Herkese selamlar.. eskiden olsa çok takılmayacağım bir konu aslında. Zira yaş ilerledikçe hastalık, ölüm, ayrılık.. gibi zor ama insanı daha insan yapan şeyleri yaşar oldum ben de tabi.
Bir arkadaş grubumuz var kadınlı erkekli, evli çiftler (yaşça büyük), birkaç benim gibi bekar kadın var (4-5 yıllık bir grup bu arada). Hepsi güvendiğim, iyi diyebileceğim insanlar aslında. Ancak içinden sadece bir kadın ile kısmen daha yakınım. Bir de whatsapp grubumuz var işte. Ayda bir iki dışarda toplanır yemek yeriz, yuro günümüz var onun düzeni konuşulur, herkes meslektaş olunca birbirine konu danışanlar olur, çok nadir şehir dışına da gezi falan düzenleriz.. hani iyi vakit geçirme grubu gibi, şahsen çok özelimi açmam onlara, benim neye üzülüp üzülmediğimi (saklayamayacak kadar yoğun değilse) bilmezler bile..
asıl mesele teyzemin cumartesi günkü vefatı.. evet yanlarında rahatsızlığından falan pek bahsetmedim ama biri biliyordu tedavi olduğunu senelerdir. Grupta bi tiyatro etkinliği olacaktı onla ilgili bir konuşma döndü dün sabah. Bilet temini konusunda yardım edecektim ama teyzemin kaybından ve onun evinde olduğumuzdan bahsettim uğrayamadım diye. O an konuştuğumuz (kısmen yakınım dediğim) kadın hemen önemli değil hocam, üzüldüm başın sağolsun falan dedi.. teşekkürler ettim neyse, ben çalışmıyordum diğerleri mesaideydi muhtemelen. Heralde dedim mesai bitimi yazarlar. tamam bu tarz şeyleri paylaştığım bir grup değil, tamam kötü insanlar da değiller, muhtemelen unuttular falan.. ancak kayıp da benim çok yakınım. Ya bu kızın çok yakını, mesai bitimi aklımda olsun da, arama değil, bir mesaj yazayım, diye geçirmez mi insan içinden? Günlerdir teyzemin evinde belki yedi kat elden başsağlığı temennisi alıyorum. Ancak meslektaşım, arkadaşım dediğim bu insanlar bu yakın kaybıma bu denli kayıtsız kalınca gerçekten kırıldım.
Başta da dediğim gibi bu konularda hassasım, böyle anlarda iki elim kanda olsa yazar, arar sorarım. Belki daha da hassasım süreç itibari ile de.. aklımda şu saçma para gününden de çıkmak var hatta, bu ay sıra bendeydi, sadece aldıklarım versin kalanına katılmak istemiyorum diyip, sürece yaymalı bir uzaklaşma ile gruptan da çıkmak istiyorum. Histerik bir tepki mi kızım sakin ol diyorum kendime ama.. yok konu itibari ile kendimi ikna edemeyeceğim kadar hassasım. Ayrıca kırıldığım konudan da söz etmek istiyorum onlara. Hatta yapmalıyım bence.
Bilemiyorum işte.. Ya da belki bu iyi gün dostluğuna aynı tavrı gösterek onlara devam etmeliyim? Ne dersiniz?
Teşekkürler cevaplar için şimdiden..
