Bir kaç ay önce düğünü 1 yıl ertelemeliyim diye başlık açmıştım.. Bunun doğru bir karar olduğunu anladım.. Şimdi size türk sineması ayarında uzun bir aşk hikayesi..
Üniversitedeyken erkek arkadaşım vardı. Onu çok seviyordum. Yani sevme aşk boyutundan öte benim en yakın arkadaşımdı en yakın sırdaşımdı. Her zaman yanımdaydı. Mezun olduk ikimizde. ardından işsizdik ikimizde ama 2.5 yıllık sevdamız dünyalara bedeldi. Herkesi kıskandıran bir ilişkimiz vardı. Zaman ilerledi işsizlik vs problem olmaya başladı. ard arda gelen farklı sorunlar, yaşadığım yerin küçük olması nedeniyle mezun olduktan sonra yüzyüze görüşemeyişimiz (aile toplum vs olayları) ayrılmamıza neden oldu. Ama hiç yanlız bırakmadı beni. Ne biliyim Kpss sınavına girdiğimde ilk o aradı, doğum günümde ilk o aradı. Evet sürekli görüşmüyorduk ama işe başladığımda vs arayan hep o oluyordu. Yani ayrılmış fakat birbirimizin iyiliğini isteyen iki kişi haline geldik. ARKADAŞ DEĞİLDİK çünkü ilişki bitince arkadaşlığın olmayacağını savunan biriyim. ama anlayın ne olur bazen özel durumlar prensip dinlemiyor!! Şöyle tanımlıyorum onu.. Hayatımın önemli anlarının en önemli tanığı... evlenme kararımda bile akıl danıştığım biri diyebilirim o kadar önemsiyourm düşüncelerini!
Sonra ben biriyle tanıştım; görücü usulü; ne biliyim iyi bir insandı. ailesi ailemle anlaşıyordu. Nişanlıma Aşk değil ama iyi insan oluşundan kaynaklanan sevgi+saygı vardı.. sözlenmeye karar verdik bu tanıştığım kişiyle. Şuan da bazen seviyorum ama bazen sevmediğimi hissediyorum. Bu kişiyle o arkadaşlık vs bağlarını yakalayamadım. Birşeyler hep eksik geliyor..
Aradan zaman geçti ünivdeki kişi birgün aradı. Tayinim çıkmıştı ve nereye çıktığını öğrenmek istemişti. Konuşma sırasında onunda işe başladığını öğrendim.. HEMDE NİŞANLIMIN emrinde çalışıyor.. ohaaa dedim yaa.. bu nasıl bir tesadüftür... Ona durumu izah ettim işten ayrıl dedim. bilmiyordu o amirinin nişanlım olduğunu. oda işten ayrılcanı ama 1 yıllık sözleşme imzaladığını fesh ederse şuan ödeyecek durumu olmadığını söyledi (doğru çünkü yeni iş bulabildi ve ilk işi) Bende beni tandığını söyleme dedim. Yazık Ünivdeki kabul etti
Hiç zıtlaşmadı benimlee
Dün doğum günümde aradı. 4. ayı işte şuan dedim nasıl gidiyor vs. iyi dedi kısa bir konuşmaydı. sonra bir anda aklıma bir hinlik geldi ben aradım dedim ben iş ortamında eşimin nasıl bir insan olduğunu merak ediyorum bu soru sana zor gelebiliyor ama ben öğrenmek istiyorum dedim.. Yanıt vermek istemedi. Ben objektif olamam o nedenle yanıtlamak istemiyorum dedi. Tamam dedim peki muhabbeti insanlığı nasıl filan diye çok kurcaladım. oda eskiden çok çapkındım ama nişanlıandıktan sonra değiştim, benle kordonla yürürken eski kız arkadaşını gördüğünü (ki o gün beni birinden kıskanmıştı demek ki aaltında bu neden varmış) filan anlatmışş.. Şuan farklı illerdeyiz nişanlımla. onun yanına gittiğimde Demiş hafta sonu yanıma geldi. gönderdim filan. iş yerindeki elemanlar zor olmuştur diyince yaa zor değilde onun bulunduğu yer doğu ondan zor oluyor demiş..Ve ünivdeki erkek ardaşım daha fazla konuşmak istemediğini bir daha onu sıkıştırmamam gerektiğini söyledi.. Dikkat et kendine ve ona dedi.. Çok uyanık biri bunu asla unutma dedi...
