Cuma Sabah 8 gibi hastanede olduk. Bizi -3 de bir odaya aldılar. Oda minicik ama fena değildi. Üzerimi çıkarmam için hemşire geldi ve o bildik yandan iplerle bağlanan dize kadar mavi elbiseyi sadece alt çamaşırımız kalacak şekilde giydim. Küpe kolye vs. Metal aksesuar varsa çıkaralım dedi, onları da çıkardım. Damar yolu açtı el bilek kısmından ve oradan tahlil için kan alıp gönderdi. Derken hocanın asistanı geldi. Güleryüzlü tatlı bir bayan. Tanıştık konuştuk. Bazı formları doldurduk. Prosedürler falan... Veee hoca geldi. Sıcak bakışı ve kendinden emin tavrıyla güven veriyor hastasına. İşlemler ile ilgili konuştuk. Fotoğrafları çekti. Yağ alacağı ve almayacağı yerleri de konuştuk. Benim başka işlemler vardı onlarla ilgili de konuştuk ve bu arada odanın değiştirilmesini istedi daha büyük bir odaya geçtik:))
Artık işlem saati gelmiş her şey hazırdı. Bana hemşire hanım uzanmamı istedi. Uzandım. Elimde zaten damar yolu açık olduğu için oradan birşey enjekte ettiler. Bu arada götürüyorlardı beni. Bu ne? Dedim "sakinleştirici" dediler. Gerisini hatırlamıyorum:)))))
Demek ki sakinleştirici değilmiş:))
Uyandığımda titriyordum. Çok soğuktu dişlerim birbirine vuruyordu. Zaten bu beklenen bir durummuş. Eşimi uyarmışlar üşüyebilir, istifra edebilir diye. Ama istifra etmedim de çok midem bulandı.
Boru gibi bir ısıtıcıyı battaniye ve pikelerin altından soktular sıcak hava veriyor. Ama ben hala titriyordum. Ağrı kesici yaptılar bir ara çok ağrım vardı. Uyudum uyandım falan onları hatırlıyorum. Bir de inanılmaz topuk ağrısı. Sanırım topuğa bastırıyor birisi. Neyse Zaten benim karından doku alındığı ve başka bir işlemim daha olduğu için 7 saat kadar sürdü ameliyat. Akşam 7 gibiydi beni odaya getirdiklerinde. Yani o gün öyle geçti. Saat 11 gibiydi sanırım sondayı çıkardılar ve birkaç adım da olsa yürümemi istediler. Benim canım tatlıdır. Kalkamam ben dedim. Kalkman lazım dediler. Kadere boynumuzu büktük mecburen bi doğrulayım dedim. Karnım dikişli ona da dikkat ederek ayağımı yere basmaya çalıştım ama çok çok çok zordu. Çok büyük basınç oluyor. Bacaklarım çok acıdı. Yanınızda çok yakın ve sizi taşıyabilecek kuvvette biri olmalı derim ben.
İki gece kaldık toplamda. Normal şartlarda 1 gece yetiyormuş ama benim kombine ameliyat ve kendimde kalkacak gücü bulamadım.
İkinci gün sabahtan daha iyiydim. Ama bacaklar fena zonkluyordu o yüzden üzerinde çok kalamıyordum. Lavaboya kendim gitmeye başlamıştım bu arada. Hıı bu arada hoca sabah akşam geldi kontrole. Ve taburcu olacağım gün de geldi ve kendi elleriyle pansuman yaptı. O yapışkanları çıkardı yenilerini taktı. İlgisi çok güzel ya...:) yani normalde cool bir adam, havalı haliyle koskoca Prof ama size bebek gibi bakıyor:))
Güzel
Ufak ufak adımlarla eşimin büyük desteğiyle tabii hastaneden çıktık. Biz bir shuttle şirketi ile anlaşmıştık gelip kapıdan alıyorlar ve gideceğiniz yere bırakıyorlar. İsteyen olursa o konuda bilgi verebilirim ayrıca.
Havalimanına gittiğimizde de havayolu firmasının tekerlekli sandalyesi ve görevlisini istedik. O da beni alıp uçağa kadar eşlik etti.
Uçakta herhangi bir sıkıntı olmadı çünkü eşim sağolsun önceden en önden rahat koltuklardan almış. Bacakları sıkışık koltuklara mahkum etmedi yani:))
İndikten sonra yine havayolu firması karşılıyor sizi sandalye ile çıkışa kadar. İşte hikayem böyle.
"İki günde geçti. Hemen yürüdüm" diyen arkadaşlarımı takdir ve tebrik ediyorum. Benim 3 gün oldu hala robot gibi yürüyorum.biri yanlışlıkla dokunsa çok ağrıyor ve inanılmaz basınç oluyor ayağa kalktığınızda.
Bir sorun daha var ki eğilmeye kalksanız veya bacağınız gerilse yağ alınan dış bölgedeki delikten sızıntı oluyor ve o da acıyor tabii gerginlikten.