İşte bir de öyle bi sorunumuz var çalışırsam çocuğuma annemin bakmasını istiyorum eşim bi o bakar bi annemgil bakar diyor. Ben kayınvalidemden torununu sakınacak değil ama kesinlikle bakamayacağını düşünüyorum çünkü ben tanıdım tanıyalı daha bir kere bile iyiyim demedi hep hastayım der hiç yerinden kalkmaz. Çok yaşlı ya da hasta olduğundan değil alışkanlık olmuş kendini hasta olduğuna inandırmış resmen kalkıp suyunu bile kendi içmez temizlik hijyen nedir bilmez. Eltimin iki yaşında oğlu var küfür ediyor el hareketi yapıyor annesi yapma oğlum dese kayınvalidem karışma çocuğa yapsın sonra unutur diyor. Ben bu kafaya sahip birine çocuk falan emanet edemem ve biliyorum ki anneme emanet edince de kayınvalidem bozulup sürekli eşimi dolduracak bana niye baktırmıyor buraya niye bırakmıyor diye aslında kararsızlığımın en büyük sebebi bu
O zaman kayınvalidenle eşinde birlikteyken konuşun.Anne siz hastasınız zorluk olur felan diyin gönlü kalmasın.
benimde doğum iznim yeni bitti 4 aylık oğlumu anneme bırakıyorum..
büyüdükçe daha zor olur bırakmak..
eve gidince azcık küsüyo sonra hemen yapışıyo benim sıpa...
bişeycik olmaz eşini ikna et annene bırak çocuğu tabiki çalış...
Keşke anlasa da konuşsam maalesef konuşmaktan falan anlayan bi aile değil hayatımda hiç şu son bir buçuk yılda olduğu kadar yorulmadım kırılmadım üzülmedimve sebebi de hep biz hep biz demeleri ve hiç bir şekilde konuşmaktan anlamamaları
Zor bir durum, hangisinin evi daha yakın, mesafeyi bahane edebilirsiniz belki
Allah yardımcınız olsun
Ben 10 ay işe ara verdim, ve anladım ki kadın çalışmalı, eşim hiç paramı eksik etmediği halde hiçde hoşlanmadım bu durumdan..
Bakacak kimse varsa çalışmayı dene derim, çok sıkılır yapamazsan çıkarsın işten, nasılsa özel sektör, bende özel sektördeyim canım isterse çalışıyorum istemezse çalışmıyorum, bu kadar düşünecek ne var, senet imzalamıyorsun ya
Hemen hemen eşit sayılır mesafeler. Ama oraya bırakmak istemememin başka bir sürü sebebi daha var dediğim gibi hiç temizlik falan bilmezler yerler halılar resmen kirden kararmış bazen günlerce bulaşığı bile yıkamazlar mutfakta yığılır, birkaç tane kedi var dışarda çamurda toprakta dolaşırlar bi de içeri girip kanepelerin yastıkların üstünde dolaşırlar. Bir de hep kavga olay oluyor ben bildim bileli kapıya pencereye birileri dayanıyor (iki tane görümcem var evde onların peşinden dolaşan serseriler). ve aynı şekilde serseriler dat dat kornaya basarak kapının önünden geçiyorlar sürekli hatta bir defa mahkemelik oldular. Ben bu eve çocuk bırakmak istememekte haksız mıyım Allah aşkına
Evet olmuyorsa bırakılır doğru ama ben daha önce birkaç defa iş bıraktım açıkçası artık utanıyorum gene işten çıktım demeye gene bıraktım demeye utanıyorum o yüzden çok kararsız kaldım yani
Haklısın
Aynen yazdığın gibi konuş eşinle
Bunda sakınacak bir şey yok
Kırılırlarsa da kırılsınlar, çocuktan önemli değil
İlk zamanlar bende öyleydim:) Aynen biraz fazla iş değiştiriyorum ve çevreden aayy gene mi çıktın falan derler hep, sonra düşündüm banane veya onlara ne.. Hiç utanma gerçekten bu dünyada keyfimize göre yaşamalıyız, üstelik senin bebeğin var sadece onu düşün, aklına onu getir..
Bişey diyen olursa gülümse ve benim hiç bir sıkıntım yok de sadece..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?