Herkese selamlar.. eskiden olsa çok takılmayacağım bir konu aslında. Zira yaş ilerledikçe hastalık, ölüm, ayrılık.. gibi zor ama insanı daha insan yapan şeyleri yaşar oldum ben de tabi.
Bir arkadaş grubumuz var kadınlı erkekli, evli çiftler (yaşça büyük), birkaç benim gibi bekar kadın var (4-5 yıllık bir grup bu arada). Hepsi güvendiğim, iyi diyebileceğim insanlar aslında. Ancak içinden sadece bir kadın ile kısmen daha yakınım. Bir de whatsapp grubumuz var işte. Ayda bir iki dışarda toplanır yemek yeriz, yuro günümüz var onun düzeni konuşulur, herkes meslektaş olunca birbirine konu danışanlar olur, çok nadir şehir dışına da gezi falan düzenleriz.. hani iyi vakit geçirme grubu gibi, şahsen çok özelimi açmam onlara, benim neye üzülüp üzülmediğimi (saklayamayacak kadar yoğun değilse) bilmezler bile..
asıl mesele teyzemin cumartesi günkü vefatı.. evet yanlarında rahatsızlığından falan pek bahsetmedim ama biri biliyordu tedavi olduğunu senelerdir. Grupta bi tiyatro etkinliği olacaktı onla ilgili bir konuşma döndü dün sabah. Bilet temini konusunda yardım edecektim ama teyzemin kaybından ve onun evinde olduğumuzdan bahsettim uğrayamadım diye. O an konuştuğumuz (kısmen yakınım dediğim) kadın hemen önemli değil hocam, üzüldüm başın sağolsun falan dedi.. teşekkürler ettim neyse, ben çalışmıyordum diğerleri mesaideydi muhtemelen. Heralde dedim mesai bitimi yazarlar. tamam bu tarz şeyleri paylaştığım bir grup değil, tamam kötü insanlar da değiller, muhtemelen unuttular falan.. ancak kayıp da benim çok yakınım. Ya bu kızın çok yakını, mesai bitimi aklımda olsun da, arama değil, bir mesaj yazayım, diye geçirmez mi insan içinden? Günlerdir teyzemin evinde belki yedi kat elden başsağlığı temennisi alıyorum. Ancak meslektaşım, arkadaşım dediğim bu insanlar bu yakın kaybıma bu denli kayıtsız kalınca gerçekten kırıldım.
Başta da dediğim gibi bu konularda hassasım, böyle anlarda iki elim kanda olsa yazar, arar sorarım. Belki daha da hassasım süreç itibari ile de.. aklımda şu saçma para gününden de çıkmak var hatta, bu ay sıra bendeydi, sadece aldıklarım versin kalanına katılmak istemiyorum diyip, sürece yaymalı bir uzaklaşma ile gruptan da çıkmak istiyorum. Histerik bir tepki mi kızım sakin ol diyorum kendime ama.. yok konu itibari ile kendimi ikna edemeyeceğim kadar hassasım. Ayrıca kırıldığım konudan da söz etmek istiyorum onlara. Hatta yapmalıyım bence.
Bilemiyorum işte.. Ya da belki bu iyi gün dostluğuna aynı tavrı gösterek onlara devam etmeliyim? Ne dersiniz?
Teşekkürler cevaplar için şimdiden..
Başınız sağolsun. Ne yazık ki herkes aynı duyguyla yaklasamiyor ölüm de olsa. Yada o bahsettiğiniz arkadaşınız onlara bu konudan hiç bahsetmedi. Hiç birinin haberi yok . Yoksa mutlaka birinden biri başsağlığı dilerdi.Herkese selamlar.. eskiden olsa çok takılmayacağım bir konu aslında. Zira yaş ilerledikçe hastalık, ölüm, ayrılık.. gibi zor ama insanı daha insan yapan şeyleri yaşar oldum ben de tabi.
Bir arkadaş grubumuz var kadınlı erkekli, evli çiftler (yaşça büyük), birkaç benim gibi bekar kadın var (4-5 yıllık bir grup bu arada). Hepsi güvendiğim, iyi diyebileceğim insanlar aslında. Ancak içinden sadece bir kadın ile kısmen daha yakınım. Bir de whatsapp grubumuz var işte. Ayda bir iki dışarda toplanır yemek yeriz, yuro günümüz var onun düzeni konuşulur, herkes meslektaş olunca birbirine konu danışanlar olur, çok nadir şehir dışına da gezi falan düzenleriz.. hani iyi vakit geçirme grubu gibi, şahsen çok özelimi açmam onlara, benim neye üzülüp üzülmediğimi (saklayamayacak kadar yoğun değilse) bilmezler bile..
