arkadaşlar bir süredir moralim çok bozuk. bakıcımız 4 aydır oğlumuza bakıyor. onun da bir kızı var. ben öğleye kadar bir mağazada çalışıyorum.bakıcımız öğleye kadar bizde. kızına babası bakıyor çünkü babası öğleden sonra işe gidiyor. en başta çok mutlu olduk iş sürelerimiz uygun olduğu için.babası işe giderken 20 dk lığına komşuya bırakıyordu. ben de işten gelince bakıcı hemen gidiyordu. babası bir kere kız durmayınca bize getirdi.kız oğlumun odasını oyuncaklarını gördü.annesinin oğlumla ilgilenmesini gördü.sanırım o zaman kıskanmaya başladı. ama bize belli etmedi.biz de anlamadık. ben bebeği çok seviyorum onu görmek istiyorum deyince annesi de getirmeye başladı. ben de bir sorun görmediğim için izin verdim.fakat bir aydır kızı farklı davranışlar göstermeye başladı . annesine sürekli soruyormuş beni mi yoksa o bebeğimi seviyosun diye.sabahları gelirken arkasından ağlıyormuş. bize gelince de bana diyor ki başka birini bulun o baksın yada siz kendi çocuğunuza kendiniz baksanıza diyor.oğlumun oyuncaklarını saklıyor yada onları evine götürmek istiyor. tabi küçük bir çocuk o da. duygularını saklayamıyor. ona da üzülüyorum. benim çocuğumun o durumda olmasını istemezdim. ama bu şekilde de devam edemeyiz diye düşünüyorum. fakat oğlum bakıcısını çok seviyor. güvenebileceğim bir bakıcı bulmak da kolay değil,hemen bulamam. bulsam da çocuğum ona alışamaz.bir süre yanında olmam gerek. bu sefer de iş durumum müsait değil. ne yapacağımı şaşırdım. bana akıl verin.lütfen. annem ve kayınvalidem başka illerde oturuyorlar çok uzaktalar. onlarda yok yanımda. bu çocuğu nasıl ikna edebilirim acaba. yada başka nasıl bir yol izlemeliyim.
Son düzenleme:
