İşte biz de onu diyoruz sabah beri. Adam sizin hatırınıza en olmayacak şeylere bile tamam demiş. Ama sabır taşı çatlamış son konuşmanız sebebiyle. Hala annenizin senin seçimin dediğini falan yazmışsınız. Ne seçimi ne tercihi? Kocayı veya anneyi tercih edecek bir durum yok ortada. Sorunun muhatabı anneniz de değil, dengeyi sağlayan, eşinizi aile meclisinde saydıracak olan sizsiniz. Devamlı adamın mevcut karakteri yüzünden saygı duyulmadığını vs. ima ettiniz. İşte yok çocuklarla oynuyor, konuşmuyor vs. diye topu ona attınız. Ama kayın aile ilişkilerinde eşler ailelere karşı köprü olur. Eğer siz sıkı dursaydınız, ilk hareketlerinde höst ne oluyor, o benim eşim, saygı duyacaksınız deseydiniz iş buralara hiç gelmezdi.
Bugün annenizle yaptığınız konuşma çooook geç maalesef. Olan olduktan sonra manasız yani.
O yüzden şu saatten sonra yapılacak en mantıklı hareket ailenizi, kardeşinizi ve eşini devreden çıkarmak olacak, en azından bir süreliğine. Eşiniz gıcık kapıyor şu an, a deseniz b anlar artık. İyiliğine olsa kötüsünü anlar. Haklı bir önyargı oluştu artık, kolayına düzelmez bu. Yani hayalinizde eniştenizle tatil yapmak falan varsa, unutun. Ya da eşiniz olmadan medeni durumunuz bekarken gidersiniz o tatillere. Olay tüm ciddiyetiyle böyle konu sahibi.