- 31 Temmuz 2014
- 1.140
- 911
- 133
Herkes merhaba,
Öncelikle belirtmek isterim ki çok ama çok istedim normal doğum yapmayı. Hamileliğimi öğrendiğim ilk günden itibaren hep normal doğum hikayelerini okuyarak kendimi motive ettim ve normal doğum yapan her anneden kutsal dualarını istedim çok şükür duaları kabul oldu. Ve bende buraya kendi hikayemi yazıyorum...
40 haftalık yolcuğum 24 eylül 2o15 de bayramın 1. günü doldu. Doktorum kontrole gel raporunu uzat bayramın 2.günü ben nöbetçiyim yine gel açılman varsa suni sancı ile istersen doğumu başlatırız demişti. Bebeğim 2 hafta önde gelişimi vardı kendimi hep sanki daha önce gelecekmiş gibi şartlandırmıştım aslında hiç alakası yokmuş bebiş ne zaman isterse o zaman gelirmiş bunu öğrendim :) Çevreden sezeryan ol kestir gitsin sözleri artı yediğim baskı cabası olmakla birlikte dolu dolu 40 haftayı bitirmiştim. Yok artık doğmayacak bu çocuk diye kendimi inandırmıştım
Neyse bayramın 1.günü hastaneye giriş yaptım nstye girdim ve tabiki 0 sancı .. ve ben yine dumur
o gece hafif bel ağrım vardı ama yaklaşık 2haftadır bel ağrılarım vardı o yüzden onuda kâle almadım. 25 Eylül sabahına uyandım 8.30da kontrole gidicektik kendi doktorum nöbetçiydi belkide doğum başlayacaktı ama boş bir hisle uyandım bir gariplik vardı üzerimde. wc ye girdim sümüksü şeffaf bişey vardı peçetemde eşime hayatım galba doğum başlicak bir gariplik var dedim tabi oda pek önemsemedi benim gibi
kahvaltı etmek için mutfağa gittim ama 2 kez çiş kaçırır gibi ıslandım yine önemsemedim. neyse kahvaltı ettim bulaşıkları tezgaha koydum derken birden suyum gelmeye başladı saat 9.15 eşime hayatım bana bişeyler oluyo dememe kalmadan o koştu suyum geliyo diye benim elim ayağım titremeye başladı . anlımdan öptü ben ağladım o ağladı ikimizde panik olduk oğlumuz geliyo diye sonra gülmeye başladım. banyoya götürmek istedi heryeri pisletmeyeyim sen havlu getir kurulanayım dedim evdeki halıları topladı resmen dur yapma etme dedim ama duymadı
ben burdan kıpırdamam sen havlu getir bana dedim o heyecanla paspas getirmiş
neyse bir şekilde kurulandım duşa gireyim dedim izin vermedi dişlerimi fırçalayayım bari dedim onada izin vermedi elbise giydirdi hemen yola çıktık saat 9.20 ( bu arada çamaşırımda sümüksü kanlı jel kıvamında bişey vardı kendisi nişanım olur suyla birlikte gelmiş) hastane evimize çok yakın yolda giderken annemi aradım panik yapma dedim aranacaklar listesindeki 3 arkadaşımı aradım ve hastaneye vardık zaten hemen acilden giriş yaptık tansiyonum ölçüldü hemşire 2 kez ölçtü sancın mı tuttu dedi hayır suyum geldi dedim hmm tmm öğlene kadar bebeğini kucağına alırsın dedi 2.kez ölçünce yükselmiş mi dedim yooo gayet normal dedi beni geçiştirdi
doğumhaneye çıktık eşimle başbaşaydık öpüştük beni uğurladı arkamdan ağlamış içim burkuldu seni yanlız bırakınca dedi. doğumhane kapısını doktorum açtı hoşgeldin canım kontrole mi geldin dedi suyum geldi dedim ohh çok güzel geç bakalım dedi 9.30 da doğumhaneye giriş yaptım. 3 numaralı sancı odasına alındım yat bakalım açılmana bakalım dedi ilk kez muayene oluyordum acı verici değildi 1 cm açılman var başlamış hadi bakalım dedi su berrak bebeğin kalp atışları normal diyerek doğumum başladı :) ebe geldi tansiyonu yüksek gebe sen misin dedi bilmem yüksek miymiş dedim bir ölçtü 16 geldi
