Merhaba hanimlar konuya nerden nasil basliycam bilmiyorum ama yazip icimi dokmek istiyorum artık çatlamak üzereyim ben 6 yıllık evli 25 yaşinda bir ev hanımıyim eşim askeri personel oldugu icin başka memlekette yaşiyoruz 2020 yılında çok zor bir hamilelik süreciyle dünyalar tatlısı kızımı aldım kucagima onun bebekligi çok sakin varligi yoklugu belli degildi suan 3 yasinda ve 5 ay sonra 4 yasina giricek aradan 3 yıl sonra bi mucizeyle tekrar anne olacagimi ogrendim basta pek sicak degildim bu fikre ama rabbim sevdi verdi 6 şubat depremlerinde 1.5 aylik hamileydim ama bilmiyodum depremde coken binamizdan kizimla kurtulmaya calisirken karnimda bi evladim daha varmis zaman gecti dogum zamani geldi bebegim dunyaya geldigi gunden beri surekli aglayan yanindan bir dk su icmeye gitsem hemen uyanip aglayan bebek asla uyumaz bu gece bile 4 de uyandik ve hala ayaktayiz artik gercekten cildirmak uzereyim benden ilgi bekleyen bir kizim daha var ama ben okadrar uykusuz yorgunum ki kalkip sacimi tariycak halim bile yok artik psikolojik çokuntu icindeyim. Bu halimi gorenlerde zaten halimden pek anlamiyo ee cocuk isteyen bakar. Tabiki cocuguma ben bakarimm bizler anneyiz evet ama insaniz benimle ayni durumu yasayan anneler nolut bana bi akil verin napmam gerek bu durumun gecmesi icin