- 17 Nisan 2017
- 10
- 5
- 27
- Konu Sahibi ParamedikBayan
- #1
Merhaba.
Ben 19 yaşında üniversite 1 e giden bir kızım.
Kendimi bildim bileli hep babamdan korkarım. Bişeyleri dayakla yada zorlamayla yapmaya çalışır çünkü. Hiç bir şeye izin vermez. Tek odaklanmam gereken şeyin derslerim olduğunu söyler. Küçükken okulda yapılan sosyal aktivitelere hiç katılamamışımdır bu yüzden.
Hala daha aynı mesela. Gitar öğrenmek istiyorum ama babam okulu bitir işini eline al o zmn öğren der ben hem okuyup hem öğrenemem mi ? .
Babam aynk zmaanda çok dindar bir adam. İnsan onuru için namusu için yaşar der hep. Evet haklıda. Ama bunu abartıyor fazlasıyla. Lise sonda konuştuğum bir çocuk vardı. Bir gün yakaladı beni . 1 hafta dayak yedim. Olmayacak laflar işittim. Bana or..bu muamelesi yaptı. Hamilelij testi yaptıralım mı sana dedi. Söylemediği şey kalmadı. 2 yıl oldu ama daha hala söyler durur aklına geldikçe.
Geçen ayda bir sevgilim vardı. Şuan ayrıyız ama. Geçen ayki faturalarımı çıkarıp onun numarasını ismini nerde okuduğunu hepsini bulmuş. Onunla kalmamış tüm numaralara tek tek bakmış kimin diye. Bana fotoğraflarını attı bunlar ne koleksiyon mu yapıyosun diye. Onlar sınıf arkadaşlarım ama. Tek sorun erkek olmaları işte.
Neyse onun numarasını çıkarmış faln beni aradı sen ne yapıyorsun kiöin kucağında geziyorsun oru...bu dedi bana. Oda biliyo öyle biri olmadığımı ama bana o lafları sarfetti çokça. Bir erkekle konuşmam bile o lafı haketmeme sebep oluyor onun gözünde.
Bu sebepten yani babamdan dolayı ben hep kendimi ezik hissediyorum. Öz güvenim neredeyse sıfır. Bir ortama girdiğimde kendimi herkesten aşağıda görüyorum. Bunu annemede söyledim. Bana diyo ki onlarında iki gözü bir ağzı var.neden aşağıda görüyorsun kendini dedi. Mesele o değil işte. Onlar istediklerini yapıyorlar. Bir yere gitmek için çocuk gibi anne babasını aramıyolar. Çünkü ane babaları arasında bir sevgi bağı var korku bağı değil. Benimle düzgün iletişime geçseler zorlamayla yapmasalar ben zatn kendim arar söylerim. Anne şuraya gidiyoruz arkadaşlarla oturcaz biraz flan diye.
Babam dindar demiştim. Bana namaz sevgisi vermeye çalıştı. Veremedi yeri geldi dövdü sövdü. Namaz kılmadığım için. Ben namazı hep baba korkusundan kıldım. Başımıda kısmen onun korkumdan kapattım. Bana asıl korkuyu yani Allah korkusunu vermedi kendi korkusunu verdi. O yüzden bir türlü namazımı düzenli kılamam halen. Onlar yanımda değil namazıma karışmıyor şuan. Ben kılmaya çalışıyorum ance 1 ay düzenli kılıyorum sonra bırakıyorum devamı gelmiyor. Bu benim suçum ama başta o Allah korkusunu veremeyen o. Asıl sorunda bu bence.
Ben şuan ne yapıcam ne edicem bilmiyorum. Bana en ufak güveni yok. Beni sürekli sıktı sıktı halada sıkıyor. Sen elinde bir kuş tutuyorsan çok sıkarsan öldürürsün az sıkarsanda kaçar gider. Onun arasını bulmak lazım. Ama arasını bulamadık bi türlü.
Kendimi işe yaramaz salağın teki gibi hissediyorum. Herkesi üzen boşa yaşayan bir salak.
1 yıl sonra mezun olcam Allah nasip ederse. Hemen birini bulup evleneceğim. Onlardan kurtulmak için. Ama onlar ailem kurtulamam . ama kocam olunca belki beni daha fazla sıkmaz diye düşünüyorum.
Ne düzgün bir Müslümanın ne düzgün bir evlat nede düzgün bir insan.
