Babasız çocuk büyütmek mi? Yoksa bu evliliği kabul etmek mi?

Önce sıkıntımı sonrada maddi durumumu anlatayım. 28 yaşındayım 6 yıllık evliyim 1 yaşında bebeğim var. Evliliğimin başından beri eşim bilgisayar oyunları bağımlısıydı. Ne kadar güzel sözlerle konuşsamda ağlasamda tripte atsam vazgeçiremedim. Ailem ve çevrem bu durum için ne güzel işte dışarıda geziceğine evde oturuyor dedi bende zamanla bu duruma alışıp böyle kabul ettim. Eşim normalde babasının yanında çalısıyordu o zaman maddi durumumuz iyiydi sonrasında ayrılıp kendine internet kafe açtı ve gündüzleri eleman bakıyorken geceleri eşim çalışmaya başladı. Para kazanıp cok çalışmam lazım dedi. Hamileyken geceleri eve gelsin sohbet edelim diye bekledim. Bebeğimiz oldu gececi eleman bulamıyorum dedi tamam dedim. Daha sonra yaşadığımız şehirde üst üste 4-5 şiddetinde deprem yaşandı ve ben depremden çok korkuyorum evde rahat değilim dedi ve geceden sabaha kadar full çalısıp eve sabah gelip uyumaya başladı. Çocuk 13 aylık oldu yeter artık bari haftada bir gece eve gel diyorum gelemem korkuyorum diyor. Sevgisizlik, ilgisizlikten napıcağımı şaşırdım. Bir gününü bile bana ayırmıyor. İstersen ayrılalım artık beni sevmiyorsan bitirelim diyorum. Seni cok seviyorum saçmalama diyor. Bugün işe gitme benimle uyu gece dedim kabul etmedi yine depremden korktuğunu söyledi. Aynı evde gündüz niye uyuyorsun o zaman dedim cevap yok. Sen gece işteyken deprem olsa karın ve cocuğun evde yalnız. Bizim mi başımıza yıkılsın o zaman ev dedim. Cevap yok… Evlendiğimden beri kendi memlektimde yaşamıyorum. Annem sağ 69 yaşında. 1 evimiz var annem tek yaşıyor. Hem kendi babasından hem benim babamdan emekli maaşı alıyor. Üniversiteden mezun olduktan kısa bir süre sonra evlendik ve eşim ile ailesi başında benimle konuştular. Biz muhafazakarız çalışmanı istemiyoruz erkeklerle içli dışlı olamazsın diye bende o yaşımda ki aklımla ve eşimi çok sevdiğim için kabul ettim. Babasız çocuk büyütmek mi yoksa bu evliliğe katlanmak mı zor?..

kalmayanhevesler .!.:

Önce sıkıntımı sonrada maddi durumumu anlatayım. 28 yaşındayım 6 yıllık evliyim 1 yaşında bebeğim var. Evliliğimin başından beri eşim bilgisayar oyunları bağımlısıydı. Ne kadar güzel sözlerle konuşsamda ağlasamda tripte atsam vazgeçiremedim. Ailem ve çevrem bu durum için ne güzel işte dışarıda geziceğine evde oturuyor dedi bende zamanla bu duruma alışıp böyle kabul ettim. Eşim normalde babasının yanında çalısıyordu o zaman maddi durumumuz iyiydi sonrasında ayrılıp kendine internet kafe açtı ve gündüzleri eleman bakıyorken geceleri eşim çalışmaya başladı. Para kazanıp cok çalışmam lazım dedi. Hamileyken geceleri eve gelsin sohbet edelim diye bekledim. Bebeğimiz oldu gececi eleman bulamıyorum dedi tamam dedim. Daha sonra yaşadığımız şehirde üst üste 4-5 şiddetinde deprem yaşandı ve ben depremden çok korkuyorum evde rahat değilim dedi ve geceden sabaha kadar full çalısıp eve sabah gelip uyumaya başladı. Çocuk 13 aylık oldu yeter artık bari haftada bir gece eve gel diyorum gelemem korkuyorum diyor. Sevgisizlik, ilgisizlikten napıcağımı şaşırdım. Bir gününü bile bana ayırmıyor. İstersen ayrılalım artık beni sevmiyorsan bitirelim diyorum. Seni cok seviyorum saçmalama diyor. Evlendiğimden beri kendi memlektimde yaşamıyorum. Annem sağ 69 yaşında. 1 evimiz var annem tek yaşıyor. Hem kendi babasından hem benim babamdan emekli maaşı alıyor. Üniversiteden mezun olduktan kısa bir süre sonra evlendik ve eşim ile ailesi başında benimle konuştular. Biz muhafazakarız çalışmanı istemiyoruz erkeklerle içli dışlı olamazsın diye bende o yaşımda ki aklımla ve eşimi çok sevdiğim için kabul ettim. Babasız çocuk büyütmek mi yoksa bu evliliğe katlanmak mı zor?..

Genişletmek için tıkla...

size karşı kötü bir şey yapmıyor anladığım kadarıyla ama ilgisiz ve sevgi göstermiyor. ve belli ki çocukla da sizin gibi ilgilenmiyor.

bence mantıklı olan şu an için şu. çocuk kreşe gidecek yaşa gelene kadar sabredebilirseniz sabredin, bir de boşanmadan önce bi iş bulabilirseniz ve kendi ayaklarınız üzerinde kalabilirseniz de iyi olur. sadece annenize güvenmeyin derim. eğer aceleniz yoksa bu dediklerimi sırasıyla yapacaksanız ,zamanı gelince boşanırsınız.

yok ben duramıyorum, yürütemem daha fazla bu evliliği psikolojim bozuldu diyorsanız, bilemiyorum belki de risk alıp ayrılmaya adım atabilirsiniz.