asıl mesele teyzemin cumartesi günkü vefatı.. evet yanlarında rahatsızlığından falan pek bahsetmedim ama biri biliyordu tedavi olduğunu senelerdir. Grupta bi tiyatro etkinliği olacaktı onla ilgili bir konuşma döndü dün sabah. Bilet temini konusunda yardım edecektim ama teyzemin kaybından ve onun evinde olduğumuzdan bahsettim uğrayamadım diye. O an konuştuğumuz (kısmen yakınım dediğim) kadın hemen önemli değil hocam, üzüldüm başın sağolsun falan dedi.. teşekkürler ettim neyse, ben çalışmıyordum diğerleri mesaideydi muhtemelen. Heralde dedim mesai bitimi yazarlar. tamam bu tarz şeyleri paylaştığım bir grup değil, tamam kötü insanlar da değiller, muhtemelen unuttular falan.. ancak kayıp da benim çok yakınım. Ya bu kızın çok yakını, mesai bitimi aklımda olsun da, arama değil, bir mesaj yazayım, diye geçirmez mi insan içinden? Günlerdir teyzemin evinde belki yedi kat elden başsağlığı temennisi alıyorum. Ancak meslektaşım, arkadaşım dediğim bu insanlar bu yakın kaybıma bu denli kayıtsız kalınca gerçekten kırıldım.
Başta da dediğim gibi bu konularda hassasım, böyle anlarda iki elim kanda olsa yazar, arar sorarım. Belki daha da hassasım süreç itibari ile de.. aklımda şu saçma para gününden de çıkmak var hatta, bu ay sıra bendeydi, sadece aldıklarım versin kalanına katılmak istemiyorum diyip, sürece yaymalı bir uzaklaşma ile gruptan da çıkmak istiyorum. Histerik bir tepki mi kızım sakin ol diyorum kendime ama.. yok konu itibari ile kendimi ikna edemeyeceğim kadar hassasım. Ayrıca kırıldığım konudan da söz etmek istiyorum onlara. Hatta yapmalıyım bence.
Bilemiyorum işte.. Ya da belki bu iyi gün dostluğuna aynı tavrı gösterek onlara devam etmeliyim? Ne dersiniz?
Teşekkürler cevaplar için şimdiden..
Bilmiyorum belki ben çok sert düşünüyorum ama böyle insanlarla vakit geçirmektense yalnız olmak beni daha huzurlu yapıyorBen de böyle düşünüyorum. Yemek içmek gezmek dışında bir şey paylaşılabilecek kadar yakın değilmişiz demek
10 gün babannem vefat etti.3 sene önce annem.Annemin vefatından sonra çoğu kişiyi hayatımın önemli merkezinden çıkardım.Teyze dayı el oldu.7 kardeşlerdi.İkisi ilgilendi sadece.Herkese selamlar.. eskiden olsa çok takılmayacağım bir konu aslında. Zira yaş ilerledikçe hastalık, ölüm, ayrılık.. gibi zor ama insanı daha insan yapan şeyleri yaşar oldum ben de tabi.
Bir arkadaş grubumuz var kadınlı erkekli, evli çiftler (yaşça büyük), birkaç benim gibi bekar kadın var (4-5 yıllık bir grup bu arada). Hepsi güvendiğim, iyi diyebileceğim insanlar aslında. Ancak içinden sadece bir kadın ile kısmen daha yakınım. Bir de whatsapp grubumuz var işte. Ayda bir iki dışarda toplanır yemek yeriz, yuro günümüz var onun düzeni konuşulur, herkes meslektaş olunca birbirine konu danışanlar olur, çok nadir şehir dışına da gezi falan düzenleriz.. hani iyi vakit geçirme grubu gibi, şahsen çok özelimi açmam onlara, benim neye üzülüp üzülmediğimi (saklayamayacak kadar yoğun değilse) bilmezler bile..
asıl mesele teyzemin cumartesi günkü vefatı.. evet yanlarında rahatsızlığından falan pek bahsetmedim ama biri biliyordu tedavi olduğunu senelerdir. Grupta bi tiyatro etkinliği olacaktı onla ilgili bir konuşma döndü dün sabah. Bilet temini konusunda yardım edecektim ama teyzemin kaybından ve onun evinde olduğumuzdan bahsettim uğrayamadım diye. O an konuştuğumuz (kısmen yakınım dediğim) kadın hemen önemli değil hocam, üzüldüm başın sağolsun falan dedi.. teşekkürler ettim neyse, ben çalışmıyordum diğerleri mesaideydi muhtemelen. Heralde dedim mesai bitimi yazarlar. tamam bu tarz şeyleri paylaştığım bir grup değil, tamam kötü insanlar da değiller, muhtemelen unuttular falan.. ancak kayıp da benim çok yakınım. Ya bu kızın çok yakını, mesai bitimi aklımda olsun da, arama değil, bir mesaj yazayım, diye geçirmez mi insan içinden? Günlerdir teyzemin evinde belki yedi kat elden başsağlığı temennisi alıyorum. Ancak meslektaşım, arkadaşım dediğim bu insanlar bu yakın kaybıma bu denli kayıtsız kalınca gerçekten kırıldım.
