- 3 Aralık 2008
- 12.618
- 10
- 408
- 39
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Babamı kaybettik
- Konu Sahibi Ardayasbu
- Başlangıç Tarihi
Yaşadığınız acının ne demek olduğunu çok iyi biliyorum.Hele ki babaya düşkün bir kız evlat için bu acının üstesinden gelmek çok daha zor oluyor.1ay da geçse 1 yılda geçse inanın yaşanan acı hafiflemiyor.Asla unutmuyorsunuz,unutmakta istemiyorsunuz ama zaman babanızın yokluğuna alışmayı da öğretiyor.Bir süre sonra mecbur kalıyorsunuz alışmaya.ınanır mısınız sokakta bile çoğu zaman babama benzer insanlar arıyor gözlerim.Uzaktan yürüyüşünü babama benzettiğim insanlar oluyor,gözlerim doluyor ve doya doya bakıyorum babammışcasına...Biran olsun ona olan özlemimi dindirmeye çalışıyorum.Gün geliyor babanızın verdiği şevkati annenizde bile bulamıyorsunuz.Ne size ağlama diyenler ne de sizin üzülmenizi istemeyen insanlar teselli edemiyor sizi...Giden babanız olmuyor sadece,sizden de bişeyler alıp gidiyor ve öylece kalakalıyorsunuz kocaman bir kalabalığın içinde bi başınıza...
Allah rahmet eylesin,mekanı cennet olsun inşallah
Allah rahmet eylesin,mekanı cennet olsun inşallah
yazınızı okuyunca birebir yaşadım sanki.ancak bu kadar doğru ifade edilebilir.yaşayan bilir.allah rahmet eylesin,babanız nur içinde yatsın.
başınız sağolsun allah sabır versin size :teselli:
yeni gördüm.allah rahmet eylesin arkadaşım.sizlerede sonsuz sabırlar ve dayanma gücü versin rabbim.ne mutlu sana ki bu yaşına kadar güzel bir baba kız ilişkisi yaşamışsın.en azından böyle düşünerek kendine teselli verebilirsin.bazı çocuklar ya hiç görme ve tanıma şansına sahip olamıyor yada çocuk yaşlarda kaybediyor.öylesi daha zor değil mi.hepimiz sıramızı bekliyoruz.ne kadar yaşasak da ölüm hep erken değil midir.?benim başıma gelmedi daha.allah gecinden versin .düşüncesi bile kötü dediğim ,kalbimi sıkan adeta havasız bırakıp boğan o duyguyu , şu an yaşıyorsun.sen babacığını ,keşke son kez görebilseydim,öpüp,kokusunu içime çekebilseydim,sımsıkı sarılıp onu o bilinmeyene gitmesine izin vermeseydim die düşünürken seni burada hangi kelimelerle teselli edebiliriz ki?ama yaşamadan.yaşamışcasına seni anlayabildiğimi düşünüyorum.o yüzden ,hiç bir şey diyemiyorum.sadece ağla ağla ağla.başka türlü açılmaz insan.canım dedeciğimi kaybettiğimiz zaman,öyle ağladım ağladım ki,bağıra bağıra .o zaman anladım bizler ne kadar güçsüz aciz varlıklarmışız.insanın en büyük tesellisi geçmişe dönüp bakınca ,o insana nasıl davrandığımız,sevip,saydığımız,arayıp düşündüğümüz,sarılıp ,öptüğümüz.....en azından hep beraber o güzel günleri yaşadık duygusu.belki de ölüm kurtuluş oluyor bazen.biz her ne kadar bencilce düşünerek(bence)aman sağ olsaydıda şu köşede sadece nefes alsaydı varlığı yeterdi diye.sırf kendi çekeceğimiz acıyı ertelerken.gecenin bu saatinde belkide saçmaladım.ama içimde öyle karışık duygularla yazdım ki.teselli edeceğime belkide acını deştim istemeden kusura bakma arkadaşım.Allah geride kalanlara uzun ve sağlıklı ömürler versin.kendine iyi bak cnm.allah rahmet eylesin,mekanı cennet olsun inşallah...
