Bana yardim edin..artik katlanamiyorum..

Boşanmak istiyorsanız, gücünüzü toplayın ve boşanın. Şu şekilde düşünün, iyi ya da kötü birşey olacak tek seferde olacak. Arası olmayacak, Boşanacaksınız bitecek.
Evet, boşanma sürecinde ve sonrasında herkes birşey diyecek, eşiniz zora sokacak, aileler karışacak, üzüleceksiniz, sinirleneceksiniz, düzeniniz bozulacak, zor gelecek, yorulacaksınız....
Ama en fazla 1 yıl sürecek bu durum. Kulağınızı tıkayacaksınız. Sonra inanın bana, herkes alışacak, geçmişe dönüp baktığında aman çokta zor değilmiş diyeceksiniz hatta ve daha huzurlu olacaksınız. Gerçekten boşanmak istiyorsanız, cesaretinizi toplayın ve bitirin.
Çocuklarınızın büyümesini beklerseniz hata yaparsınız, şuan henüz hiçbirşeyi idrak edemiyorlarken ayrılmak daha sağlıklı.
Yok kararsızsanız, bir şans daha vereyim diyorsanız, o zaman kartlarınızı açık oynayın eşinize karşı. Alın karşınıza açık açık konuşun sert bir dille söyleyin rahatsız olduğun herşeyi, şartlarınızı anlatın yoksa boşanacağınızı söyleyin. Öyle çekingenlikle, aldırış etmemekle, her dediğini yapmakla olmaz.
 
aysefeytum .!.:
Evet olmasi gereken bu.hep yapmak istediğim şeyler ama karakter meselesi işte.yapi olarak sessiz sakin bir insanım.cekingenim.keske dişli bir insan olabilsem
Genişletmek için tıkla...
Yillarca uğraşıp bu adamdan tedaviyle çocuk sahibi olmayı başarmış bir kadın o iki çocuk için dünyayı yakmalı hanımefendi. Anne olmak çocuklar için dişli olmayı gerektirir. Yoksa o çocuklara yazık olacak. şunu yapamam bunu yapamam cekinirim bosanamam erkeksiz duramam korkarım...mıy mıy nereye kadar bekleyeceksiniz, çocuklar fantezilerinize katilana kadar mı ? Anne olun yeter.
 
Son düzenleme:
piraye .!.:
Yillarca uğraşıp bu adamdan tedaviyle çocuk sahibi olmayı başarmış bir kadın o iki çocuk için dünyayı yakmalı hanımefendi. Anne olmak çocuklar için dişli olmayı gerektirir. Yoksa o çocuklara yazık olacak. şunu yapamam bunu yapamam cekinirim bosanamam erkeksiz duramam korkarım...mıy mıy nereye kadar bekleyeceksiniz, çocuklar fantezilerinize katilana kadar mı ? Anne olun yeter.
Genişletmek için tıkla...
Benim derdim erkeksiz kalmak değil hanımefendi olayı yanlış anladiniz sanirim.uzun zamandır erkeksizim zaten bu durum umrumda da değil.benim korkum iki çocukla girişeceğim hayat mücadelesi sadece.ailem yakinimda olsa bu kadar düşünmezdim.mesajlarimi tam okumadiniz heralde ama neyse.
 
aysefeytum .!.:
Benim derdim erkeksiz kalmak değil hanımefendi olayı yanlış anladiniz sanirim.uzun zamandır erkeksizim zaten bu durum umrumda da değil.benim korkum iki çocukla girişeceğim hayat mücadelesi sadece.ailem yakinimda olsa bu kadar düşünmezdim.mesajlarimi tam okumadiniz heralde ama neyse.
Genişletmek için tıkla...
Yoo aksine tüm mesajlarını okudum, burda yapılan yorumlara karşı gayet dişli cevaplar veriyorsun ama boşanmış kadın olma durumunda yaşayacaklarından ölümüne korkuyorsun. Adam zaten yok gibi hiçbir faydası yok hatta sana ve çocuklara zarar veriyor artık, sen de bunun farkındasın ama toplumda erkeksiz (babasız-kocasiz) varolmaktan korkuyorsun apaçık, belli ki ya bosanmayacaksin ya da hemen yeniden evlenmenin yollarını arayacaksın, burda çok var bu hikayeden hiç kusura bakma ama durum bu
 
aysefeytum .!.:
Millete aileme ne anlatırım diye düşünüyorum.rezil olmaktan korkuyorum.