Başta da dediğim gibi bu konularda hassasım, böyle anlarda iki elim kanda olsa yazar, arar sorarım. Belki daha da hassasım süreç itibari ile de.. aklımda şu saçma para gününden de çıkmak var hatta, bu ay sıra bendeydi, sadece aldıklarım versin kalanına katılmak istemiyorum diyip, sürece yaymalı bir uzaklaşma ile gruptan da çıkmak istiyorum. Histerik bir tepki mi kızım sakin ol diyorum kendime ama.. yok konu itibari ile kendimi ikna edemeyeceğim kadar hassasım. Ayrıca kırıldığım konudan da söz etmek istiyorum onlara. Hatta yapmalıyım bence.
Bilemiyorum işte.. Ya da belki bu iyi gün dostluğuna aynı tavrı gösterek onlara devam etmeliyim? Ne dersiniz?
Teşekkürler cevaplar için şimdiden..
Başınız sağolsun..kesinlikle haklısınız,ben çok hassasım bu konularda ve herkesten aynı hassaslığı beklerim. bir aylık küvezde ki oğlumu kurban bayramından önce kaybettim.1 ay bile olmamıştı. eltim memlekete gitmişti bayramda. kendi kızının ve yiğeninin resimlerini paylaşmak için beni whatsaptan engellemiş.yani paylaşım yaparken beni gizlemiş çok üzüldüm ,çok kırıldım paylaşma yada paylaşıyorsan neden gizliyorsun beni, herkes diyor sen üzülme diye yapmıştır.yok efendim öyle bir dünya madem benim üzüleceğimi düşünüyosun o zaman hiç paylaşma .aylar oldu hala konuşmuyorum heryerden engelledim.sonra farklı şeylerde çıktı tabi.
ben onun kardeşi hapise girdi diye aylarca ağlamasını aile sorunlarını çektim, hayat devam ediyor tabiki,bende ne kadar üzülsemde yaşıyorum bu hayatı bi şekilde, paylaşmasın madem eltisini çok düşünüyorsa engellemek ne yani.başka durumlarda vardı tabi ki tek sorun bu değildi.insanlar maalesef düşüncesiz yapcak bir şey yok .Başınız sağolsun..
Ama eltiniz doğru olanı yapmış. Size açık paylaşsa, kalbiniz çok kirilacakti. Engellemiş paylaşmış bunda art niyet göremedim ben. Siz biraz hassas olduğunuz için alınmışsınız ama gerçekten bisey yok. Ha paylaşmasa olurmuydu olurdu ama hayat devam ediyor sonuçta bizim üzüntümüzle üzülecek cok az kişi ölüyor hayatta.
kesinlikle haklısınız,ben çok hassasım bu konularda ve herkesten aynı hassaslığı beklerim. bir aylık küvezde ki oğlumu kurban bayramından önce kaybettim.1 ay bile olmamıştı. eltim memlekete gitmişti bayramda. kendi kızının ve yiğeninin resimlerini paylaşmak için beni whatsaptan engellemiş.yani paylaşım yaparken beni gizlemiş çok üzüldüm ,çok kırıldım paylaşma yada paylaşıyorsan neden gizliyorsun beni, herkes diyor sen üzülme diye yapmıştır.yok efendim öyle bir dünya madem benim üzüleceğimi düşünüyosun o zaman hiç paylaşma .aylar oldu hala konuşmuyorum heryerden engelledim.sonra farklı şeylerde çıktı tabi.
yok canım başkası yapsa üzülmezdim ama kendisi fesat ve kıskanç oldugu için battı sanırım bana.Başınız sağ olsun öncelikle
Ama bence eltinizle boşuna küsmüşsünüz.
Niyet önemlidir sonuçta o an sizi üzmemek için aklına onu yapmak gelmiştir.
Herkese selamlar.. eskiden olsa çok takılmayacağım bir konu aslında. Zira yaş ilerledikçe hastalık, ölüm, ayrılık.. gibi zor ama insanı daha insan yapan şeyleri yaşar oldum ben de tabi.
