- 1 Eylül 2008
- 71
- 27
- 288
- Konu Sahibi ladydiana123
- #1
merhabalar kızlar...bağırmak istiyorum bağıramıyorum ağlamak istiyorum ağlayamıyorum,bişiler tıkanıyor bogazıma, kalbimin üzerinde müthiş büyük bir ağırlık nereye gitsem benımle beraber nefes almamı engelliyor...dertleşmek herşeyi yazmak istiyorum belki bi derece rahatlayabilirm..
ankarada özel bi üniversitede okuyan aile durumu gayet iyi herkez tarafından begenilen geniş arkadaş cevresi olan biriyim..dısardan bakıldıgında mutlu olmamamı saglayacak hiçbirsey yok..cogu zaman şükretmem gerektiğini hayatın bana herkeze davrandıgından daha cömert davrandıgını kabul etmem gerekiyor ama yinede canımı cok yakıyorlar..
3 sene önce bi cocukla tanısmıstım..Hergün baska kızla gezen uçarı bi tipti o zamanlar...aramızdaki ilişki ciddileşmeye başlayınca korktu ve benden uzaklaştı...inada bindi bende de iş asla ona onu deliler gibi sevdiğimi söylemedim.hep uzaktan izledim onu, sırf görebilmk için aynı üniversiteye gittim onunla.gecem gunduzum o olmustu oysa o bilmiyordu asla ona bu kadar aşık olan biri oldugunu...hiç kimse giremedi hayatım 3 senedir...onun gözümdeki yerini kimse dolduramadı,hep yanlızdım o yüzden.aslını sorarsanız her zaman yanlız oldum kımseye düzgün bi ilişki yasayamadım kimbilir belkide hakketmiyorumdur...o aslında özünde iyi bi cocuktu ama bilirsiniz gece hayatı,alkol, arkadaşlıklar bi içine aldımı sizi kolay kolay kurtulamazsınız.
neyse bu yaz aynı sınıfta oldugum baska bi cocuk ilgimi cekmeye başladı..daha dogrusu o benım ilgimi cekmeye calısıyordu ve zamanla kandırdı kendine...Aşık oldugum o cocugu unuttudu bana bi kaç ay da olsa..tam dedim allahım cidden bana mutlulugu layık gördün, yanlız kalmamı istemedin,tam bu sırada onun gerçek yüzüyle tanıstım.ilk yanlız kaldıgımız gün beni resmen onunla beraber olmak konusunda zorladı.tabiki istedigini başaramadı ama dediğim gibi bu umudum da tam bi fiyaskoyla sonuclandı...bunu takip eden sürelerde karşıma cidden bi kızın isteyebilicegi tüm özelliklere sahip olan bircok cocuk cıktı...Samimi söylüyorum keşke hiç biri ilgimi cekmeye,kalbimi calmaya çalışmasalardı...denedim arkadaşlar,hatta kendımı zorladım birini sevmk için.aralarında sevilmeyi hakkeden bi iki kişi vardı ama biliosunuz olmuyor zorlamayla bu işler.keşke olsaydı ama her hayatıma girmeye calısan beni daha yaraladı cunku hiç kimseyi sevemıyordum o ilk bahsettigim cocuktan baska ve bu durum her gecen gun benı daha umutsuzlastırıyodu..
ve 15 gun önce...aşık oldugum cocuk aradı.bulusmak istedi bulustuk.cok değişmiş...büyümüş olgunlaşmıs..gece hayatını alkolu kötu yasamı bırakmıs.bana görüşmedigimiz süre zarfında yaptıklarını anlattı sanki bilmiyormusum gibi.oysa o bilmiyordu ki attıgı her adımdan haberım vardı ...bilmiyorduki 3yıldır üzüldükleri ile kahroldugumu sevdikleri ile havalara uctugumu..bi kez daha bulustuk..arkadas olarak davranıyor yanındayken bna sonra haftalarca aramıyor..görüşelim diyor hep ama sonuc yok..bırak ona deli gibi aşık oldgumu hoşlandımından bile şüpheli cunku o aramzsa aramıyorum o buluşmk istemezse asla bulusalım demiyorum..bu noktada bende de suc var ama dediğim gibi kızlar 3 yıl önce öyle büyük bir hayal kırıklıgıdı ki yasadıgım gururuma yediremiyorum..
