Merhaba. Size saçma ve tuhaf gelebilir ama bayramda ailemin yanına gitme konusunda çok isteksizim, hatta hiç gitmek istemiyorum. Sebeplerinden biri okuduğum bölümün proje tesliminde ilk teslimim geç teslim oldu, çünkü projemin ilk paftası, dosya boyutu büyük olduğundan sistem tarafından kabul edilmedi, dosya boyutunu küçülmeye çalışayım derken sistem kapandı ve maille teslim edebildim, maalesef ki ilk tesliminden çok kötü not geldi. Son ana bırakmadım ama, son ana kadar çalıştım. Mimarlık okurken böyle oluyor genelde. Ancak yüzdelik etkisi düşük olduğundan hala geçme şansım var. 2.notum iyi geldi, geriye final projem kaldı. Şu an projem de değiştirmem gereken çok fazla yer var, ayrıca geliştirmem de gerekiyor ve 2 haftada anca bitiririm, çünkü finale çıkar gibi gel dedi hocam. Ben yatay geçiş yaptığımdan, derslerim sayılmadı,baya geriden başladım. Bütün derslerimi verdim ancak 3 projem daha var hala. Eğer projelerden geçersem en erken bu şubatta mezun olurum. Memlekete gitmezsem güzelce projemdeki tüm eksikleri tamamlarım, geliştiririm ve geçmeyi garantilerim. Ancak memlekete gidersem, orada çalışılmıyor genelde. Önce babamlara gidiyorum, sonra anneanne, teyze, babaanne derken ziyaretler bir haftamı alıyor. Ve hızlıca proje öizebilen bir insan değilim, elim yavaş ve ağır. Ayrıca düşünmem zaman alıyor. İkinci sebep de ailem tarafından evlilik konusunda sıkıştırılmam. Annem vefat ettiği için 5 yıldır babam ve akrabalarım ilgileniyor benimle, ya da ilgilenmek yerine uzaktan yorum yapıyorlar. Hadi şu bitmeyen okulunu bitir artık vs. Ve hiç karışmaması gereken kişiler bile hayatıma karıştı, aklıma geldikçe sinir krizi geçiriyorum. Mesela eniştem ve yengem, 2.dereceden akrabam olmama rağmen, benim hakkımda her şeye yorum yapıp, her konuyu eleştirdiler.Her gittiğimde yok mu görüştüğün biri, ne zaman evleniyorsun, kaç yaşına geldin artık vs, ve birtakım sinir bozucu nasihatler. Ama her seferinde, her seferinde. Bir iki kere söylersin, hoşlanmıyorsam kapatırsın konuyu, ancak her zaman aynı baskılar devam ediyor. Ya da beni, evlilik için biriyle tanıştırmak istiyorlar. Annem vefat ettiğinden beri, tek amaçları ve beklentileri evlenip çocuk doğurmak oldu. Benim hayallerimi hiçe saydılar. Senin bu okulu okumaktaki amacın ne diyen oldu. Babam tarafından yalnız bırakıldım. Babam, 2.evliliğini yaptı ve evine beni sığdıramadı.Ev küçük, akşama gidersin dedi.Akşama nereye gittiğimi sorarsanız, annemin hastalığında teyzemlerin altındaki evi, anneme verdiler, orada kaldım. Hem benim için daha rahat bir ortam oldu, proje çalışmam için vs. Ama üstte teyzem ve eniştem oturduğu için, eniştem, tek kalmam konusunda, her konuyu namusa getirdi. Evlenmem konusunda ısrarcı davrandı. Bunların hepsi bende travma etkisi yarattı. Ve 7 saatlik yolu çekmek, işkence gibi geliyor. Babam, apartta kaldığım için, kira ödeme konusunda destek oldu. Ve şu an babamların oturduğu site satışa çıkarıldığı için, evi boşaltma aşamasındalar. Ev, şu an kolilerle doluymuş, ayın 6sunda taşınacaklarmış. Uzun lafın kısası, hiç gidesim yok.En başta, akrabalarım destek olmadı, sadece son zamanlarda bayram sonrası birkaç akrabam bana fitre yolladı.Çünkü,teyzem,bir gün beni evin içinde çok kötü ağlarken görmüştü, o gün buzdolabımda hiçbir şeyim yoktu. Ama bundan dolayı ağlamıyordum, aklıma yaşadıklarım geldiği için ağlıyordum. Benim şu anki hedefim, kalan 3 projemi verip, daha sonra da belediyede mimar olarak çalışmak. Ya da özel sektör de olabilir. Sonraki aşamalarda kpssye hazırlamayı ya da alese haaırlanmayı düşünüyorum. Evlilik düşünüyorum, ancak mezun olup çalışmaya başlayınca ve tabiki tekrar hayatımda biri olursa.Eski sevgilimle, fikir ayrılığı yaşadığımız konular vardı. Bu nedenle ilişkimiz sona erdi, şu an hayatımda biri yok yani... Benim asıl danışmak istediğim konu, bayramda aile yanına gitmemek çok mu ayıp olur aceba... Çünkü ben her bayramda gidiyordum, bu bayram hiç gidesim yok ve sallanrusa olan projemi toparlamaya çok ihtiyacım var...