Ailem uzakta.yabanci bir şehirde iki çocukla nasıl yaparim diye korkuyorum.suan doğru düzgün bir bakıcı bile bulamadik
Genişletmek için tıkla...
Ailene şunu soyliceksin eşime sorun. Bütün sorun onda. Oda yiyosa anlatsin.
 
aysefeytum .!.:
Benim derdim erkeksiz kalmak değil hanımefendi olayı yanlış anladiniz sanirim.uzun zamandır erkeksizim zaten bu durum umrumda da değil.benim korkum iki çocukla girişeceğim hayat mücadelesi sadece.ailem yakinimda olsa bu kadar düşünmezdim.mesajlarimi tam okumadiniz heralde ama neyse.
Genişletmek için tıkla...
Bu çocukları dünyaya getirmek için motivasyonunuz neydi peki? Adam en başından beri böyleydi sanırım. Şimdi kendi kaderinize birde 2 çocuk ortak etmişsiniz.
 
Allah aşkına ya hala elalem ne der insanlar ne der diyosunuz . Kim ne derse desin . Sizin yasadiklariniza değer mi insanların ne dediği? İnsanlar her zaman konuşur . Sırf bu yüzden bu igrencliklere katlanılmaz
 
aysefeytum .!.:
Benim derdim erkeksiz kalmak değil hanımefendi olayı yanlış anladiniz sanirim.uzun zamandır erkeksizim zaten bu durum umrumda da değil.benim korkum iki çocukla girişeceğim hayat mücadelesi sadece.ailem yakinimda olsa bu kadar düşünmezdim.mesajlarimi tam okumadiniz heralde ama neyse.
Genişletmek için tıkla...
Canım sen anlamıyorsun yazılanları yada çok hassassın.Çoğu kişi boşandıktan sonra vereceğin mücadele şimdi verdiğin mücadeleden daha ağır olmayacak,çocuklarının sana ihtiyacı var eğer bu şekilde devam edersen çocuklarına bir faydan olmaz çünkü piskolojin daha da bozulur demek istiyor.Çocuklarına bakıcı bulursun zaten boşanırken illa ki eşinde çocuklar için nafaka vermek zorunda.Yani kafanda büyüttüğün çözümü yokmuş gibi gördüğün herşeyin çözümü var.Çakılı kadroyum ailemin yanına gidemem diyorsun imkanın olsa da gitme zaten başka şehre git etrafında o boş konuşan insanlardan olmasın ailen bile olsa.
 
Boşanmak için öne süreceğiniz sebep sizi düşündürüyor galiba. Biz toplum olarak böyle bir sebebe parmak ısırır ayıplarız evet insanlar duyacak ve konuşacaklar. Hep söylediğim bir şey var 1 hafta 10 gün konuşurlar. Sonra kimsenin umurlarında olmazsınız. Yaşadıklarınızı siz biliyorsunuz biraz kulak tıkarsınız görmezden gelirsiniz.
 
Ekonomik özgürlüğüm olmadığı halde bir oğlum olmasına rağmen boşandım. Bende çok düşünüyodum "elalem ne der" diye ama o ne diyeceğini düşündüğüm elalem gelip bir kere sırtımı sıvazlamadı, "bir şeye ihtiyacın var mı" diye sormadı. Önemli olan sen ve evlatların gerisi dış kapı mandalı. Bugün ruhen öyle bir durumdayım ki hiç kimse ve hiçbir şey umurumda değil. Elhamdülillah hiçbir şey yıkamaz beni. Mesela benimde evliliğimde üçlü fantaziler vardı ilk zamanlar bu hayaliydi sonra yetmemeye başladı hayalden çıkıp eyleme dökmek istedi. Ne erotik malzemeler neler neler dünyanın parasını verip slikon kadın bile aldı. Bunu hiç kimse bilmez en yakınım bile ilk kez burada anlatıyorum. O sebeple seni çok iyi anlayabiliyorum. Sen aile olmak istiyosun sevmek, sevilmek, değer görmek, baba ve koca görmek istiyosun karşında ama adamın önceliği bunlar değil o sebeple de inciniyosun, tükeniyosun ve zamanla dişiliğin bile köreliyo. Mesela ben ondan önce gayet işveli cilveli "ölüyü diriltir" diye tabir edilen bir kadınken şu an cinsellik ve erkekler bana hiçbir şey ifade etmiyo. Ömrümün sonuna kadar yaşamasam aramam. Lütfen daha fazla anne ve kadın kimliğine zarar vermesine izin verme. Bu cidden bir hastalık zaman zaman normale dönse de dozunu artırarak geri geliyo, düzelmiyo ve giden zaman senin ömründen gidiyo unutma.
 
