- 26 Temmuz 2012
- 1.399
- 2.227
-
- Konu Sahibi Icimdekises8888
- #41
Siz kurtulacaksınız ama annenize üzüldüm. Boşanma şansı yok mu?
Neden bunca sene katlanmış?
Neden bunca sene katlanmış?
Benim kardeşimi babam ingiliz anahtarıyla dövmüştü. 9 yaşında falandı. Eşofman altını çıkardıktan sonra odasında yerde bıraktığı için. Kafası kanamıştı. Çocuk eliyle kanları tutmaya çalışıyordu ve o sahne hep gözümün önüne gelir hala. Ben dayaktan çok korktuğum için aşırı usluydum o yüzden kendi dayak yediklerim pek gelmiyor aklıma ama kardeşiminkileri çok hatırlıyorum. Bu arada tabi ki kafası kanadığı için suçlu kardeşimdi. Çünkü babam gönüllü olarak elini uzatacaksın eline vuracağım bununla dedi elindeki metal ingiliz anahtarını göstererek. O titremeye başladı. Elini uzatabildi ama avcunu açamadı korkudan. Adam da tabi ki mecburen kafasına vurdu. Böyle temalarla süslerdi babam dayakları. Mesela asla kaçmayacaksın. Asla saklanmayacaksın. Dayak yemen gerekiyorsa nerene vuracaksa oranı gönüllü uzatacaksın.Nisanlim az çok
Cocukken bi insan altina kacirana kadar dayak yiyecek ne yapabilir ki.. Dun gece dertlesmek ihtiyacimdan dolayi uye olup konu actim yazdim bunları uyuya kaldim rüyamda yine elinde terlikle uzerime yürüdüğünü gördüm. Bilinç altima işlemiş her olay..
Ama suan 20 li yaslarimdayim ve korkusuz acik sözlü hakkimi savunan biriyim. çevremdede sevilen sayilan biriyim Allaha şükür sinirim dışında kötü huyum yok. (Kavga dövüs ortaminda büyünce) Yaralarim var sadece..
ya sen neden üzülüyorsunki ? senin ayıbın degil . insan olup baban üzülsün. kızımı yüzünü egdirdim utandırdım diyip.Kızlar dert yumağı oldum nolur çözün beni... Cildirmak üzereyim artik katlanamiyorum kalbime ağrılar giriyor sinirden. Konu babam! Hayattan soğuttu beni yillar önce lise çağlarımda annemi aldatmasi bunu bütün sülalenin öğrenmesi (ayni binadayiz) bize yasatmadigi rezillik kalmadi. Annem evi terk etmişti her gun beni dövmüştü (nasil evden gitmemisim hala inanamiyorum).. 1 kere intihara bile kalkistim beni liseye göndermicekti diyee okumazsam ölürüm daha iyi dedim.. Gel zaman gitt zaman üniversiteyi kazandim 4 yil evden uzak yaşadım arada arıyor özledim seni diyordu arada karşıt görüşü savundugum parti hakkinda sosyal medyadan paylaştığım yazi icin ickili arayip küfürler ediyordu. Zarla zorla para yolluyordu bi gün aç diger gün toktum. Allahtan sevdicegimle karsilastim (Şuanki nisanlim) bana her durumda destek oldu. Okuldayken yumurtalik kistinden amelyat olmam gerekti aniden ailem geldi sevgilimde basimdaydi ve o şekilde tanışmış bulundular. O gunden sonra her tatillerde eve gidişimde Ne zaman gelcekler tanışmaya, okurkende evlenebilirsiniz gibi baskılar yapıyordu. Mecburen ara tatilde ailecek tanışıldı.. Okulum bitti çalışmaya başladım bu seferde evlenin artik istemeye gelsinler bu nasil adam gibi baskilar basladi. O kadar psikolojim bozulmustu ki evde her beni gördüğünde ciddiyim nerdeyse hergün nasılsın kızım diye soracağına Ne zaman gelicekler diye soruyordu. (Ben nisanlima ne zmn gelceksiniz diye nasil sorabilirim?) Gel zaman git zaman sözümüz oldu Ben kizima yakışır Nisan yapicam dedi herkese. Bikac ay snra nisanimiz oldu (salondan tutun, damat bohcasina kadar herseyi ben yaptim) simdi evlilik surecindeyiz 3 ay snra düğünümüz var bütün ceyizlerimi ben aldim yine herseyi ben yaptim.. Babam her gün icki icen bi insan ve agzi bozuktur. Nisanlimin ailesine karsi herseyi o yapmis havalarinda bilgili görgülü biri gibi davraniyor. Bayramda annemin kardesleri ve esleriyle birlikte dededen kalma eve gitmistik orada içip içip ortada elle tutulur bise yokken ortamdaki bi damata kizdi diye annemi odaya çağırıp tokat atti ve tokatı nisanlimda dahil olmak üzere (bahcedeydik) herkes duydu. Ben sinir krizi gecirdim abim babamin ustune yürüdü o gece kabus gibiydi dusununce bile gözlerim dolar o siniri atamam hala uzerimden. 50 yasindan snra herkesin icinde tokat yiyen annememi üzüleyim nisanlimin önünde düştüğümüz durumami...
Düğünüme 3 aldi ve kinami bile ben yapıcam. Babamdan nefret ediyorum ne yapacağımı bilmiyorum artik. Nisanlim askerde suan 1 ay snra gelicek Allahın izniyle . Bu gecede misafirler geldi icip icip bagirdi kabadayilar gibi annemde korkusundan agzini açamıyor acsa dayak yicek kadıncağız. Ben yeter baba bagirma saat kac ayip dedikce inadina bağırıyor bütün mahalleye rezil olduk. Artk ne yapacağımı bilmiyorm. Düşündükçe deli oluyorum ondan NEFRET EDİYORUM yüzünü bile gormeye tahammülüm kalmadi ! Suç benimmi diye kendimi sorguluyorum surekli ben mi iyi evlat olamadim diyorum ama cocukken bile beni altima kacirana kadar döven biri babam. Cocukken ne yapmis olabilirdim ki ona beni bu kadar dövecek. Tamam zaten gidicem 3 ay sonra ama bu izler nasil silinicek ben evime cocuklarima esime faydali bi birey olabilecekmiyim bilmiyorum. Korkuyorum. Suana kadar psikologa gitmedim. Icime attım ama cabuk parlayan agresif bi insan oldum.. Bu anlattiklarim hicbisey daha neler var bi bilseniz... Kimseye en yakin arkadasima bile anlatamiyorum nisanlima anlatamam ztn askerde kafasini birde bana taksin istemiyorum.. Buraya yazıp biraz olsun rahatlamak istedim....
Canım annem saf bir kadin 50li.yaslarnda ama gozu acilmamis biri.. cok sabırlı bi insan annem ve nasil oldugunu anlamiyorum ama babami seviyor kavga gürültü oldugunda ertesi gün hicbisey olmamis gibi davranabiliyor. Ben onu korumaya calisiyorum tabiki ama bu yastan sonra bosanmazSiz kurtulacaksınız ama annenize üzüldüm. Boşanma şansı yok mu?
Neden bunca sene katlanmış?
Senin yasadiklarinda cok zormus canimO kadar iyi anlıyorum ki benim babam da içiyor, annem rahmetli benim, hergün küfür kıyamet bir evde büyüdüm bunun kolay kolay geçmeyeceğini düşünüyorsun haklısın geçmiyor ne yazık ki eşim biraz bağırsa sanki çocukluğuma gidiyorum saçma sapan sebeplerden boşanmak istediğim oldu çünkü dolmuşum artık küfür dayak yetmiş en ufak bağırma kötü söz bile depresyona sokuyordu. Başkalarının ay ne var bunda dediği konuları takan özgüveni düşük bir insan oldum, iyi bir üniversite mezunuyum eşim bana şaşırıyor kendine güven biraz diyor çok destek oldu Allah razı olsun ama işte hep düzelir diye bekledim üvey annem de babamla sıkıntı yaşayınca bize yaşattı, yeri geldi ona şikayet etti ben dayak yedim. Kaçarak evlenip üniversiteyi evliyken bitirdim herkesin sorduğu soru beni çok üzdü. Acelen mi vardı? Kimseye de hesap vermek zorunda değildim ama herkes ister düzgün bir şekilde nişanıyla düğünüyle evlenmek ne bilim eşyalarının olması, ben beş parasız geldim ama eşim herşeye yetişmeye çalıştı hep mahcup oldum, kardeşlerime bile destek oldu okurken ama konularımda okursanız görürsünüz onlar babamla beraber boşanmamızı istediler. Benim yuvam yıkılıyordu yani alkolik, nankör ağzı bozuk bir insandan birşey bekleyen babalığı geçtim bir nasılsınız iyi misiniz bekleyen ben ancak gerizekalı gibi bekledim. Bugüne kadar babamdır kardeşimdir dedim, ölüm var dedim bu dünya geçici dedim ama geçen gün oğlumu hastaneye götürdük ciddi birşey yoktu ama babam ve kardeşlerim aramadılar bugün ben arayıp söyledim biliyorum kardeşlerim de aramayacaklar, ben tek başıma çocuk büyütüyorum, çok şükür sağlıklıyım ama insan bekliyor iyi misin sorusunu. Kusura bakma ben de doluyum, Allah yuvanda mesut mutlu etsin, gün gelir sana muhtaç olursa babamdır diyeceksin biliyorum çünkü insan olan üzülüyor. Bunlar da imtihan ve geçecek biliyorum ama hep destek olan aileler gördükçe başım yere eğildi. Gene de biliyorum ki Allah bizimle, o hiçbir kulunu yalnız bırakmaz. Uzak durmaya çalış elinden gelirse. İnsanın yakınları da kötü olabiliyor, ben Hz. Yusuf'u hatırlıyorum kardeşleri kuyuya attı da gene sabretti. Sabır diyorum Allah elbette gönlümüze göre verecek.
