Meraba,babannem 6 gün önce vefat etti,ilk günler rüyada gibiydim şaka gibi geldi,hep uyudum hiç yemedim.şu an sürekli aglayamıyorum ama aklıma geldikçe içim kan ağlıyor. 3 yıldır yataktaydı annem babam baktı benim evim uzak diye 20 günde geliyordum geldikçe baktım babannemi çok seviyordum o da beni çok severdi son zamanlar 1 ay gelemedim en son vefatından 3 gün önce geldim artık konuşmuyordu boş bakıyordu tepkileri yoktu yüregim parçalandı eve geldim bogazımdan yemek geçmedi,vicdan azabı çekiyorum her gelişte bacaklarına krem sürerdim bu defa eziyet olmasın diye sürmedim bu bile aşırı dert oldu içime,düşündükçe nefesim kesiliyor yemek yicem o 3 yıl mamayla durdu aklıma geliyor o yemek zehir oluyor.babannem hayatını çalışmayla geçirmiş yememiş giymemiş hep çalışmış çocuklarıma ev yapıyım diye,şimdi arkadan mal davası konusu olucak zoruma gidiyor,benim hayata dönmem çok zor artık hiç bir şeyden zevk almıyorum.Birde insanlar önemsemiyor benim acımı yaşlıydı Allah kurtardı diyor.basit görüyorlar.mesela kayınvalidem hiç aramadı beni nasılsın başın sagolsun diye hiç demedi.çevremde kimseyle konuşmak istemiyorum herkes gülüyor egleniyor ben ruh gibiyim.kimse bir gün yaşlanırız diye düşünmüyor ah babannem ben nasıl hayata geri dönücem inşsllah bir gün buluşuruz