piraye .!.:
Yillarca uğraşıp bu adamdan tedaviyle çocuk sahibi olmayı başarmış bir kadın o iki çocuk için dünyayı yakmalı hanımefendi. Anne olmak çocuklar için dişli olmayı gerektirir. Yoksa o çocuklara yazık olacak. şunu yapamam bunu yapamam cekinirim bosanamam erkeksiz duramam korkarım...mıy mıy nereye kadar bekleyeceksiniz, çocuklar fantezilerinize katilana kadar mı ? Anne olun yeter.
Genişletmek için tıkla...
anne çocuğunu gerekirse babadan bile korur
galiba sivastaydı yaklaşık on on beş yıl önceydi adam asker silah zoruyla karısı iki kızına ne işkenceler tecavüzlerde bulunmuştu yıllarca
üstelik büyük kız istanbulda üniversiteyi kazanmış zorla geri döndürmüştü diğerlerine zarar verme tehdidiyle

belki de normaldir ama bizim toplum için bu fantaziler aşırı ve nereye varabileceğini de bilmiyoruz
burda yazdıklarını anlatsa mahkemede dünyanın tazminatını alır hayatına da gayet güzel devam eder
ama işte canı isterse
 
Konu üzerinden baya geçmiş aslında yorum yapmak istememiştim ama fendom mudur nedir biraz araştırdım öyle şeyler gördüm ki korktum... konuyu baştan sona okudum yorumlarfa dahil... konu sahibine ve böyle düşünenlere bi kaç bişey yazmak istiyorum aslında burada kimse kimseyi tanımıyo bi hasımlığı çekememezliği kimsenin kimseye yok karşımızda kimler var bilmiyorz çünkü istemediğiniz daha doğrusu sizin duymak istemediğiniz yorumlar yapıldığında hemen farklı anlamlar çıkartıyosunuz mesela yorum yaparken insanlar kendilerini sizin yerinize yavrularınızda kendi yavrularımızın yerine koyup öyle yorumlae yapıyoruz kimse size kötü bisey de yazmamış boşanım demişler yok demişsniz tedavi olun demişler farklı bi şekilde reddetmişsiniz ne desinler ki size mesela otur değişmesini bekle günün birinde belki değişir mi desinler... en önemliside şu an cesaret edemiyorsunuz ya bazı şeylere ilerde o kızlarınız büyüdüğünde ve size anne babam böyle desi bu ne demek yada anne neden böyle diye sorduklarında ne demeyi planlıyorsunuz bunu düşünün o zaman... ha bu arada benim ablamda kamu çalışanı hemde çakılı ama eşi başka bi yerde iş kurdu diye eş dolayısıyla tayin istedi ve aldı... ve bu hak boşanmadada verilebiliyo bnce bi araştırın boşandığınızda aileniz yani size destek verecek kişiler nerdeyse isteyebiliyosnuz ikizlerim var burda bakacak kimsem yok diye ailem bakacak diye... bnce siz millet ne deri bırakında kızlarıma ilerd bu durumu nasıl açıklarım diye düşünün... ha bu arada boşanmak utanılacak bisey değil artık evlenmek kadar boşanmakta doğal konuşan konusur 1 2 gün sırf birileri 1 2 gün konuşmasın diye 2 kızımında heba olmasına asla razı gelmem ben...
 
