bebeğime annem ve kayınvalidem dönüşümlü bakarsa??

aynı evin içinde ne anneniz ne de kayınvalidenizin çocuğunuza bakmak için gelmesi hiç de mantıklı gelmiyor bana..
tüm çalışan anneler böyle mi yapıyor??hadi evi yakın olsa sabah bırakıp akşam alsanız hay hay deriz ama bu şekilde o iş yürümez..kalpleriniz kırılır,üzülürsünüz...
iş arkadaşlarınıza sorun,araştırın mutlaka güvenilir birilerini bulursunuz.önce komşularınızdan başlayın..ben kızımı 4 aylıkken bakıcıya bıraktım..bakıcım alt komşumdu.ilk hamile kaldığım günden itibaren etraftan soruşturmaya,gözlemlemeye başladım..komşuma da sık gider gelir oldum ki daha yakından tanıyım diye:))çok şükr çok ii baktı kızıma...belki benden bile ii baktı..arkadaşlarınızın çocuklarına bakmış bir bakıcı güvenilir olur..inanın dışardan olunca bakıcınız çook daha rahat oluyorsunuz..söylemek istediklerinizi güzel güzel söylüyorsunuz..yanlış anlaışılma olmuyor arada..ben il değişikliğinden dolayı 1 yaşından sonra da teyze kızıma baktırdım kızımı işte pek memnun kalamadık..en sonunda da karşı tarafın bi türlü tatmin olmayan istekleri dolayısıyla eşimle programlarımızı ayarlayıp beraber baktık...
bu arada küçük bir not: benim kayınvalidem de daha yeni evlendiğimizde başlıyordu torunum olsun da ben ona bakarım da buraya bırakırsınız ben büyütürüm falan çok söyledi..ben hee hee dedim geçtim..vee çocuğum doğdu 40 gün gelmedi..40ı çıkmış çocuğu kucağına alamadı..kızım 3 yaşında hala bakamaz..ağladığı zaman hasta oldu diye hastaneye götürtmeye çalışır!!!siz de boşverin bu laflar boş..sadece konuşmuş olmak için söylüyorlar...
 
aynı evin içinde ne anneniz ne de kayınvalidenizin çocuğunuza bakmak için gelmesi hiç de mantıklı gelmiyor bana..
tüm çalışan anneler böyle mi yapıyor??hadi evi yakın olsa sabah bırakıp akşam alsanız hay hay deriz ama bu şekilde o iş yürümez..kalpleriniz kırılır,üzülürsünüz...
iş arkadaşlarınıza sorun,araştırın mutlaka güvenilir birilerini bulursunuz.önce komşularınızdan başlayın..ben kızımı 4 aylıkken bakıcıya bıraktım..bakıcım alt komşumdu.ilk hamile kaldığım günden itibaren etraftan soruşturmaya,gözlemlemeye başladım..komşuma da sık gider gelir oldum ki daha yakından tanıyım diye:))çok şükr çok ii baktı kızıma...belki benden bile ii baktı..arkadaşlarınızın çocuklarına bakmış bir bakıcı güvenilir olur..inanın dışardan olunca bakıcınız çook daha rahat oluyorsunuz..söylemek istediklerinizi güzel güzel söylüyorsunuz..yanlış anlaışılma olmuyor arada..ben il değişikliğinden dolayı 1 yaşından sonra da teyze kızıma baktırdım kızımı işte pek memnun kalamadık..en sonunda da karşı tarafın bi türlü tatmin olmayan istekleri dolayısıyla eşimle programlarımızı ayarlayıp beraber baktık...
bu arada küçük bir not: benim kayınvalidem de daha yeni evlendiğimizde başlıyordu torunum olsun da ben ona bakarım da buraya bırakırsınız ben büyütürüm falan çok söyledi..ben hee hee dedim geçtim..vee çocuğum doğdu 40 gün gelmedi..40ı çıkmış çocuğu kucağına alamadı..kızım 3 yaşında hala bakamaz..ağladığı zaman hasta oldu diye hastaneye götürtmeye çalışır!!!siz de boşverin bu laflar boş..sadece konuşmuş olmak için söylüyorlar...
 
aynı mesajı tekrar göndermişim....
 
Son düzenleme:
ya bu durumda en iyisi bakıcı olur sanırım çünkü kayınvelidem benden bahstemiyor diyorsun bebekler kimle büyürse ona alışıyorlar benim kızıma annem bakar ve kızım ona çok düşkün bir hafta falan gece gündüz kızımla orda kaldık bu sürede anneannesinin arkasından ağlamaya kadar getirdi olayı tabiki bebekler içinde bizlerin yeri ayrı ama alıştıkları kişide ikinci anneleri oluyor
 
Merhaba arkadaşlar,
biz ailelerimizden farklı şehirlerde yaşıyoruz ve 8 aylık bir bebeğimiz var,çalışmaya başlayacağım yakında,bebeğime kaynvalidem ve annem dönüşümlü bakacak bize gelerek tabi şehirlerarası olunca yatılı olarak kalacaklar ama nezamana kadar,anaokul çağına kadar hep birliktemi yaşacağız ailelerimizle,tabiki sorunlar çıkacaktır.Birarada yaşamasak da sorunlar oluyor,şimdi bir de paylaşılamayan bir bebek var,kayınvaidem birlikteyken zaten bebeğimin annesi gibi davranıyor ve ben de bakıcı oluyorum adeta,kısıtlı sürelerde bile bunu yaşarken aylarca cmt-pazar demeden birlikte nasıl yaşanırki.eşim ve ailesi bakıcı fikrine pek yanaşmıyor böyle idare ederiz diyorlar,ben de istemem bakıcı sonuçta ama aile düzeni ve özel hayat denen birşey var,istediğini söyleyemiyorsun,bebek olunca herkeste zaten bir sahiplenmedir başlıyor,bir de onlara gittiğimizde evlerin de hiç bebeğimizn annesiyle ilgili bir söz geçmihor sanki ben yokmuşum gibi,halsıyla çok mutlu halasıyla çok huzurlu,sen annene bakma halana bak gibi saçma sapan laflar,durumlar böyle olunca işe başlamaktan ve bebeğimin bütün gün onlarla kalmasından ve de tabi beraber yaşamaktan endişeliyim,olgun insanlar olsalar bebeğimiz annesi olduğumu hatırlasalar ve ona göre davransalar çok iyi olurdu.sizce ne yapmalıyım bu tavırlar karşısında.bakıcı olması gerektiğini düşünüyorum ben,güvenilir birini bulup,ailelerde istedikleri zaman gelirler,aynı dertten yaknan varsa ya da firkir belirtmek isteyen lütfen arkadaşlar yorumlarınızı bekliyorum.

Anne, bebegi en az 3 yasina gelene dek mecbur degilse calismamali. Bakici tutulsa hiç tanimadiginiz birine cocugunuzu emanet ediyorsunuz, cocuktan mahrum kalip onu kendinizden mahrum birakiyorsunuz. Ne için? para kazanmak için, veya kariyer için... Yazik bu çocuklara. Sizi tenzih edeyim zira durumu bilmiyoruz. Peki anneleriniz donusumlu geldiklerinde babalar sorun yapmayacaklari mi? Nihayetinde ayda bir veya onbes gunde bir esleri evden ayriliyor olacak. Onlarin da duzenleri bozulabilir. Valla zor bir durum bol $ans.
 
X