• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Babamdan nefret etmek mi?

hayat beceriksizi kardeş nasıl bir konu açmışsın öylemafoldumben
abdestim var ağlamamak için kendimi zor tutuyorum.biz evlenip gideriz veya gittik
olan annelerimize oluyor.Hep ağlarım düşündükçe annemin imtihanı ne kadar büyük diye.Benim babamda öyle şiddet psikolojik baskı..geceleri bile uyumaz yatakta anneme söyleriz.annemin kapısında onları dinlerken çok ağladığım geceler olmuştur kapılarının önünde.bize kızsa annemden çıkartır.evde bide babanem var oda aksi annem ondanda çekiyo.şimdi bende evleniyorum annem tek savunmasız kalıcak.hiç kendini savunamaz en fazla ağlar.geceleri yastığa başımı koyunca yastığım ıslanmadan uyumama hep ağlıyorum gözüm arkada kalıcak annemde...tek başına kimbilir neler atlatıcak...dua etmekten abşkada bi çözüm yok galiba...Babamdan nefret ediyorum hiç sevgi yok içimde sureti bile korkunç geliyo bana ölmesini bile istiyorummafoldumben

ağla güzeli ağla.. yeterki içinde kalmasın hepsini boşalt.. bende hep annemi yanıma lamyı düşünüyorum biliyomusun.. ama ona ihticı olan bi ben değilim 3 kardeşim daha var.. nasılsa allah bi kolaylığını vericektir sana.. kötü şeyleri düşünüp üzme kendini.. annene sabır diliyorum bende.. ama bakarsın gün gelir sende evlendiğinde baban annenden başka bi dünya olmadığını görecek.. mutlu bi yuva kur inşallah.. sevgiyleopuyorumnanaktan
 
18 yaşındayım ve babamdan nefret ediyorum çok oturup düşündüm acaba babam olmasa üzülürmüyüm diye üzülmem .Çünnkü benm hayatımda hiç bi zaman aktif olmadı ne bişeyler aldı ne verdi ..arkadaşlarım nasıl böyle düşünebiliyorsun diye şaşırıyorlar.Ama bana göre baba kavramının bi önemi yok .
 