aysefeytum .!.:
Herkese iyi geceler.nerden nasıl başlasam bilemiyorum.defalarca buraya yazmayı düşündüm ama hep vazgeçtim.alacagim cvplari da az cok tahmin ediyorum. Ama çok büyük bir çıkmazdayım ve kimseyle konuşamıyorum.
8 yıllık evliliğim var.severek evlendik.esim psikolojik rahatsızlıkları olan bir insandı.aslinda onu çok tanımadan evlendim göremedim yada aşktan gözü kör olmak derler ya farkedemedim.degistiririm sandım.olmadi neyse bunları bir şekilde idare ettim bunca sene.
Birde fantazileri vardı.hala var yoğun bir şekilde.artik günlük hayatimizi da etkileyecek şekilde. Ve tabi ben bunu da bile bile evlendim. Anlayis gösterdim yardımcı olmaya çalıştım.sahibe köle...femdom...köle efendi gibi zirvaliklar.. başlarda çok yoğun istekler değildi.ona bu anlamda 1 saat ayirsammesela yetiyordu.artik şimdi hep istiyor.defalarca yasatmama rağmen daha fazlasını istiyor.begenmiyor yaptıklarımı.bunlarla kafayı bozdu.
Daha da kötüsü artik bir es bi koca olduğunu unuttu.aramizdaki cinsellik bitti.beni duygusal anlamda istediğini arzuladığını sanmıyorum.zaten böyle bir yaklaşımı da yok.ben yaklaşırsam ayda yılda bir o şekilde .oda zaten çoğunlukla hüsranla bitiyor benim icin.onu zorlandığım icin kendimi kötü hissediyorum.
Yaşım 33.cinsellik olmadan bu şekilde ne kadar sürdürebilirim bilmiyorum.
Ikiz kızlarımız var 20 aylıklar.onlarin hatrına surdurmak istiyorum bu evliliği ama çok mutsuzum.cinsellik olmasın bosver diyorum.gunluk hayatta da geçimsiz gıcık bir insan.en basitinden kizlari yanlız çıkaramadığım icin dışarı birlikte cikartalim diyorum.hayir diyor.ben ona fantazilerini yasatmadigim icin çıkmıyor mesela.bunun gibi bir sürü şeye yasatirsan yaparim gibi.şart koşuyor.yardimci olmuyor.cocuklarla ilgilenmiyor vs.
Bana gelince bir kamu kurumunda çalışıyorum.ekonomik kaygım pek yok ama boşanmaktan çok korkuyorum.yanliz yabancı bir şehirde iki çocukla cesaret edemiyorum.kendim yapı olarak sessiz sakin bir insanım.çekingen bir yapım var.tek basima.iki çocukla nasıl ayakta kalırım bilmiyorum.bosanmam gerektiğini biliyorum ama cesaretim yok.ayrica toplum baskısından da çok cekiniyorum.bosanma surecinden de korkuyorum.napicam biliyorum.
cocuklar doğduğundan beri huzursusuz.defalarca denedim.onada yardımcı olmaya çalıştım ama olmuyor.
lütfen dertlesmeye çok ihtiyacım var beni anlamaya çalışırsanız sevinirim.
Genişletmek için tıkla...
Duzellmezzzz
 
