Nasıl başlıcağımı bilemiyorum..Hani artık fazla düşünmekten düşünememeye,hatırlayamamaya ,olana bitene şaşıramamaya bunun gibi şeylere başlarsınız ya..O durumdayım..Doktora gitmem gerektiğini biliyorum yardım almam lazım..Ama şimdiye kadar kaç kere gittim bi türlü heh bu çok iyi doktor dediğim olmadı..Terapi alıp iyileşenlere özeniyorum ben bi türlü yapamadım çnkü..O kadar yorgun hevessiz halsizim ki..Afedersiniz tuvalete bile gitmek zulüm geliyor resmen...İnsan ilişkilerim sıfır oldu..Hiç kimseyle görüşesim yok..Beni anlamıcaklarını düşünüyorum...Anlayanda yok zaten herkes kendi derdinde anca ben dinleyip akıl veriyorum herkese..Bide bu haberler üstüne daha çok umutsuzluğa mutsuzluğa sürüklüyor..Çocuk istiyorum ama bi yandan ona bile hevesim gitti heycan yok içimde..Herşeye karşı amaan ne konuşucam amaan niye yapıcam modundayım..Dua ediyorum ama sanki karşılık alamıyormuşum gibi hissediyorum..Eskiden hissederdim şimdi hissedemiyorum..Anlatabiliyor muyum bilmiyorum ama tam anlamıyla yaşadıklarım bunlar...Hobi edinin kitap okuyun bi kahve için dışarı çıkın diceksiniz..Hepsini yapmaya çalışıyorum...Ama içimde bi boşluk bi tükenmişlik bi isteksizlik var...Bütün gün susarak kimseyle konuşmadan oturmaya o kadar alıştım ki eşim eve gelince bişeyler konuşmaya çalışınca çenemi o an kullanıyorum sadece düşünün..Bi garip geliyor ana ilk defa konuştum diye geçiriyorum içimden...İşin garibi başlarda şikayetçiydim(hala şikayetçiyim ama daha az ) artık sevmeyede başladım yalnızlığı...Ama beni tedirgin ediyor üzüyor bu durum..Gençliğimi güzelliğimi bu duygulara heba ediyorum...Ve çıkamıyorum işin içinden kime anlatsam çok ciddiye almıyor..Bazen kendimi intihar videoları izlerken buluyorum yapıcağımdan değil sadece o insanlar neler hissedyorlardı da o duruma geldiler merak ediyorum..Benim farkım yok onlardan sadece ben nefes almaya devam ediyorum...Allah inancım varken ve muhteşem aileme bunu yapamam..Onları o halde bırakamam o acıyı yaşatarak..Ama çokta yorgunum kendimi sıkışmış hissediyorum...Benim gibi olanlar, ya da geçmişte yaşamış olanlar beni anlıcaktır....İç dökmeydi sadece...
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Başlık bulamadım......
- Konu Sahibi humeyra92
- Başlangıç Tarihi
- 25 Ekim 2015
- 19.369
- 99.150
- 598
- 40
- 3 Ocak 2020
- 1.718
- 15.882
- 138
Yazdıklarınızda birazda kendimi gördüm aslında bende bi uzmandan terapi almıştım bilinç altı temizleme terapisine bile girdim ama herşey bende bitiyor bende başaramadım tek farkımız ben güçlü mutluymuşum gibi görünüyorum Herzaman acımı gülüşlerimin altına saklıyorum tek fark bu.
Çooook...Ama en başta evlilik ile ilgili..Eşimle çok iyiyken çok kötü sözlerle tartışıyoruz...Ve bu evliliğin başından beri böyle...Çok bağlıyız ama kavgalarımızda bi o kadar kötü oluyor.. Buda beni düşüncelere itiyor..Yaşım geçiyor çocuk istiyorum ama maddi durumumuz beni korkutuyor..ailem ve çevrem çok iyi durumdayken benim bu maddiyatla ilgili sıkıntılarım beni çok üzüyor..Bi yandan eşimi bu yüzden bırakma düşşncesi bile vicdanımı mahvediyor çok üzüyor zaten yapmam böyle bişey..Bu kavgalarda beni olumsuz düşüncelere itiyor..evliliğimzde bunca sene bi adım ilerleyememek ama çevremdeki herkesin daha iyi şartlarda olduğunu görmek...Hep şöyle yaparız böyle yaparız diye hayallerle geçti seneler ama hiç bi adım ilerlemedik..Bunlar hevesimi fazlasıyla kaçırıyor...