Dua etmeye elim gitmiyor. Allah kabul eder mi ki ailesini bu kade üzen birinin duasını
Ne yapmam lazım bana yardımcı olut musunuz
Ben 19 yaşında üniversite 1 e giden bir kızım.
Kendimi bildim bileli hep babamdan korkarım. Bişeyleri dayakla yada zorlamayla yapmaya çalışır çünkü. Hiç bir şeye izin vermez. Tek odaklanmam gereken şeyin derslerim olduğunu söyler. Küçükken okulda yapılan sosyal aktivitelere hiç katılamamışımdır bu yüzden.
Hala daha aynı mesela. Gitar öğrenmek istiyorum ama babam okulu bitir işini eline al o zmn öğren der ben hem okuyup hem öğrenemem mi ? .
Babam aynk zmaanda çok dindar bir adam. İnsan onuru için namusu için yaşar der hep. Evet haklıda. Ama bunu abartıyor fazlasıyla. Lise sonda konuştuğum bir çocuk vardı. Bir gün yakaladı beni . 1 hafta dayak yedim. Olmayacak laflar işittim. Bana or..bu muamelesi yaptı. Hamilelij testi yaptıralım mı sana dedi. Söylemediği şey kalmadı. 2 yıl oldu ama daha hala söyler durur aklına geldikçe.
Geçen ayda bir sevgilim vardı. Şuan ayrıyız ama. Geçen ayki faturalarımı çıkarıp onun numarasını ismini nerde okuduğunu hepsini bulmuş. Onunla kalmamış tüm numaralara tek tek bakmış kimin diye. Bana fotoğraflarını attı bunlar ne koleksiyon mu yapıyosun diye. Onlar sınıf arkadaşlarım ama. Tek sorun erkek olmaları işte.
Neyse onun numarasını çıkarmış faln beni aradı sen ne yapıyorsun kiöin kucağında geziyorsun oru...bu dedi bana. Oda biliyo öyle biri olmadığımı ama bana o lafları sarfetti çokça. Bir erkekle konuşmam bile o lafı haketmeme sebep oluyor onun gözünde.
Bu sebepten yani babamdan dolayı ben hep kendimi ezik hissediyorum. Öz güvenim neredeyse sıfır. Bir ortama girdiğimde kendimi herkesten aşağıda görüyorum. Bunu annemede söyledim. Bana diyo ki onlarında iki gözü bir ağzı var.neden aşağıda görüyorsun kendini dedi. Mesele o değil işte. Onlar istediklerini yapıyorlar. Bir yere gitmek için çocuk gibi anne babasını aramıyolar. Çünkü ane babaları arasında bir sevgi bağı var korku bağı değil. Benimle düzgün iletişime geçseler zorlamayla yapmasalar ben zatn kendim arar söylerim. Anne şuraya gidiyoruz arkadaşlarla oturcaz biraz flan diye.
Babam dindar demiştim. Bana namaz sevgisi vermeye çalıştı. Veremedi yeri geldi dövdü sövdü. Namaz kılmadığım için. Ben namazı hep baba korkusundan kıldım. Başımıda kısmen onun korkumdan kapattım. Bana asıl korkuyu yani Allah korkusunu vermedi kendi korkusunu verdi. O yüzden bir türlü namazımı düzenli kılamam halen. Onlar yanımda değil namazıma karışmıyor şuan. Ben kılmaya çalışıyorum ance 1 ay düzenli kılıyorum sonra bırakıyorum devamı gelmiyor. Bu benim suçum ama başta o Allah korkusunu veremeyen o. Asıl sorunda bu bence.
Ben şuan ne yapıcam ne edicem bilmiyorum. Bana en ufak güveni yok. Beni sürekli sıktı sıktı halada sıkıyor. Sen elinde bir kuş tutuyorsan çok sıkarsan öldürürsün az sıkarsanda kaçar gider. Onun arasını bulmak lazım. Ama arasını bulamadık bi türlü.
Kendimi işe yaramaz salağın teki gibi hissediyorum. Herkesi üzen boşa yaşayan bir salak.
1 yıl sonra mezun olcam Allah nasip ederse. Hemen birini bulup evleneceğim. Onlardan kurtulmak için. Ama onlar ailem kurtulamam . ama kocam olunca belki beni daha fazla sıkmaz diye düşünüyorum.
Ne düzgün bir Müslümanın ne düzgün bir evlat nede düzgün bir insan.
Dua etmeye elim gitmiyor. Allah kabul eder mi ki ailesini bu kade üzen birinin duasını
Ne yapmam lazım bana yardımcı olut musunuz