Şuan o kadar kötü durumdayım ki.. aklıma sadece siz geldiniz.. Yani bir garip oldumm.. Meeğer eksik kalan şeyin asıl nedeni dışarıya olan ilgisiymiş! Meğer bu nedenle ilişkiye dikkatini veremiyormuş.. hep bi kendine güveni vardı. Meğer zamanında iyice poh pohlanmış kızlar tarafından ondan kaynakleniyormuş.. Ve bunları bana söyledikten sonra arayıp sakın üzülme pişman oldum söylediğime üzülmeni istemiyorum diyen ünivdeki erkek arkadaşım meğer beni ne kadar seviyormuşşş
Üniversitedeyken erkek arkadaşım vardı. Onu çok seviyordum. Yani sevme aşk boyutundan öte benim en yakın arkadaşımdı en yakın sırdaşımdı. Her zaman yanımdaydı. Mezun olduk ikimizde. ardından işsizdik ikimizde ama 2.5 yıllık sevdamız dünyalara bedeldi. Herkesi kıskandıran bir ilişkimiz vardı. Zaman ilerledi işsizlik vs problem olmaya başladı. ard arda gelen farklı sorunlar, yaşadığım yerin küçük olması nedeniyle mezun olduktan sonra yüzyüze görüşemeyişimiz (aile toplum vs olayları) ayrılmamıza neden oldu. Ama hiç yanlız bırakmadı beni. Ne biliyim Kpss sınavına girdiğimde ilk o aradı, doğum günümde ilk o aradı. Evet sürekli görüşmüyorduk ama işe başladığımda vs arayan hep o oluyordu. Yani ayrılmış fakat birbirimizin iyiliğini isteyen iki kişi haline geldik. ARKADAŞ DEĞİLDİK çünkü ilişki bitince arkadaşlığın olmayacağını savunan biriyim. ama anlayın ne olur bazen özel durumlar prensip dinlemiyor!! Şöyle tanımlıyorum onu.. Hayatımın önemli anlarının en önemli tanığı... evlenme kararımda bile akıl danıştığım biri diyebilirim o kadar önemsiyourm düşüncelerini!
Sonra ben biriyle tanıştım; görücü usulü; ne biliyim iyi bir insandı. ailesi ailemle anlaşıyordu. Nişanlıma Aşk değil ama iyi insan oluşundan kaynaklanan sevgi+saygı vardı.. sözlenmeye karar verdik bu tanıştığım kişiyle. Şuan da bazen seviyorum ama bazen sevmediğimi hissediyorum. Bu kişiyle o arkadaşlık vs bağlarını yakalayamadım. Birşeyler hep eksik geliyor..
Aradan zaman geçti ünivdeki kişi birgün aradı. Tayinim çıkmıştı ve nereye çıktığını öğrenmek istemişti. Konuşma sırasında onunda işe başladığını öğrendim.. HEMDE NİŞANLIMIN emrinde çalışıyor.. ohaaa dedim yaa.. bu nasıl bir tesadüftür... Ona durumu izah ettim işten ayrıl dedim. bilmiyordu o amirinin nişanlım olduğunu. oda işten ayrılcanı ama 1 yıllık sözleşme imzaladığını fesh ederse şuan ödeyecek durumu olmadığını söyledi (doğru çünkü yeni iş bulabildi ve ilk işi) Bende beni tandığını söyleme dedim. Yazık Ünivdeki kabul etti
Hiç zıtlaşmadı benimleeDün doğum günümde aradı. 4. ayı işte şuan dedim nasıl gidiyor vs. iyi dedi kısa bir konuşmaydı. sonra bir anda aklıma bir hinlik geldi ben aradım dedim ben iş ortamında eşimin nasıl bir insan olduğunu merak ediyorum bu soru sana zor gelebiliyor ama ben öğrenmek istiyorum dedim.. Yanıt vermek istemedi. Ben objektif olamam o nedenle yanıtlamak istemiyorum dedi. Tamam dedim peki muhabbeti insanlığı nasıl filan diye çok kurcaladım. oda eskiden çok çapkındım ama nişanlıandıktan sonra değiştim, benle kordonla yürürken eski kız arkadaşını gördüğünü (ki o gün beni birinden kıskanmıştı demek ki aaltında bu neden varmış) filan anlatmışş.. Şuan farklı illerdeyiz nişanlımla. onun yanına gittiğimde Demiş hafta sonu yanıma geldi. gönderdim filan. iş yerindeki elemanlar zor olmuştur diyince yaa zor değilde onun bulunduğu yer doğu ondan zor oluyor demiş..Ve ünivdeki erkek ardaşım daha fazla konuşmak istemediğini bir daha onu sıkıştırmamam gerektiğini söyledi.. Dikkat et kendine ve ona dedi.. Çok uyanık biri bunu asla unutma dedi...
Şuan o kadar kötü durumdayım ki.. aklıma sadece siz geldiniz.. Yani bir garip oldumm.. Meeğer eksik kalan şeyin asıl nedeni dışarıya olan ilgisiymiş! Meğer bu nedenle ilişkiye dikkatini veremiyormuş.. hep bi kendine güveni vardı. Meğer zamanında iyice poh pohlanmış kızlar tarafından ondan kaynakleniyormuş.. Ve bunları bana söyledikten sonra arayıp sakın üzülme pişman oldum söylediğime üzülmeni istemiyorum diyen ünivdeki erkek arkadaşım meğer beni ne kadar seviyormuşşş
Son düzenleme:
