7 yıl sevdim ilk aşkımı,lise 1'den üniversite bitene kadar.Kesinlikle ona sahip olmak istemiyordum.Sadece onu seyretmek istiyordum.Rahatça gözlerinin kahverengi semasında kaybolmaktı amacım.Kaç gece,kaç sabah ağladım onun için bilmiyorum.Bütün tanıdıklarım nasıl bu kadar sevebiliyorsun KARŞILIKSIZ olarak derlerdi.O kadar aşıktım ki ona öl dese ölürdüm uğrunda gözümü bile kırpmadan.
Sonra ne oldu biliyormusun arkadaşım,başka bir semte taşındık.Ben onu görmeyeli 7 sene oldu.İlk önceleri öleceğimi sandım.Sonra kendimin herşeyden herkesten daha önemli olduğunu keşfettim.
Ben onun için o kadar üzülürken o umursamıyordu.Bende onu umursamamaya başladım.
Aşk çok güzel bir duygu ve insanın karşına çok az çıkıyor.Ama karşılıklı değilse ömrünü tüketmekten başka bi şeye yaramıyor.