Aslında uzatmak istemiyorum..Tek derdin bu olsun diyeceksiniz simdi haklısınız ama sanırım benım yasadıgım gibi tek taraflı bi aşk kolay kolay yaşanmaz...hiç bir salak 3 senesinin her saniyesinde onu sallamayan birini düşünmez.hayatı kendine bu kadar zindan etmez...en azından karşısına cıkan birileri ile bişiler yaşamaya calısır...denedim, cok denedim çalıştım arkadaşlar...ama her sonuclanmayan ilişki bana umutsuzluktan baska bişi vermedi...3 seneyi askın zamandır yanlızım..3 senedir hiç bi gün cok mutlu hissetmedim kendimi...sanırım herşey mükemmel olmaz insan hayatında..
ankarada özel bi üniversitede okuyan aile durumu gayet iyi herkez tarafından begenilen geniş arkadaş cevresi olan biriyim..dısardan bakıldıgında mutlu olmamamı saglayacak hiçbirsey yok..cogu zaman şükretmem gerektiğini hayatın bana herkeze davrandıgından daha cömert davrandıgını kabul etmem gerekiyor ama yinede canımı cok yakıyorlar..
3 sene önce bi cocukla tanısmıstım..Hergün baska kızla gezen uçarı bi tipti o zamanlar...aramızdaki ilişki ciddileşmeye başlayınca korktu ve benden uzaklaştı...inada bindi bende de iş asla ona onu deliler gibi sevdiğimi söylemedim.hep uzaktan izledim onu, sırf görebilmk için aynı üniversiteye gittim onunla.gecem gunduzum o olmustu oysa o bilmiyordu asla ona bu kadar aşık olan biri oldugunu...hiç kimse giremedi hayatım 3 senedir...onun gözümdeki yerini kimse dolduramadı,hep yanlızdım o yüzden.aslını sorarsanız her zaman yanlız oldum kımseye düzgün bi ilişki yasayamadım kimbilir belkide hakketmiyorumdur...o aslında özünde iyi bi cocuktu ama bilirsiniz gece hayatı,alkol, arkadaşlıklar bi içine aldımı sizi kolay kolay kurtulamazsınız.
neyse bu yaz aynı sınıfta oldugum baska bi cocuk ilgimi cekmeye başladı..daha dogrusu o benım ilgimi cekmeye calısıyordu ve zamanla kandırdı kendine...Aşık oldugum o cocugu unuttudu bana bi kaç ay da olsa..tam dedim allahım cidden bana mutlulugu layık gördün, yanlız kalmamı istemedin,tam bu sırada onun gerçek yüzüyle tanıstım.ilk yanlız kaldıgımız gün beni resmen onunla beraber olmak konusunda zorladı.tabiki istedigini başaramadı ama dediğim gibi bu umudum da tam bi fiyaskoyla sonuclandı...bunu takip eden sürelerde karşıma cidden bi kızın isteyebilicegi tüm özelliklere sahip olan bircok cocuk cıktı...Samimi söylüyorum keşke hiç biri ilgimi cekmeye,kalbimi calmaya çalışmasalardı...denedim arkadaşlar,hatta kendımı zorladım birini sevmk için.aralarında sevilmeyi hakkeden bi iki kişi vardı ama biliosunuz olmuyor zorlamayla bu işler.keşke olsaydı ama her hayatıma girmeye calısan beni daha yaraladı cunku hiç kimseyi sevemıyordum o ilk bahsettigim cocuktan baska ve bu durum her gecen gun benı daha umutsuzlastırıyodu..
ve 15 gun önce...aşık oldugum cocuk aradı.bulusmak istedi bulustuk.cok değişmiş...büyümüş olgunlaşmıs..gece hayatını alkolu kötu yasamı bırakmıs.bana görüşmedigimiz süre zarfında yaptıklarını anlattı sanki bilmiyormusum gibi.oysa o bilmiyordu ki attıgı her adımdan haberım vardı ...bilmiyorduki 3yıldır üzüldükleri ile kahroldugumu sevdikleri ile havalara uctugumu..bi kez daha bulustuk..arkadas olarak davranıyor yanındayken bna sonra haftalarca aramıyor..görüşelim diyor hep ama sonuc yok..bırak ona deli gibi aşık oldgumu hoşlandımından bile şüpheli cunku o aramzsa aramıyorum o buluşmk istemezse asla bulusalım demiyorum..bu noktada bende de suc var ama dediğim gibi kızlar 3 yıl önce öyle büyük bir hayal kırıklıgıdı ki yasadıgım gururuma yediremiyorum..
Aslında uzatmak istemiyorum..Tek derdin bu olsun diyeceksiniz simdi haklısınız ama sanırım benım yasadıgım gibi tek taraflı bi aşk kolay kolay yaşanmaz...hiç bir salak 3 senesinin her saniyesinde onu sallamayan birini düşünmez.hayatı kendine bu kadar zindan etmez...en azından karşısına cıkan birileri ile bişiler yaşamaya calısır...denedim, cok denedim çalıştım arkadaşlar...ama her sonuclanmayan ilişki bana umutsuzluktan baska bişi vermedi...3 seneyi askın zamandır yanlızım..3 senedir hiç bi gün cok mutlu hissetmedim kendimi...sanırım herşey mükemmel olmaz insan hayatında..
klava: kızdım sana vallahi. bak eğitimin maddi durumun herşeyin var beyaz atlı prensinide biraz beklesen sabretsen?? 