26 yasındayım ve evden ayrılıyorum...Baska bir ile atamamı istedim.Cok sevdiğim bu sehirden ayrılmayı istememin sebebi ise babam.Sizlerinkine benzer bir hikayem var.Senelerce berbat bir kişiliği olan,bulduğu her fırsatta eşini ve cocuklarını ezen,eziyet eden,hakaret eden bir babam var.Yaşlandı yine bulduğu her fırsatta içer,gelir evde kimi gözüne kestirirse eziyet eder.Anneme vurur,korumak isteriz bize de vurur...Aklınıza gelmeyecek küfürler eder.Biz ufacık bir hata yapalım,yapmadığını bırakmaz,kendisi annemi dinlemediği için en berbat hataları yapar,sucunu bastırmak için bize bağırır cağırır küfür eder,el kaldırır...Kumar yüzünden bir sürü para kaybetti,evimizin düzeni değişti,kıtı kıtına geciniyoruz...İçmek desen haftanın en az 4-5 günü ayakta duramayacak kadar kötü sarhoş olur.. O da yaşlandı diye,genliğinde hergün içiyordu.Okula giderken en utandığım sey babamın okula alkollü gelmesi ve abuk subuk konusmasıydı.Arkadaslarım anlardı ve cok utanırdım...Bunun dışında 3-4 defa annemi aldattığını biliyorum,yakaladığım da oldu.Anneme söylemedim,söylesem ne olacak kadıncağız zaten yıllarca bizim için cekti bu adamı.Bir keresinde yasadığı bir ilişkiyi annem öğrendi,yıkıldı.Bu kadar eziyetin üzerine bir yapmadığı aldatması kalmıstı,onu da yaptı.Ne iyi bir eş oldu,ne de baba...Bu adamın nesini seviyim? Neyine saygı duyayım? Allah tan tek bir dileğim var,bu adam benden uzak olsun...Şimdi kardeşlerimden biri yurtdısında bir işte çalışmaya basladı,o kurtuldu.Diğerinin okulu bitmek üzere,çalışmaya baslayacak.5 senedir cıktığı biri var evlenmeyi düşünüyorlar,kardesimin çıktığı iyi bir insan ama olumsuz özellikleri de var,bu biraz bizi düşündürüyor...Ben de en sonunda okulumu bitirdim ve atamamı baska bir sehire istedim.Evimi kurup annemi yavas yavas yanıma alıcam.Bir anda yapamam cünkü bunu anlarsa ikimizi de mahveder..O nasıl pislik bir bencildir bir bilseniz...Mutlu bir ev kurmak isterdim ancak babamın yüzünden sinir hastası oldum,aslında evdeki herkes oldu..Cok asabi ve agresif bir insan oldum.Hiçbirseye tahammülüm yok.Bu yüzden evleneceğim insanı da mutsuz edeceğimi biliyorum..Bir kere 3 senelik ciddi bir ilişkim oldu,artık evlenmeyi düşünüyorduk,beni aldattı,ayrılmak zorunda kaldım.Yeni biriyle tanıstım,malesef onun da baska bir kızla beni idare etmeye calıştığını anladım.Onunla da görüşmeyi kestim.Arkadaşlarımın bir çoğu evli,kimisi hamile,kimisinin çocukları oldu.Benimse hiç bir insana güvenim kalmadı.Bu durum beni çok üzüyor,yanlış evlilik yapmak istemiyorum.Size içimi dökmek istedim.Evden ayrılıyor olmam bile beni cok sevindiriyor,huzurlu bir sekilde oturıyım kafamı dinliyim,evde ses seda kavga gürültü olmasın istiyorım.Azıcık asım kaygısız basım...Benzer durumda olan arkadaslarıma cok sabırlı olmalarını,okullarını en iyi derecelerle bitirmelerini,okullarını bitirmeden evden ayrılmamalarını,kurtulmak için evlilik yapmamalarını tavsiye ediyorum.Çünkü gördüğüm kadarıyla bunlar mutsuzluk getiriyor,önce ayaklarımızı yere sağlam basmamız ekonomik olarak özgürlüğümüzü elimize almamız lazım.Yağmurdan kaçan doluya tutulur,yeterden kaçıp betere gitmek sanırım bu durumu en iyi özetleyen atasözlerimiz...Son olarak yüzüne söyleyemiyorum ama baba senden nefret ediyorum ve senden kurtulmama cok az zaman kaldı,hayatımdaki en büyük amacımı gercekleştiriyorum...Umarım benim ve annemle kardeşlerimin cektiğini kimse cekmez,mutlu mesut yasarsınız...
 
Canim benim yaa, cok üzüldüm :(
Allah sabir versin, yar ve yardimcin olsun gülüm...takma kafana...sen babana evlatlik görevini yaptigin icin, karsiligini alacaksindir eminim....Allah bir kapiyi kaparsa hem öbürünü acar, sizlerede annene de....Hayirlisi olsun....hic baban olmamasindan daha iyidir canim degilmi?
yapacak birsey yok ki, o senin baban, görüssende sevsende baban, görüsmesende sevmesende baban....
Hayirlisi olsun canim
 
Duygularımızı paylaştığın için teşekkür ederim canım.
Psikolojim ister istemez etkilendi ailemizdeki bu sıkıntılar nedeniyle. Hatta paranoyak derecesinde biriyim diyebilirim ama bunu kırk yılda bir eşime yansıtırım. O da biliyor, güvenme konusunda sıkıntım olduğunu,ama nedenini de biliyor. Bu yüzden anlayışlı davranıyor bana sağolsun.Ben de onu boğmuyorum.
Eşim her yönüyle mükemmel bir insan diyebilirim. Ailesi de çok iyi insanlar.Kayınvalidem,kayınpederim,kaynım... hepsini de çok seviyorum. Onlar bana Allah'ın bir lütfu.Hayatımda ilk defa aile olmak ne demekmiş, karşılıksız sevgi ne demekmiş,onlarda gördüm ben.Ve bu satırları yazarken gözyaşlarım sel oldu gitti...
Daha önce de belirttim,hayırlısıyla bir de bebek istiyorum ki gözyaşlarım dinsin diye... Ona elimizden geldiği kadar iyi bir anne-baba olalım diye... Eşimden de bir söz istedim, bi gün çocuğumuz olursa eğer,aranız çok iyi olsun. Her sıkıntıısını paylaşabilsin senle.Arkasında ol hep,düşmesin. Düşerse elinden tut, kaldır diye...

