İnşallah, inşallah. Ben ne zaman rahatladım biliyor Musun? Ben bu çocuğu çok bekledim, yani gerçekten çok bekledim, çok zorlu yollardan geçtim, çok zorlu sözlere maruz kaldım, içimin çok acıdığı zamanlar oldu. Ne yapalım nasip değilmiş demekki, benim de imtihanım buymuş dedim.
Ve gebe kaldım bu sorunlar çıktı. Oturup ağlıyordum, bi çocuk görüyordum ağlıyorduk eşimle, hastanede sırada beklerken insanlara yalvarır gözle bakıyordum bana dua etsinler diye, yine ağlıyordum. Ama sonra dedim ki demekki benim de imtihanım evlatmış.
Benim elimden duadan başka ne gelir ki? Onu oraya koyan Allah bir gün benden alırsa bunu durdurmaya ne gücüm yeter ne param ne de başka bir şeyim. Çünkü Allah’ın kudretinin üstünde hiçbir şey yokmuş bunu çok daha iyi gördüm. O’ndan gelen başım üstüne olsun dedim. Daha çok rahatladım böyle düşündükçe. Ne yapabilirim ki? Ne yapabilirdim?
Şükür benim yavrum iyi oldu, inşallah sağ Salim de kucağıma alırım.
Ama demem o ki üzülsek de kahretsek de bizim elimizden hiçbir şey gelmiyor. Allah sağlıcakla yavrunuza tam zamanında kavuştursun. Sonuçlar temiz çıksın. Dua edeceğim