Çoğu zaman benim de yaptığım bu..Eğer bi ortama girmek zorunda kalırsam bende rol yapıyorum..Kimse bişey anlamıyor..Ama içimden her defasında bişeyler eksiliyor...Ve artık çağrılsamda gitmiyorum bi yere...
- 3 Ocak 2020
- 1.718
- 15.882
- 138
Ben şuan dünyanın en güzel manzarasının karşısındayım bana göre öyle yani ama yinede keyif almıyorum kafamın içindekiler buna izin vermiyor ama olan bize oluyor
Tavsiye öneri vs.. Etki etmiyor
Umarım siz iyileşirsiniz
- 25 Ekim 2015
- 19.369
- 99.150
- 598
- 40
Kavga sebepleriniz ne, havadan sudan seyler mı yoksa olan olaylar mı
- 27 Ocak 2020
- 1.973
- 3.173
- 53
Öncelikle şikayet etmekten vazgeçin çünkü şikayet ettiğiniz zaman beyniniz umutsuzluğa doğru yol alır heves sevinç tutku mutluluk gibi terimler kaybolur gider ruhunuz sancır boşluğa düşersiniz. Sizin kendinize mutlu olmayı öğretmeye ihtiyacınız var etrafınızda size mutluluğu aşılayacak gezeceğiniz eğlenebileceğiniz birileri yoktur belkide kendi başınızada yapabileceğiniz şeyler mevcut para kazanç durumunuz varsa gezin tozun eğlenin dışarıda eğer sürekli şikayet ederseniz hep mutsuz hissedersiniz kabullenip olayları iyi bir bakış açısına yoneltin şükür etmeyi öğrenin meditasyon yapın indirebileceginiz uygulamalar mevcut spor yapın şikayet etmeyin ama lütfen umarım mutlu bir hayat surersiniz :)
- 27 Nisan 2019
- 5.131
- 13.288
- 198
- 12 Mart 2020
- 695
- 675
- 23
Ciddi depresyondasınız. Kotu bir gecmıs iniz mı var ya da suankı hayatınız mı kotu. Bırseyler tetikliyor olmalı.
Bende aynı şekilde...Sizi çok iyi anlıyorum...
Havadan sudan saçma sapan kaşın neden oynadı neden öyle dedin çocukça şeyler..Fazla sevgiden oluyor sebebini biliyorum biraz da ego savaşı var aramızda ikimizde baskınız...Ama benim hissettiğim şey bunların çok ötesinde...Bunlar her evde olan şeyler...Bazen fazla oluyor çok üzülüyorum o ayrı..Ama içimde bi tükenmişlik hevessizlik var..Yaşayan ölü gibiyim..
İçimde heves yok...Dediklerinizi çoğunzaman yapıyorum zorlada olsa..Ama mutlu değilim. Çok teşekkür ederim iyi dileğiniz için sizde hep mutlu olursunuz inşallah
Depresyondan daha ileri bişey varsa oda olabilir......
Tetikleyen şeyler oldu tabi...Hala daha oluyor...Ama farkettiğim şey...Gülemiyorum hiç..Yalandan gülüyorum...İçimden gelmeden sırf korkumdan...Hasta olmıyım arada pozitif bişeyler olsun hayatımda diye komik bişeyler izleyip gülüyorum...o kadar
- 12 Mart 2020
- 695
- 675
- 23
Psikolojik destek alıyor musunuz benzer bir durumdayım o sebeple
İstediğim hayal ettiğim gibi olmadı bi çok şey...Çocuk istediğim zamanda olmadı..( deniyorum 30 lu yaşlardayım) Evliliğimde maddi sıkıntı çektim çok saçma sapan şeyler yaşadım bu yüzden..Görmediğim şeyleri gördüm bu evlilikte..Ama eşimi seviyorum bu yüzden bırakmayı düşünmedim hiç..Düşündüm ama yapmadım yapamadım...Hala daha belirsiz durumumuz parasal anlamda...Yordu bu evlilik beni çok maddi manevi...Çevremizde genel olarak ailemde dahil herkesin durumu çok iyi...Ben çok geride kalmış bişeyleri yapamamış hissediyorum kendimi...
Yok almıyorum...inanın alıcak halim bile yok çnkü ne anlatıcam diyorum ne yapıcak bana..bıktım anlatmaktan doktorlara..İlaçta içemem bebek düşünüyoruz...Zaten hep erteledim durdum bebek işini senelerce...