Zaman ayırıp yazdıklarımızı okuaynlara,paylaşanlara çok teşekkür ediyorum Allah hepinizin yuvasına sağlık,huzur,bereket versin...

Tanımam etmem seni ama bu yazdıklarınla ağlattın beni gece gece.. Arkadaşım ne duygulu yazmışsın senağlamaTopiğe bi giriyim dedim gözyaşları sel olup akmış burda . Zordur bilirim babalı görünüp babasız olmak :delphin: Baba figürü bir genç kızın hayatında çok önemlidir, bu figürü mahvedenler, baba olamayanlar utansın . Atsan atılmaz satsan satılmaz , yaralı parmağa işer dururlar hep varlıklarıyla. Allah eksik etmesin diyemicem eksik olsalar hayat daha huzurlu olurdu en azından , Allahın takdiri neyse o olsun.İmtihanı buymuş demek annelerimizin, Allah sabır versin onlara demekten başka da çare yok ne yazıkki :delphin:
 
Bende babamdan bahsedeyim
Kendimi bildim bileli çok sorumsuz ve rahat bir insandı yazın çalışır kışında yazın az çok elinde kalanla geçinmeye çalışan biri tabii 6 ay çalışınca geri kalan 6 ayda elde kalan parada elektrik suya gidince bize bişey kalmaz sonra evde kavga gürültü ki adam her gün evde günde mutlaka 5-6 tane sorun çıkartacak bişey buluyor yatmamızdan kalkmamızdam izlediğimiz tv bilgisayar ya da hiç bişey yoksa tv de izledikleri bişeyle alakalı kavga buluyor sabır sabır bir yere kadar devamında ben artık sinir hastası oldum.Beynim uyuşuyor kaç kez psikiyatrik ilaç kullandım ama sorun ailede olunca o çözülmeyince geriside gelmiyor.Sorumsuzluğu okulumuzda da devam etti ne okul masraflarını karşıladı ne kaça gittiğimizi ne hangi puanla mezun olduğumuz.Bunun yanında şiddetin her türlüsü hakaretler küfür ama hep gidecek yerimiz yok diye sabrettik.Adamın yüzünden hiç bir zaman iyi iş seçme şansım dahi olmadı.Para yok masraf çok olunca herkes yükü bana yükledi nerde iş bulsam abuk sabuk girdim sırf evden uzak olayım para kazanayım diye ve şimdi 8 sene oldu mezun olalı bir işe yarayan meslek hayatım yok umudu kpssye bağladım ama ona da çalışmak istemiyorum bunalımlardan ötürü.
Yaşattıklarından ötürü erkeklerden nefret eder hale geldim hiç birine güvenim kalmadı hep evlilikten korka korka yaş 29 oldu.Bir erkeğin eşini seveceği ona saygı duyacağı ve güvencesi olacağı hatta çocuklarına sahip çıkacağına inanamadım hepsi de bir şekilde aile yüzünden bitti.Yaşadıklarımdan sonra çocuk bile düşünemiyorum ya babam gibi olursa ya onu mutlu edemezsem ya bende aileme benzerde o da benden nefret ederse diye.

İki kez ameliyat oldum birinde kanser riskim var diye memleketimde ameliyat edemediler ankaraya gittim bir ton laf etti ve giderken annemin zoruyla sadece 50 TL verdi sırf ameliyat 5.000 TL para tutarken otogara bile giderken kalkmadı iyi kötü arabamız varken bile götürmedi oraya giden taşıt varken boşuna masraf olmasın diye ankaradan döndüm dikişlerim var gelene kadar mahfolmuşum başkasını göndermiş 1 saate yakın otogarda acı çeke çeke bekletti.Tek bir kez bile geçmiş olsun demedi ilaçlarımı almadı onca zaman evde yattım harçlığın var mı diye bile sormadı.1 sene sonra yine hastalık çıktı bu kez boynumda tümör vardı felç riski diye yine ankaraya gitmem gerekti yine aynı masraflar bu kezde bir 50TL verdi geri bişeye karışmadı.Ben buldum arkadaşlarımdan parayı abim kuzenlerim ama o kılını bile kıpırdatmadı hatta kavga ettiğimizde hastaneden neden ölün gelmedi ölde kurtulsak diye laf etti durdu defalarca.Beddualar etti şimdide kpss yi kazanıp Afganistana gitmemi istiyor :) Bunca acıyı yaşatan insan her para kazandığım dönemde maaşımı istiyor ve vermediğim içinde bana bi sürü hakaret ediyor.Bin türlü lafla küfürle yedirdiği yemeği nimet gösterip benden para istiyor hiç utanmadan.Hiç demiyor bunların ihtiyaçları vardır ameliyat oldu borcu vardır.Kardeşlerimi bile ben okutuyorum.Ben mi anneleriydim ben mi babalarıydım hiç çözemedim.

Adama baba diyesim bile gelmiyor arada bi zoraki laf çıkıyor ağzımdan görünce sinirlerim geriliyor sesini duymak o kadar itici ve iğrenç bişey ki şimdi çok agresif olduğum ve anında sinirlenip laf ettiğim içinde dün abim anne bu kızı evlendirme boşanır gelir dedi.Burda sitede ki evlilik sözleşmesine ya yazdığım yazıyı okudu ya siteyi gördü ondan sonra dedi.

Şimdi benimde kendime umudum kalmadı hep gideceğim dediğim psikologa gitmenin yolunu bulmam lazım ama çalışınca tabii ki.
Bu sayfada evlenipte mutlu olanları görünce acaba bende mutlu olur muyum diyorum ama hiçte umudum yok kalmadı tükendi cesaretim yok herşeyi kendim yapmak zorundayım ve babamı birinin karşısına çıkartma cesaretim bile yok.

Kendi kendime düşünmekten delireceğim psikolojim altüst oldu :2:
 
Allah yardımcınız olsun Allah yardım etsin benim canım babamın yaptıklarını size keşke anlatabilsem keşke burda babalarımızın ne kadar iyi olduğundan bahsediyo olsaydık.
benim babam dünyadaki en şeker insan ve yemin ederim hepinizi şu an tanısa bile öyle güzel babalık yaparki kendinizi hala 5 yaşında hissedersiniz.
benim de annem sorunlu. maddi açıdan bakma besleme okutma süper bi anne ama psikolojik baskı ve hayatımı ne hale getirdiğini bilseydiniz sizde hayatınızda pasif kalmış bi anneniz var diye dua ederdiniz. annem yüzünden üzerimden atamadığım bi çekingenlik ve suçluluk duygusu var sürekli vicdan azabı duyuyorum herşey için.çok yazık ama size Rabbim yardım etsin.
 
canım baban o senin sonuçta arkadaşın dediği gibi atsan atılmaz satsan satılmaz..
ama başına kötü bişi gelse babanın yüreği senin için sızlar çırpınır..
ona kötü gözle bakmayı bırak canım...
yapcak bişi yok allah yardımcın olsun
 
üzüldüm ya..sonuçta insanın bi annesi bir babası var...
ne diyelim..atsan atılmaz, satsan satılmaz..adı baba işte..eski olayları fazla aklına getirmemeye çalış..



ah... doğru kardeşim. atsan atılmaz satsan satılmaz . bencede en iyisi birazcık da olsa unutmaya çalış ne diyelim geçmiş olsun
 
Kardeş olduğumuzu düşündüm bir an. :teselli:
Benim babamın da seninkinden kalır yanı yok. Hatta eksiği yok fazlası var.Aldatma olayı var yıllardır, dayak da zaman zaman oluyormuş.Ben ailemden farklı bir şehirde yaşıyorum ve annem olanları bana anlatmamış ben üzülürüm diye.Anlattıkları da yaşadıklarının kaçta kaçıdır acaba?Maddi-manevi birçok şeyi de esirger bizden.
Mesela ben ameliyat olduğumda,tüm masraflarımı kendim karşıladım borç harç içinde. Kızım bir şeye ihtiyacın var mı?İhtiyacın olursa ara dedi mi? Kesinlikle hayır.(Durumu da elverişili olduğu halde) Ağrılar içinde kıvranırken bana geçer,geçer bişeyin yok dedi. Senin dediğin gibi kendisi eğer grip olsa nazlanır,hepimize darılır,kendini acındırır.Taa Ankaraya gider en iyi doktorlara özel muayene olur.
Arkamda bir babam var diyemedim hiçbir zaman, yaptığı her şeyde karşılık isterdi çünkü. Özellikle maddi anlamda 50 kuruşun bile hesabını yapar.Ya bildiğiniz 50 kuruş yaa,2 sakız parası yani.Annem 50 kuruş istedi diye kıyametleri koparmıştı. Annem saçını boyatmıştı bi gün,saçlarından sürükledi,niye boyattın diye.Zor kurtardım kadını elinden. Utanmasa beni de dövecek.Daha neler neler....
Mesela şehir içi otobüse binerim,babam da otobüste. Ben el sallıyorum beni görmüyor. Göremiyor çünkü otobüsteki bayanların vücutlarını incelemekten dolayı dış dünyayla bağlantısı kopmuş durumda.
Kendi hayatımı kendim kurdum,başka bir şehirde. Manevi olarak ,destek olmak için bile gelip yanımda doğru dürüst kalmadı.
En kötüsü de yazın yemek masasındayız. Benim veya kız kardeşimin göğüs dekoltesine bakarken yakaladık kaç kere. Bikaç kez sert bir bakışla ifade ettik,bikaç kez de "Ne var,neye bakıyorsun?" dedik. Bişey diyemedi,sustu. Ama kardeşim, babamın hala aynı şeylere devam ettiğini söylüyor.Ben babamın psikolojik tedaviye ihtiyacı olduğunu düşünüyorum.,ama kabul etmiyor sorunları olduğunu. Ben deli değilim diyor,çıkıyor işin içinden.
Yılardır dokunmuyorum bile ona.İğreniyorum resmen.Değil dokunması, aynı odada bulunmak bile yeterince geriyor beni zaten.
Yaklaşık 4 ay önce resti çektim ben, anneme yaptıklarından dolayı.Konuşmuyoruz o günden beri. Çocukluktan beri de yapmadığı kalmamıştı zaten.O artık benim gözümde sadece biyolojik babam, dünyaya gelmeme sebep olmuş bir insan. Hepsi bu. Sevmiyorum onu.Tek dileğim Allah sağlık sıkıntısı vermesin,benden de uzak olsun yeter.

Yüce Rabbime havale ettim onu.Hesabımız öteki dünyada, Allah katında görülecek....
galiba size bi kardeş daha çıktı (ben) benim babamda böle sokakta abaza adamlar gibi ağzı açık onun bunun karısına kızına bakar bizim yanımızda bazen tam o anda suratına geçiresim gelio şimdi burda anlatmaya kalksam saymakla bitmez çünkü sade babam diil baba tarafım sorunlu bi sülale konu açıcam orda uzuncana yazıcam
 
bi an bu yazıyı ablalarımdan birimi yazdı acaba diye düşündüm.. sanki benim babamı anlatmışsın.. kelimesi kelimesine uyuyo.. yalnız değilsin bu konuda..
 
kızlar içim parçalana parçalana okudum yazdıklarınızı gözyaşlarımada engel olamıyorum.ben de çok kötü bir çocukluk geçirdim huzurun zerresi yoktu evimizde.üniversitede bir yıl ailemin parasıyla okudum ne hakaretler duya duya aileminde durumu iyidir bu arada.sonra babam 18inden sonra bakmak zorunda değilim bul bi zengin okutsun seni dedi şimdi çok hasta hiç üzülmüyorum iğrenerek bakıyorum baba bile demiyorum artık ne pis küfürler ederdi allahım.annemse yıllarca hep bu adama sizin için katlanıyorum dedi ama oda babamın sunuduğu imkanlardan vazgeçemiyordu kendi mmaşı olduğu halde annemde paraya tapan bir kadındır yıllarca ona acıdım öğrenciyken bile ona para gönderirdim hep üzüldüm onun için ama kullanıldığımı yıllar sonra anladım.doğum yaptım sezeryanla zorla geldi yanıma hastaneden çıktığım gün yatma kalk kalk ben doğum yaptım sabah kocama kahvaltı hazırladım dedi kıvrana kıvrana kalktım evimi temizledim misafirlerime ben hizmet ettim daha bir çok şey içim çok doluborç içinde evlendim o halde bile annem pazar param yok diye arar ağlardı para gönderirdim bizden çok ellerine geçiyor ben ev kurmuş borç içindeyim benden para alırdı salakmışım sonradan farkettim kıçına başına sürdüğünü o paraları gözünü doyuramıcağımı.amma ona sorsaız ne kadar kötüyüm o bizim için kocasını çekmiş evladında gör diye neler sayıyor yaranamadım kimseye ben çocuğumun üzerine titriyorum ben evlat değilmiydim niye bunları yaşadım diyorum .inanın eşimle çok mutluyum hayatta bir tek ona güveniyorum(bu arada annem beni hep eşime kötüler tembel der ki resmen hizmetçisiyim bir tatile gelirim temizlikle biter tatilim) ama kalbimin sızısı hiç geçmiyor hep dalıp gidiyorum yaşadıklarım aklıma geliyor. arkadaşlardan biri ne iş yaptığımı sormadılar paraya baktılr demiş.benim ailemde öyleydi kendi kendime hep kötü bişey yapsam ne iş yapıyosun demiyecekler diye üzülürdüm hep kollanmak sevilmek değer görmek istedim ailemden göremedim .biliyorum yaram hiç kapanmayacak benimle mezara kadar gelecek
 
