Ne kadar güzel tebrik ederim.bende böyle içimde kelebekler uçuşun istiyorum.sanki hayat enerjimi kaybetmiş gibiyim. Neler yapıyorsunuz mesela. Bende diyorum pozitif düşünecegim diye ama neden bunu icsellestirmek çok zor galiba.
manevi olarak öncelikle geçmişinle barışmalısın,
yaşananlar yaşandı ve her şey sana bir değer kattı
iyi ya da kötü. seni sen yapan şeylerdi hepsi
geleceğe dair planların olmalı ama bunlar esnek planlar olmalı çünkü hayatta her şey olabilir planlara uyulamayabilir, hayat farklı seçennekler sunabilir ve istemesen de bazılarını seçmek zorunda kalabilirsin. mecburiyetlerini de hoşgörüyle kabullenmelisin.
iş mesela, istemesen de çalıştığın bir iş senin enerjini emecektir, ama çalışmazsan hayatını idare ettiremeyeceksin. o zaman bu işte çalıştığın sürece sevdiğin yanlarına bakacaksın ama o sırada hayatında değişiklik yapmak için başka iş arayışında olacaksın. işim kötü diye sürekli karalar bağlayıp o günlerini zehretmeyeceksin gibi. işin kötüyse iş arkadaşın iyidir, maaşı kötüyse tatili çoktur mesela. iyi kısımları görüp enerjini düşürmeyeceksin.
ya da benim için bir sorun, ailedeki büyük sağlık sorunları. annem 4 yıl önce hastalandı hala yatalak. asla başımıza gelmesini istemezdim. çok üzdüm kendimi, üstelik başka şehirdeyim. sonra baktım ki benim de sadece bir hayatım var. mecburen uzaktayım anneme bunu bir faydası olmamasına rağmen sürekli üzüntü içindeyim. bu beni yıpratıyor, bu yüzden elimden ne geliyor ve neler benim kontrolüm dışında bunları belirledim. annemin hastalanması benim kontrolümün dışında bir durum. benim yapabileceğim ne? sık sık ziyaret edip ihtiyaçlarını gidermek. bunun dışında kendimi kahredrcesine üzmemeliyim.
yani kendime kapasitemden fazla yük veremem. kontrolüm dışı şeyler için kendime çok yüklenmiyorum, annemle ilgili gece kabuslarımdan da böyle kurtuldum. üzülüyorum tabi ama hayatımı askıya alacak kadar değil.
her şey insanın içinde bence
somut olarak, hayat tarzını değiştirebilirsin
mesela kendini daha çok sevmen da poizitif olman için nasıl bir insan olman gerekiyor? gerçekçi hedefler belirleyebilirsin.
ben kendimi geliştirmenin bende pozitif etki yarattığını gördüm.
mesela o gün yeni bir şeyler öğrendiysem işe yarar bir insan olduğumu hissediyorum
bu bana mutluluk veriyor
spor yapmaya başlamıştım o da öyle bir etki yapıyor insanda
hobilerim var
kafam çok doluysa boyama kitAbı boyuyorum
beni çok rahatlatıyor
hayatta herkesi affettim
bana çok büyük kötülüğü dokunanları bile affettim ama hayatımdan çıkardım
onların nefretini taşımak enerjimi emiyor
ama varlıkları da mutsuz ediyor
bu yüzden "önemsemiyorum"
mesela kayınvalidem :)
benim hakkımda ne demiş, ne yapmış ne istiyor vs zerre umrumda değil artık
bağları koparamıyorum ama onu da kaale almıyorum
ya da arkadaş dediklerim kazık mı attı, üstlerine çizik atıyorum, yakınlığı kesip hayatımdaki önem sıralarını listenin sonuna atıyorum. evet hala hayatımda yerleri oluyor ama önemsenmeyen herhangi biri gibi.
bana kötülüğü olan birine kafayı takmıyorum kendimi üzmüyorum yani.
neyse ya fotoğrafta canlı çıkmaktan nereye geldim :)
ama bence sormak istediğin "bazı insanların aurası neden parlak" tı di mi?
bence içlerindeki mutluluk ve enerjiyi keşfettiklerinden.