aysefeytum .!.:
Herkese iyi geceler.nerden nasıl başlasam bilemiyorum.defalarca buraya yazmayı düşündüm ama hep vazgeçtim.alacagim cvplari da az cok tahmin ediyorum. Ama çok büyük bir çıkmazdayım ve kimseyle konuşamıyorum.
8 yıllık evliliğim var.severek evlendik.esim psikolojik rahatsızlıkları olan bir insandı.aslinda onu çok tanımadan evlendim göremedim yada aşktan gözü kör olmak derler ya farkedemedim.degistiririm sandım.olmadi neyse bunları bir şekilde idare ettim bunca sene.
Birde fantazileri vardı.hala var yoğun bir şekilde.artik günlük hayatimizi da etkileyecek şekilde. Ve tabi ben bunu da bile bile evlendim. Anlayis gösterdim yardımcı olmaya çalıştım.sahibe köle...femdom...köle efendi gibi zirvaliklar.. başlarda çok yoğun istekler değildi.ona bu anlamda 1 saat ayirsammesela yetiyordu.artik şimdi hep istiyor.defalarca yasatmama rağmen daha fazlasını istiyor.begenmiyor yaptıklarımı.bunlarla kafayı bozdu.
Daha da kötüsü artik bir es bi koca olduğunu unuttu.aramizdaki cinsellik bitti.beni duygusal anlamda istediğini arzuladığını sanmıyorum.zaten böyle bir yaklaşımı da yok.ben yaklaşırsam ayda yılda bir o şekilde .oda zaten çoğunlukla hüsranla bitiyor benim icin.onu zorlandığım icin kendimi kötü hissediyorum.
Yaşım 33.cinsellik olmadan bu şekilde ne kadar sürdürebilirim bilmiyorum.
Ikiz kızlarımız var 20 aylıklar.onlarin hatrına surdurmak istiyorum bu evliliği ama çok mutsuzum.cinsellik olmasın bosver diyorum.gunluk hayatta da geçimsiz gıcık bir insan.en basitinden kizlari yanlız çıkaramadığım icin dışarı birlikte cikartalim diyorum.hayir diyor.ben ona fantazilerini yasatmadigim icin çıkmıyor mesela.bunun gibi bir sürü şeye yasatirsan yaparim gibi.şart koşuyor.yardimci olmuyor.cocuklarla ilgilenmiyor vs.
Bana gelince bir kamu kurumunda çalışıyorum.ekonomik kaygım pek yok ama boşanmaktan çok korkuyorum.yanliz yabancı bir şehirde iki çocukla cesaret edemiyorum.kendim yapı olarak sessiz sakin bir insanım.çekingen bir yapım var.tek basima.iki çocukla nasıl ayakta kalırım bilmiyorum.bosanmam gerektiğini biliyorum ama cesaretim yok.ayrica toplum baskısından da çok cekiniyorum.bosanma surecinden de korkuyorum.napicam biliyorum.
cocuklar doğduğundan beri huzursusuz.defalarca denedim.onada yardımcı olmaya çalıştım ama olmuyor.
lütfen dertlesmeye çok ihtiyacım var beni anlamaya çalışırsanız sevinirim.
Genişletmek için tıkla...
Hemfantazı çok dıosunuz hemde cınsellık yok dıosunuz ben bır sey anlamadım
 