meğer telaşlanmayayım diye söylememişler neyse bilgilerimi aldı sorması gerekenleri sordu imzalamam gereken okumam gereken evrakları hallettik saat 10 gibiydi hafif sancılarım gelmeye başladı ama çok hafiflerdi. bu arada çığlık çığlığa diğer odadaki arkadaşları duymamazlığa geliyorum herkes bir değil diyerek kendimi telkin ediyorum. o esnada hiç sesi çıkmayan bir arkadaşı hadi bakalım sıra sende diyerek doğuma aldılar 5 dk sonra bebeğin ağlama sesi geldi o ağladı ben ağladım. Kız gık demeden doğurdu ve o an dedim ki dayan Tuğçe iş doğumhaneye gidinceye kadar orası sadece 5 dakika sürüyor oğlumu kucaklamaya çok az kaldı sabret dedim ve kulağımı diğer herkese karşı tıkadım. saat 12 de ebeler öğle yemeği yememi ve ailemle vakit geçirmem için izin verdiler bekleme salonuna çıktım biraz çorba ve yoğurt istedim güçsüz kalmamak için. Dışarda eşim annem kayınvalidem eltim kaynım beni bekliyordu bu sırada kuvvetli sancılarım 10dk da 1 e düştü ve çok düzenli geliyorlardı 5 dkda 1 olanlar hafifti onlara nefes egzersizi yapmama gerek bile duymuyordum. 20 dk sonra falan içeri girdim lavman yapıldı . Lohusa geceliğimi giydim sancıları nefes egzersizi ile kolayca atlatıyordum. Ebeler istersen biraz daha ailenle otur birazdan suni sancı bağlicaz bir daha çıkmana izin vermicez dediler tekrar çıktım bu sefer beni bekleyen ekip biraz daha kalabalıktı herkesle tekrar öpüşüp tek kişi girdiğim doğumhaneden 2 kişi çıkana kadar görüşmeyecektik eşim beni yolcu ettikten sonra kuytu bi köşeye çekilmiş yarım saat falan ağladım dedi . onlar hüzünlü ben heyecanlı :) 1.30 gibi suni sancı takıldı saat 3 gibi sancılarım kuvvetlendi o esnada serum girişini sancı sırasında bozmuşum farkında olmadan o yüzden suni sancı çok almadım daha çok kendi sancımla oldu diyebilirim. kuvvetli sancıları bacaklarımı sonuna kadar açıp kapatarak savdım ve her sancı dindikten sonra uyudum diyebilirim :) hiç bağırmadım. doktorum arada bir gelip açılmamı kontrol etti önce 5 sonra 7 sonra 8 olunca sancı geldiğinde ıkınma provası yap dedi yapmam gerekeni söyledi ve her sancı geldiğinde ıkındım saat 5 olunca hadi bakalım sıra sende dediler 10 cm olmuştum doktorum elimden tuttu doğumhaneye gittik ebe doğum koltuğuna yatmamda yardım etti ve 2 ıkınmada dünyalar güzeli oğlum kucağımdaydı o an anlatılmaz yaşanır sıcaklığı hala bacaklarımda boncuk gözleri hala gözlerimin önünde. 3,950 kg 51 cm olarak dünyaya gözlerini açtı 5 dikişim var ne kesi acısı ne dikiş acısı hiçbişey duymadım. Devlet hastanesinde doğum yaptım ama özelde yapsam bu kadar iyi insanlarla karşılaşamazdım. Doktorum olsun ebeler olsun hepsi harikaydı ve kendimi kraliçe gibi hissetmeme sebep oldular Allah onlardan razı olsun. Tekerlekli sandalye ile ben çıktım arkadan bebek geldi eşim anlımdan öptü sonra tüm aile öptü sonra meleğime baktılar herkes sevinçten ağlıyor ben hala şokta :) 11 gün oldu meleğim şuan uyuyor Allah herkese bu mutluluğu yaşatsın ve Allah hepimizin evladını bağışlasın.
Öncelikle belirtmek isterim ki çok ama çok istedim normal doğum yapmayı. Hamileliğimi öğrendiğim ilk günden itibaren hep normal doğum hikayelerini okuyarak kendimi motive ettim ve normal doğum yapan her anneden kutsal dualarını istedim çok şükür duaları kabul oldu. Ve bende buraya kendi hikayemi yazıyorum...
40 haftalık yolcuğum 24 eylül 2o15 de bayramın 1. günü doldu. Doktorum kontrole gel raporunu uzat bayramın 2.günü ben nöbetçiyim yine gel açılman varsa suni sancı ile istersen doğumu başlatırız demişti. Bebeğim 2 hafta önde gelişimi vardı kendimi hep sanki daha önce gelecekmiş gibi şartlandırmıştım aslında hiç alakası yokmuş bebiş ne zaman isterse o zaman gelirmiş bunu öğrendim :) Çevreden sezeryan ol kestir gitsin sözleri artı yediğim baskı cabası olmakla birlikte dolu dolu 40 haftayı bitirmiştim. Yok artık doğmayacak bu çocuk diye kendimi inandırmıştım