Bir arkadaş grubumuz var kadınlı erkekli, evli çiftler (yaşça büyük), birkaç benim gibi bekar kadın var (4-5 yıllık bir grup bu arada). Hepsi güvendiğim, iyi diyebileceğim insanlar aslında. Ancak içinden sadece bir kadın ile kısmen daha yakınım. Bir de whatsapp grubumuz var işte. Ayda bir iki dışarda toplanır yemek yeriz, yuro günümüz var onun düzeni konuşulur, herkes meslektaş olunca birbirine konu danışanlar olur, çok nadir şehir dışına da gezi falan düzenleriz.. hani iyi vakit geçirme grubu gibi, şahsen çok özelimi açmam onlara, benim neye üzülüp üzülmediğimi (saklayamayacak kadar yoğun değilse) bilmezler bile..
asıl mesele teyzemin cumartesi günkü vefatı.. evet yanlarında rahatsızlığından falan pek bahsetmedim ama biri biliyordu tedavi olduğunu senelerdir. Grupta bi tiyatro etkinliği olacaktı onla ilgili bir konuşma döndü dün sabah. Bilet temini konusunda yardım edecektim ama teyzemin kaybından ve onun evinde olduğumuzdan bahsettim uğrayamadım diye. O an konuştuğumuz (kısmen yakınım dediğim) kadın hemen önemli değil hocam, üzüldüm başın sağolsun falan dedi.. teşekkürler ettim neyse, ben çalışmıyordum diğerleri mesaideydi muhtemelen. Heralde dedim mesai bitimi yazarlar. tamam bu tarz şeyleri paylaştığım bir grup değil, tamam kötü insanlar da değiller, muhtemelen unuttular falan.. ancak kayıp da benim çok yakınım. Ya bu kızın çok yakını, mesai bitimi aklımda olsun da, arama değil, bir mesaj yazayım, diye geçirmez mi insan içinden? Günlerdir teyzemin evinde belki yedi kat elden başsağlığı temennisi alıyorum. Ancak meslektaşım, arkadaşım dediğim bu insanlar bu yakın kaybıma bu denli kayıtsız kalınca gerçekten kırıldım.
Başta da dediğim gibi bu konularda hassasım, böyle anlarda iki elim kanda olsa yazar, arar sorarım. Belki daha da hassasım süreç itibari ile de.. aklımda şu saçma para gününden de çıkmak var hatta, bu ay sıra bendeydi, sadece aldıklarım versin kalanına katılmak istemiyorum diyip, sürece yaymalı bir uzaklaşma ile gruptan da çıkmak istiyorum. Histerik bir tepki mi kızım sakin ol diyorum kendime ama.. yok konu itibari ile kendimi ikna edemeyeceğim kadar hassasım. Ayrıca kırıldığım konudan da söz etmek istiyorum onlara. Hatta yapmalıyım bence.
Bilemiyorum işte.. Ya da belki bu iyi gün dostluğuna aynı tavrı gösterek onlara devam etmeliyim? Ne dersiniz?
Teşekkürler cevaplar için şimdiden..
Demek istediğim tam da bu. Evet formaliten bir mesaj atacaklardı, evet çok bir anlamı da yoktu.. ama insan onu bile bekliyor işte, gerçekten fazlasını değil.Öncelikle şunu söyleyeyim grupta formaliteden yazılacak başın sağolsun yazısının bir anlamı olmazdı. He yazılabilir miydi usulen yazılabilirdi.
Gerçekten dost olsanız ararlar veya yanınızda olmak isterlerdi. Demek ki yakın değilmişisniz sadece hayatın belli bir kısmında belli paylaşımlarınız olduğu insanlar bunlar. Anlamış oldunuz. O yüzden yazılacak iki kelimeye takılmayn, gönderseler ne göndermeseler ne o mesajı.
Yerinizde olsam hayatıma devam ederim , soğuduysanız paylaşımınızı zamanla azaltın bu insanlarla.
Hayır fazla bir muhabbet dönmedi. Değdiği gibi mesai saatiydi zaten, çoğu bir saat içinde de görmüş. Unuttular muhtemelen ama işte zaten ilişkilerin ömrünü de o hassasiyet beliyor. Teşekkürler bu aradaBaşınız sağ olsun.
İçindeki herkesi bizzat tanımadığım whatsapp gruplarım var. Orada birisi böyle bir şey yazınca başınız sağ olsun yazılır hep, ben de yazarım. Elime yapışacak değil sonuçta. Siz görüşüyormuşsunuz hepsiyle, kırılmanız çok normal.
Vefat haberini yazdıktan sonra üzerine başka muhabbetler döndü mü peki, acaba aralarda kalıp gözden mi kaçtı? Kimsenin bir şey yazmaması çok ilginç
Bence hiç bir şey yazmayın gruba, bir iki hafta sonra işlerinizin yoğunluğundan dolayı gruptan ayrılmak durumundayım deyip çıkarsınız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?