- 20 Mayıs 2024
- 30
- 14
- 19
- Konu Sahibi lilasoulmate
- #1
Herkese günaydın . Bugün çok hoş olmayan lakin bende iz bırakacak sabah kalkınca bile kötü hissettirecek bir kaç olay yaşamıştım 1 yıl geçti ama izleri pek geçmek bilmiyor .
Burada benden büyük daha çok tecrübe edinmiş insanlar olduğunu düşünüyorum onlardan nasihat almak isterim şahsen
Şimdi lise 2'de bir arkadaşım olmuştu sürekli argo kullanan terbiyesizce şeylerden bahseden ve sürekli beni aşağılayan gün geçtikçe ise öven biriydi. Bir nevi manipülatif bir şekilde ilişkimiz oldu zaten onu bırakırsam başka kimsem yoktu bu yüzden bir sene katlanmak zorundaydım . Onun bıraktığı işlerle lise3'e geçtim oradaki arkadaşlarımda lise2'den kalanlar oldu(sınıflar değişti) o tanıştığım iki şahıs beni görmezden , duymazdan geldiler . Sonra bunlardan biri her geldiğinde gereksiz bir triple geliyordu onunla uğraşıyordum her sabah derken çöktüm artık diğeri ise sürekli benimle uğraşıyordu o başlarda çok iyiydi sonlara doğru , ayağımdan tutun başıma kadar eleştiri yaptı yaptı ve yaptı benim özgüven denilen şey o anda basitçe kayboldu gitti artık ne göz teması ne konuşmak hiç birini yapamaz oldum bunlar bir ara beni okulda 3 hafta disladi hemde gereksiz yere sonra kız geldi ve dediki benim huyum bu bende bu huyunu sevmiyorum dedi özür bile dilemeden böyle saçma sapan bir açıklamada bulundu tabi benim affedicilik yönüm durur mu affetim arkadaşlar çok zoruma gitti ama başka çarem yoktu yalnızlık gerçekten çok zordu her gün ailelerimiz sanıyor ki çok mutluyuz gidip sadece ders dinliyoruz hiç bir problemimiz yok ama zorbalığın beterini görüyorduk . Örnek vereyim size bir ara 10. Sınıfta biri yüzünden burnuma çok takmıştım kemerim yok hafif çok hafif düşük o kadar sonrasında sürekli söylenmeye başladım işte 11de ark olduğum kız bir şey yok güzel diyordu 11'e gelince birden burnuma laf yiyince evrim döndü çünkü inanılmaz takıntı yapmışım zoruma gidiyordu . Sizinde kafanızı şişirmek istemiyorum gerisi benden kalsın bu sadece bir örnekti . Lütfen fikir belirtin fikirleriniz benim için çok önemli üstünden 1 yıl geçti ama hâlâ neden unutamıyorum hayatım düzeliyor lakin bunları hatırlayarak kendime zehrediyorum...
Burada benden büyük daha çok tecrübe edinmiş insanlar olduğunu düşünüyorum onlardan nasihat almak isterim şahsen
Şimdi lise 2'de bir arkadaşım olmuştu sürekli argo kullanan terbiyesizce şeylerden bahseden ve sürekli beni aşağılayan gün geçtikçe ise öven biriydi. Bir nevi manipülatif bir şekilde ilişkimiz oldu zaten onu bırakırsam başka kimsem yoktu bu yüzden bir sene katlanmak zorundaydım . Onun bıraktığı işlerle lise3'e geçtim oradaki arkadaşlarımda lise2'den kalanlar oldu(sınıflar değişti) o tanıştığım iki şahıs beni görmezden , duymazdan geldiler . Sonra bunlardan biri her geldiğinde gereksiz bir triple geliyordu onunla uğraşıyordum her sabah derken çöktüm artık diğeri ise sürekli benimle uğraşıyordu o başlarda çok iyiydi sonlara doğru , ayağımdan tutun başıma kadar eleştiri yaptı yaptı ve yaptı benim özgüven denilen şey o anda basitçe kayboldu gitti artık ne göz teması ne konuşmak hiç birini yapamaz oldum bunlar bir ara beni okulda 3 hafta disladi hemde gereksiz yere sonra kız geldi ve dediki benim huyum bu bende bu huyunu sevmiyorum dedi özür bile dilemeden böyle saçma sapan bir açıklamada bulundu tabi benim affedicilik yönüm durur mu affetim arkadaşlar çok zoruma gitti ama başka çarem yoktu yalnızlık gerçekten çok zordu her gün ailelerimiz sanıyor ki çok mutluyuz gidip sadece ders dinliyoruz hiç bir problemimiz yok ama zorbalığın beterini görüyorduk . Örnek vereyim size bir ara 10. Sınıfta biri yüzünden burnuma çok takmıştım kemerim yok hafif çok hafif düşük o kadar sonrasında sürekli söylenmeye başladım işte 11de ark olduğum kız bir şey yok güzel diyordu 11'e gelince birden burnuma laf yiyince evrim döndü çünkü inanılmaz takıntı yapmışım zoruma gidiyordu . Sizinde kafanızı şişirmek istemiyorum gerisi benden kalsın bu sadece bir örnekti . Lütfen fikir belirtin fikirleriniz benim için çok önemli üstünden 1 yıl geçti ama hâlâ neden unutamıyorum hayatım düzeliyor lakin bunları hatırlayarak kendime zehrediyorum...