Boyle bir sey mumkun mu, amansiz hastaliga mi yakanlandiniz? Ilk olarak, degismeyi istemediginizi dusunuyorum. O terapilerin hicbirine degisimi isteyerek degil, ya esinizin elinizden kacacagi korkuyla ya da bak iste ben tedavi goruyorum ama ise yaramiyor demek icin gittiginizi dusunuyorum.
Ikinci olarak gittiginiz kisilerin yeterliliklerini, uzmanliklarini, aldigi egitimleri, kullandigi metodlari arastirdiniz mi? Yoksa Ayse onerdi, yengem gitmis diye mi gittiniz? Su ana kadar gittiginiz terapiler nasil bitti? Oturup, artik terapiye ihtiyaciniz olmadigini terapistinizle konusup bitirme seansi yaptiniz mi? Yoksa kendiliginizden bu ise yaramiyor, bi de sunu deneyeyim diye cat diye mi biraktiniz?
10 kusur senedir terapide olan birisi olarak soyluyorum bunu. Hem psikoterapistim hem de psikiyatristim var. Psikiyatristim Borderline'in ilac tedavisi yok, ben sadece semptomlarini azaltmak icin ilac yazabilirim, cok uzun soluklu, gerekirse omur boyu terapi tek cozumu diyor. Ben su an kendimi yonetebiliyorum, stabilligimin bozuldugunu anladigimda daha sık araliklarla, iyi oldugum donemlerde daha uzun araliklarla terapistimi goruyorum ve cok iyi olmama ragmen terapiyi bitirme gibi bir durumum su an icin yok. Cunku cevremdeki kimseye hayati zehir etme gibi bir amacim da yok, ki esimle de eskisi gibi olmadigima, ona alan taniyabilecegime inanmasam asla evlenmezdim. Siz diyin takinti, bagimlilik, ben diyeyim Borderline ozellikler, ismi fark etmez, ama bunun sonucunu kucucuk bir cocuga yasatamazsiniz. Dunyaya getirmeniz size bu hakki vermiyor.