yarama bastiniz :43: bir cogunuzun hikayelerini okudum sizin bu kadar büyük sonrunlarinizin karsisinda benim yasadiklarimin anlatmanin yakisigi kalmicagini düsündügüm icin sadece duygularimi düsüncelerimi paylasicagim.Kendime hep söz veriyorum Babama bundan sonra yakin,cok vakit gecircegime dair ama olmuyor cünkü onun yaninda huzurlu degilim mutsuzum kirginim uzagim Öz babama :43:kimbilir belki biraz daha zamana özlem duymaya ihtiyacim var :26: zorda olsa tabi kiyamam ona cünkü özünde iyi bir insan oldugunu biliyorum Herseye Ragmen :71:
 
yarama bastiniz :43: bir cogunuzun hikayelerini okudum sizin bu kadar büyük sonrunlarinizin karsisinda benim yasadiklarimin anlatmanin yakisigi kalmicagini düsündügüm icin sadece duygularimi düsüncelerimi paylasicagim.Kendime hep söz veriyorum Babama bundan sonra yakin,cok vakit gecircegime dair ama olmuyor cünkü onun yaninda huzurlu degilim mutsuzum kirginim uzagim Öz babama :43:kimbilir belki biraz daha zamana özlem duymaya ihtiyacim var :26: zorda olsa tabi kiyamam ona cünkü özünde iyi bir insan oldugunu biliyorum Herseye Ragmen :71:

anlayabiliyorum yazdıklarınızı..ben iyiydim babamla taki 3 yıl öncesine kadar..birden değişti..bakışı,tavrı,herşeyi..sonra gitti birgün bırakmadı ablam falan dayak attı ynede gitti..başta depresyon dedik vb.görüştük..ama baktımki beni zorla arıyr,sevmiyor,yanımda lanet telefonu hiç susmuyor..bıraktım görüşmeyi boşandılar annemle..şimdi son 2 yıldır yuzunu görmuyorum..55 yaşında ama 24 yaşında biriyle evlendi benim yaşımda biriyle..kimseye guvenmiyorum artık..içimde ona karşı ölesiye bir öfke var,bizler evlatlarıyız ama bizi bukadar sevmeyişine anlam veremiyorum..insanın sırtını dayıyabilcği bir babası olmaması meger ne kötu birşeymiş..Allaha havale ediyorum onu..
 
durum gerçekten çok kötü benim babamda 15 yaşındayken annemi alttıyordu ama o sıralarda kazada öldü...beterin beteri var babanın kıymetini bil
 
Bende okudum baştan sona konunu ve üzüldüm biraz bende de benzer şeyler var
Her kız babası gibi eş ister yaa bende hiç istemezdim şükür de olmadı..

Benim babamda annemi aldattı ve içkisi de vardı sürekli içiyordu.. :(
Çok da asabiydi ki asabiyeti hala devam diğerleri duruldu ee yaş 50

Hala aramızda mesafe var evlendim çocuğum var ama hep mesafeliyiz..

Sürekli eskiler aklıma geliyor daha iyi olabilirdi daha iyi olabilirdik diyorum.. kendi kedime

Ama olanla ölene çare yok

Eline geçen ne ona karşı mesafeli ondan uzak ona soğuk çocuklar...

Ama eşim mükkemmel ötesi biriii...
o öyle bi baba olmucak evladımı öyle bir baba mesafeli korkarak
büyüyen bi çocuk olarak asla yetiştirmicem eşim zaten buna izin vermez..[/QUOT kızın kaderide annesine benzermiş
 
Back