamadıysanız ben daha önce çocuk baktım ve yiğenlerime baktım ve bakıyorum düşünürseniz numaram 05422336964
 
voice79 Merhaba çocoğunuza henüz bakıcı bulamadıysanız ben daha önce çocuk baktım ve yiğenlerime baktım ve bakıyorum düşünürseniz numaram 05422336964
 
kesinlikle 1-2 yasına kadar ya siz çalışmayın yada bir bakıcı bulun.çünkü herkesin özel hayatı olması gerekir.anneleriniz size gelecek peki babalarınız ne yapacaklar? artık 2 yas grubu içinde kreşler var bir süre idare edebilirseniz cok daha iyi olur.sizin cocugunuz sonucta.tamam torun ama onlarda anne bakıcı değil ki...hasta oldukları zamanlar olacak ve herkes cocuk yetiştiremez belli bir yaştan sonra.herkes cocugunuzu kendi doğru ! bildiklerine göre yetiştirmeye calısacak.sonucta cocugunuzun terbiyesini de bir çok kişi vermiş olacak
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

I
Sanki kayboldum
6 7 8
Yorumlar
148
Görüntüleme
20K
SARILARIN FILIZ
Küçük bebeğim ile boşanmak
4 5 6
Yorumlar
104
Görüntüleme
8K
KIR PAPATYASII
K
G
Türk annelerinin gözünden görmek istediğim bir derdim
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
11K
perdono pero no olvido
A
Kayinvalidem ve Bosanmam
11 12 13
Yorumlar
242
Görüntüleme
28K
gkmnbjk90
Bir anne nasıl olur da erkek evladını kız evladından daha çok sever?
3 4 5
Yorumlar
82
Görüntüleme
18K
Eucalyptus
E
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…