Sofiasofia .!.:

size karşı kötü bir şey yapmıyor anladığım kadarıyla ama ilgisiz ve sevgi göstermiyor. ve belli ki çocukla da sizin gibi ilgilenmiyor.

bence mantıklı olan şu an için şu. çocuk kreşe gidecek yaşa gelene kadar sabredebilirseniz sabredin, bir de boşanmadan önce bi iş bulabilirseniz ve kendi ayaklarınız üzerinde kalabilirseniz de iyi olur. sadece annenize güvenmeyin derim. eğer aceleniz yoksa bu dediklerimi sırasıyla yapacaksanız ,zamanı gelince boşanırsınız.

yok ben duramıyorum, yürütemem daha fazla bu evliliği psikolojim bozuldu diyorsanız, bilemiyorum belki de risk alıp ayrılmaya adım atabilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Evlilik süresince çalışmam mümkün değil. Ben boşanmadan eşim boşanır zaten çalışmak istiyorum diyip işe başlasam. Başta hem ailesi hem kendisi benimle bu konuyu konuştu. Kaç defa şansımı denedim çalışayım diye ama hayır dedi.

Tek başına yaşayacaksan neden evlendin ? Bu evlilik değil ki bu tek başına anne olmak. Ne sevgi ne ilgi hiçbişey yok siz zaten boşanmış gibi ayrı ayrı yaşıyorsunuz. Ama boşansan da aynı böyle devam edecek yine tek başına olacaksın. En azından şimdi çocuğunun babası var. Bence sabret çünkü her türlü tek kalacaksın

kalmayanhevesler .!.:

Evlilik süresince çalışmam mümkün değil. Ben boşanmadan eşim boşanır zaten çalışmak istiyorum diyip işe başlasam. Başta hem ailesi hem kendisi benimle bu konuyu konuştu. Kaç defa şansımı denedim çalışayım diye ama hayır dedi.

Genişletmek için tıkla...

ama çalışmamana izin vermemeleri seni ona daha da bağımlı kılıyor sıkıntı orada. kendin için daha güzel ve mutlu bi yaşam için cesur bi adım atmak istiyorsan çalışman gerekiyor. açıkçası senin çalışmanı istemeyen insanların , evliliğinizin bitmesine izin vereceğini de çok düşünmüyorum nedense. kolay kolay boşanacağına da inanmıyorum

dunyamsn .!.:

Tek başına yaşayacaksan neden evlendin ? Bu evlilik değil ki bu tek başına anne olmak. Ne sevgi ne ilgi hiçbişey yok siz zaten boşanmış gibi ayrı ayrı yaşıyorsunuz. Ama boşansan da aynı böyle devam edecek yine tek başına olacaksın. En azından şimdi çocuğunun babası var. Bence sabret çünkü her türlü tek kalacaksın

Genişletmek için tıkla...

yani maddi olarak bebeğe bakmak boşanırsa zor olabilir. çocuk belli yaşa gelip bir işte çalışabildiği kreşe bırakabildiği zaman her şey daha kolay olabilir gibi. o yüzden ben de direkt kesin boşan diyemedim çünkü zor bir karar

dunyamsn .!.:

Tek başına yaşayacaksan neden evlendin ? Bu evlilik değil ki bu tek başına anne olmak. Ne sevgi ne ilgi hiçbişey yok siz zaten boşanmış gibi ayrı ayrı yaşıyorsunuz. Ama boşansan da aynı böyle devam edecek yine tek başına olacaksın. En azından şimdi çocuğunun babası var. Bence sabret çünkü her türlü tek kalacaksın

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ediyorum yanıtınız için

Sofiasofia .!.:

yani maddi olarak bebeğe bakmak boşanırsa zor olabilir. çocuk belli yaşa gelip bir işte çalışabildiği kreşe bırakabildiği zaman her şey daha kolay olabilir gibi. o yüzden ben de direkt kesin boşan diyemedim çünkü zor bir karar

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız. Kafam allak bullak benimde

Aynı evde iki yabancı olmuşsunuz çocuğunuzu bu şekilde de tek başınıza büyütüyorsunuz anladığım kadarıyla.. bence kayıtsızlık da bir şiddettir

Sofiasofia .!.:

yani maddi olarak bebeğe bakmak boşanırsa zor olabilir. çocuk belli yaşa gelip bir işte çalışabildiği kreşe bırakabildiği zaman her şey daha kolay olabilir gibi. o yüzden ben de direkt kesin boşan diyemedim çünkü zor bir karar

Genişletmek için tıkla...

Aynen maalesef bunlar hep adam olacak çocukların pişkinliği nasıl olsa karım çocuğa bakıyor susuyor diye diye alem yapıyorlar

Atanamayankomedyen .!.:

Aynı evde iki yabancı olmuşsunuz çocuğunuzu bu şekilde de tek başınıza büyütüyorsunuz anladığım kadarıyla.. bence kayıtsızlık da bir şiddettir

Genişletmek için tıkla...

Keşke eşimde bunu anlasa

Çocuk şu an babasız büyüyor zaten. Ayrıldığınızda maddi olarak zorlanacaksınız ama manevi bir kaybınız olmayacak gibi görünüyor

(Akıl vermek gibi olmasin, bekara bosamak kolay gelir derler ama bana sorarsaniz en mantiklisi bu sekilde) Anneniz yalnız yaşıyormuş boşanıp annenizin yanına taşının çocuğunuzla anneniz ilgilenirken siz de çalışırsınız. Bir kadın için ilgisizlik çok zor. Şimdiye kadar çok dayanmışsınız çocuğunuz zaten babasiz büyümüş şimdiye kadar. Onun için endişelenmeyin bence.