- 15 Eylül 2014
- 1.848
- 4.514
- 208
Selamlar,
Öncelikle şunu söyleyeyim ki hayatımda kötü giden bir şey yok. Babamla ilgili problemleri anlatmıştım daha önce, özetle annemi aldatmıştı ve ben bunların hepsini öğrenmiştim. O cephede değişen bir şey yok ama onu da pek takmıyorum kafaya; benim için günün birinde bana ihtiyaç duyacak ve benim de sırf bir zamanlar benim annemin rahmine düşmemi sağlamış olduğu için yardımcı olacağım biri zaten.
Neyse, şunu diyordum: İyi bir işim, iyi bir gelirim, çok sevdiğim bir sevgilim var. Annem, kardeşim çok iyiler. Arada ufak sorunlar oluyor ama birkaç saatlik şeyler.
Ama, bana bazen bir şeyler oluyor. Bazen dediğim, kimi zaman günün her anı, kimi zaman ayda bir geliyor bu his. Bir his geliyor yani, gitmek istiyorum. Kaçmak, uzaklaşmak istiyorum. Kimsenin beni tanımadığı, bilmediği, kimseyle samimi iletişim kurmak zorunda olmadığım bir yere. İş gereği sık seyahat ediyordum geçen sene, bana iyi geliyordu. Yeni geçtiğim işte seyahat yok pek; geçenlerde "Seyahat var" dediler, nasıl sevinçle atladım "Ben giderim" diye.
Aslında çok güler yüzlü, neşeli bir kadınım. Ama içimde bir şey var arada tekleyen, beni her şeyi bırakmaya, gitmeye teşvik eden. Kendimi bir trende hayal ediyorum sık sık, nereye gittiğimin bir önemi yok, gidiyor oluyorum sadece.
Kafama da takılıyor bir yandan. Acaba diyorum mutsuz muyum, bilinçaltım bir şekilde sinyal mi veriyor? Değiştirmem gereken bir şeyler mi var, beni rahatsız eden?
Drama çevirip çok uzattım kusura bakmayın. Özetle, ne yapayım ben? Şımarıklık mı ediyorum? Neden böyle hissediyorum? Ne yapayım da geçsin acaba?
Öncelikle şunu söyleyeyim ki hayatımda kötü giden bir şey yok. Babamla ilgili problemleri anlatmıştım daha önce, özetle annemi aldatmıştı ve ben bunların hepsini öğrenmiştim. O cephede değişen bir şey yok ama onu da pek takmıyorum kafaya; benim için günün birinde bana ihtiyaç duyacak ve benim de sırf bir zamanlar benim annemin rahmine düşmemi sağlamış olduğu için yardımcı olacağım biri zaten.
Neyse, şunu diyordum: İyi bir işim, iyi bir gelirim, çok sevdiğim bir sevgilim var. Annem, kardeşim çok iyiler. Arada ufak sorunlar oluyor ama birkaç saatlik şeyler.
Ama, bana bazen bir şeyler oluyor. Bazen dediğim, kimi zaman günün her anı, kimi zaman ayda bir geliyor bu his. Bir his geliyor yani, gitmek istiyorum. Kaçmak, uzaklaşmak istiyorum. Kimsenin beni tanımadığı, bilmediği, kimseyle samimi iletişim kurmak zorunda olmadığım bir yere. İş gereği sık seyahat ediyordum geçen sene, bana iyi geliyordu. Yeni geçtiğim işte seyahat yok pek; geçenlerde "Seyahat var" dediler, nasıl sevinçle atladım "Ben giderim" diye.
Aslında çok güler yüzlü, neşeli bir kadınım. Ama içimde bir şey var arada tekleyen, beni her şeyi bırakmaya, gitmeye teşvik eden. Kendimi bir trende hayal ediyorum sık sık, nereye gittiğimin bir önemi yok, gidiyor oluyorum sadece.
Kafama da takılıyor bir yandan. Acaba diyorum mutsuz muyum, bilinçaltım bir şekilde sinyal mi veriyor? Değiştirmem gereken bir şeyler mi var, beni rahatsız eden?
Drama çevirip çok uzattım kusura bakmayın. Özetle, ne yapayım ben? Şımarıklık mı ediyorum? Neden böyle hissediyorum? Ne yapayım da geçsin acaba?