Konu çok eski fakat yorumlama gereği duydum. Öncelikle fikrim eşler arasındaki sorunlar büyütülür ise çözülmez sorunlar haline gelir. Bu şekilde yaşantısı olmuş biri olarak anlatıyorum bunu. Siz evlilik kararı ve çocuk kararı almışınız. Eşiniz çocukluk yaşların kadın otoritesine maruz kalmış birisi veya kadınlardan uzak yaşamışta olabilir. Kölelik takıntısı bu yüzden ergenlik yaşlarında kadınlara karşı açılma biçimi olarak yer edip kalıyor. Aslında bir bakımdan şanslısınız ama onu istediğiniz kalıba sokamadığınız için aranızda çatışmalar yaşıyorsunuz. Öncelikle onu köleniz olarak kabul edip yönetmekten başlamalıydınız. Kabul ediyorum farklı insanlar. Fakat bunu size karşı hissetmesi hoş bir durum çünkü köleler sevmediği kadına asla kölelik hissetmezler. Çok uzatmadan yaptığın hatayı söyleyim bunu insanlara anlatıp aile içi ilişkilerinizi ortaya dökmektense bir süre köleniz olarak kabul etmeliydiniz. Tamam doğamız gereği erkeği ezik görmek bizlere itici geliyor ama bu durum tamamen sizin yönetiminizde olduğunda bütün sorunlar ard arda aşılarak gidiyor. Öncelikle şunu söyleyim kölelikten asla kurtulamaz sadece bunları yaşadıkça eskisi kadar çekici olmadığını anlamaya başlar. Bizleri gözünde bu kadar büyütmemesi gerektiğini zamanla anlar. Ben sizin problem gördüğünüz herşeyi eşim ile yaşadım ilk başlarda çok zorlandım çünkü benden çok fazla şeyler istiyordu sadece yönetmek değil sopayla dövmemi topuklularla ezilmek gibi birçok şey cesaretimi toplayıp hepsini ona yaşattım. Onu hapis etmemi dövmemi yönetmemi kısacası onun bana ait olduğunu hissedeceği herşeyi ona yaşattım. Üstelik onun istediğinden fazlasını yaşattım. Mesela elime sopa verip ellerini bağlayıp biraz dövmemimi istiyordu? Onun istediğinden daha fazlasını yalvartacak şekilde yaptım topuklu ile hafifçe çiğnememimi istiyordu? ciddi şekilde canını yakacak şekilde bunları ona yaptım. Onu bağlı bırakıp birkaç saat evden dışarı çıkmamımı istiyordu evet onu evde bağlı bırakıp unuttum. Bunları bilerek böyle yaptımki kölelikten korksun benimde bunlardan çekinmediğimi anlasın. Evde bana hizmet etmesinde benim için hiçbir sorun yok ama şuan eşim eskisi kadar kölelik peşinde koşmuyor gayet düzeldi ayrıca bana bu şekilde daha çok değer veriyor daha özel davranıyor. Kölelik yüzünden ondan uzaklaştığımda olmuştu kabul edemeyip ama o şekilde benden inanılmaz derecede soğumuştu. O benim eşim yani ne yaşamak istiyorsa benimle birlikte yaşamak istiyor haksızlık etmemek gerek bunlardan onu mahrum bırakmam benden uzaklaşmasına sürekli mutsuz olmasına sebep oluyor. Şunu iyi bilmek gerekiyor bu onun çocukluk yaşında yaşadığı şeyler yüzünden bir rahatsızlığı ve benim onunla evlenmem ise tesadüfen olan bir durum değil severek evlendim onu bana bağlayan güç böyle olmasını uygun gördü ise böyle olması gerekiyormuş demekki ve insan isteye isteye köle olmaz bunlar isteyerek köle oluyor ve kimse kendisini bu kadar aciz duruma düşürmek istemez. Durum o kadar açıkki ellerinde olmayan bir durum ve onu bu dunyada terk edip bu hisleri ile yalnız bırakmaktansa taleplerine eşi olarak cevap vermek en doğrusu. Deri pantolon deri çizmeler giyinmemden çok hoşlanıyordu hiçte tarzım değildir ama şimdi sürekli deri giyiniyorum mesela ve onları giyindiğimde bana hayranlıkla bakışları çok iyi hissettiriyor. Hayatı olumsuzluklarla yorumlayıp zorlaştırmak yerine anlayış ile karşılayıp kolaylaştırmak en doğrusu. Bende bu duruma öyle bir alıştımki hatta şuan köle olmak çok istemiyor ama benim onu köle yapasım var mesela ev işleri filan güzel oluyordu içeride ben kahvemi içerken onun evi temizlemesi. Konu çok eski karşıma çıktı yazdım yıllar olmuş umarım ayrılmamışsınızdır.
 
ecemNaz06 .!.:
Konu çok eski fakat yorumlama gereği duydum. Öncelikle fikrim eşler arasındaki sorunlar büyütülür ise çözülmez sorunlar haline gelir. Bu şekilde yaşantısı olmuş biri olarak anlatıyorum bunu. Siz evlilik kararı ve çocuk kararı almışınız. Eşiniz çocukluk yaşların kadın otoritesine maruz kalmış birisi veya kadınlardan uzak yaşamışta olabilir. Kölelik takıntısı bu yüzden ergenlik yaşlarında kadınlara karşı açılma biçimi olarak yer edip kalıyor. Aslında bir bakımdan şanslısınız ama onu istediğiniz kalıba sokamadığınız için aranızda çatışmalar yaşıyorsunuz. Öncelikle onu köleniz olarak kabul edip yönetmekten başlamalıydınız. Kabul ediyorum farklı insanlar. Fakat bunu size karşı hissetmesi hoş bir durum çünkü köleler sevmediği kadına asla kölelik hissetmezler. Çok uzatmadan yaptığın hatayı söyleyim bunu insanlara anlatıp aile içi ilişkilerinizi ortaya dökmektense bir süre köleniz olarak kabul etmeliydiniz. Tamam doğamız gereği erkeği ezik görmek bizlere itici geliyor ama bu durum tamamen sizin yönetiminizde olduğunda bütün sorunlar ard arda aşılarak gidiyor. Öncelikle şunu söyleyim kölelikten asla kurtulamaz sadece bunları yaşadıkça eskisi kadar çekici olmadığını anlamaya başlar. Bizleri gözünde bu kadar büyütmemesi gerektiğini zamanla anlar. Ben sizin problem gördüğünüz herşeyi eşim ile yaşadım ilk başlarda çok zorlandım çünkü benden çok fazla şeyler istiyordu sadece yönetmek değil sopayla dövmemi topuklularla ezilmek gibi birçok şey cesaretimi toplayıp hepsini ona yaşattım. Onu hapis etmemi dövmemi yönetmemi kısacası onun bana ait olduğunu hissedeceği herşeyi ona yaşattım. Üstelik onun istediğinden fazlasını yaşattım. Mesela elime sopa verip ellerini bağlayıp biraz dövmemimi istiyordu? Onun istediğinden daha fazlasını yalvartacak şekilde yaptım topuklu ile hafifçe çiğnememimi istiyordu? ciddi şekilde canını yakacak şekilde bunları ona yaptım. Onu bağlı bırakıp birkaç saat evden dışarı çıkmamımı istiyordu evet onu evde bağlı bırakıp unuttum. Bunları bilerek böyle yaptımki kölelikten korksun benimde bunlardan çekinmediğimi anlasın. Evde bana hizmet etmesinde benim için hiçbir sorun yok ama şuan eşim eskisi kadar kölelik peşinde koşmuyor gayet düzeldi ayrıca bana bu şekilde daha çok değer veriyor daha özel davranıyor. Kölelik yüzünden ondan uzaklaştığımda olmuştu kabul edemeyip ama o şekilde benden inanılmaz derecede soğumuştu. O benim eşim yani ne yaşamak istiyorsa benimle birlikte yaşamak istiyor haksızlık etmemek gerek bunlardan onu mahrum bırakmam benden uzaklaşmasına sürekli mutsuz olmasına sebep oluyor. Şunu iyi bilmek gerekiyor bu onun çocukluk yaşında yaşadığı şeyler yüzünden bir rahatsızlığı ve benim onunla evlenmem ise tesadüfen olan bir durum değil severek evlendim onu bana bağlayan güç böyle olmasını uygun gördü ise böyle olması gerekiyormuş demekki ve insan isteye isteye köle olmaz bunlar isteyerek köle oluyor ve kimse kendisini bu kadar aciz duruma düşürmek istemez. Durum o kadar açıkki ellerinde olmayan bir durum ve onu bu dunyada terk edip bu hisleri ile yalnız bırakmaktansa taleplerine eşi olarak cevap vermek en doğrusu. Deri pantolon deri çizmeler giyinmemden çok hoşlanıyordu hiçte tarzım değildir ama şimdi sürekli deri giyiniyorum mesela ve onları giyindiğimde bana hayranlıkla bakışları çok iyi hissettiriyor. Hayatı olumsuzluklarla yorumlayıp zorlaştırmak yerine anlayış ile karşılayıp kolaylaştırmak en doğrusu. Bende bu duruma öyle bir alıştımki hatta şuan köle olmak çok istemiyor ama benim onu köle yapasım var mesela ev işleri filan güzel oluyordu içeride ben kahvemi içerken onun evi temizlemesi. Konu çok eski karşıma çıktı yazdım yıllar olmuş umarım ayrılmamışsınızdır.
Genişletmek için tıkla...
Kusura bakmayın ama siz de normal değilsiniz. Ne demek taleplerine cevap verin, ha eğer verecekse de o insan da karşı taraf gibi anormaldir. Fantezi de bir yere kadar çekilir, sonrası işkence olur. Böyle insanlar evlenmesin, evleniyorsa da üremesin bir zahmet.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X