Kiyamam yaBenim kardeşimi babam ingiliz anahtarıyla dövmüştü. 9 yaşında falandı. Eşofman altını çıkardıktan sonra odasında yerde bıraktığı için. Kafası kanamıştı. Çocuk eliyle kanları tutmaya çalışıyordu ve o sahne hep gözümün önüne gelir hala. Ben dayaktan çok korktuğum için aşırı usluydum o yüzden kendi dayak yediklerim pek gelmiyor aklıma ama kardeşiminkileri çok hatırlıyorum. Bu arada tabi ki kafası kanadığı için suçlu kardeşimdi. Çünkü babam gönüllü olarak elini uzatacaksın eline vuracağım bununla dedi elindeki metal ingiliz anahtarını göstererek. O titremeye başladı. Elini uzatabildi ama avcunu açamadı korkudan. Adam da tabi ki mecburen kafasına vurdu. Böyle temalarla süslerdi babam dayakları. Mesela asla kaçmayacaksın. Asla saklanmayacaksın. Dayak yemen gerekiyorsa nerene vuracaksa oranı gönüllü uzatacaksın.
Kardeşim şimdi yirmibeş yaşında bir kadın. Küçüklüğünden beri hala gece uykusunda altına kaçırıyor. Alkolik. Bir kaç intihar denemesi oldu.
Babam senelerdir kimseye elini kaldırmış değil. Melek oldu biz biraz büyüyünce. Pişman oldu. Çoğu zaman unutuyorum yaptıklarını ama bazen de nefret ediyorum evet.
Insan ister istemez uzuluyor canımya sen neden üzülüyorsunki ? senin ayıbın degil . insan olup baban üzülsün. kızımı yüzünü egdirdim utandırdım diyip.
ayrıca bbasaından tek nefret eden sen degilsin.
bende sevmem babamı. babanızdır arayın diyeni de sevmem. içip içip yerlere düşen, anamı ve bizi küçükken itip kakan adam benim babam olamaz.
annem de artık biz büyüdük tabii baş kaldırıyor.babama içme sapıtma dedikce annemde kötü olduve terk etti annemi. şimdi hepimiz cookk mutluyuz hahahahahah sonu güzl oldu ama zor oldu...
Ben ne olursa olsun kendi evimden namusumla gelinligimle cikmak istedigim icin gitmedim evden canım.. arkamdan neler derdi neler babam deil bitek sulaleside beter arkamdan yillarca konusulurdu. Babama laf gitceginden deil de arkada annem abim var sonucta onlarin kafasini one egdirmek istemedim hakliyken haksiz duruma duserdim.. simdi evlenicem herseyi kendim.yaptm bunu herkes biliyor bunun gururuyla göğsümü gere gere cikicam..Evlen git. Ben olsam evlendikten sonra bir daha arayıp sormam. Ama ben olsam iş bulduktan ve maddi özgürlüğümü kazandıktan sonra hiç arayıp sormazdım, onu yapamamışsınız. Nişanlınızla ilişkinizi mahvetmesin. Ondan bir şey beklemeyin. Sadece çekip gidin. Annenizle ilgili bir şey de yapmayın. Siz bu adamla büyüdüyseniz bu onun da suçu. Aldatıldığında dayak yediğinde boşansaydı. Hiç olmazsa sizi dövmeye de başladığında boşansaydı. Benim babam da çocukken döverdi. Annemi dövmezdi, içkisi falan da yoktu. Bizi "terbiye amaçlı" dövmesi dışında iyiydi, ilgiliydi. Ama ben biraz büyür büyümez anneme sen suçlusun kendi rahatın için bizi feda ettin demiştim.
İşte "çocuklarım için katlanıyorum" deyip kocasından ayrılamayan kadınlar okusun yazdıklarınızı. O çocukların da başını yakıyorlar kendi düzenleri bozulmasın diye.
Kadınlar çok çaresizmiş, kocası ne olursa olsun onu çekmek zorundaymış yoksa açlıktan sefil olurmuş gibi davranmaya bayılıyorlar. Öyle şartlandırmışlar kendilerini. Oysa ne kadınlar var... Çocuğunun bir tokat yemesine dayanamayan... Kaç çocuğu olursa olsun kendisini aldatan, kendisine ve çocuğuna şiddet uygulayan kocayı bırakıp çocuklarına sarılan, temizlik yapıp, küçük işlerde çalışıp çocuklarını helal parayla okutup büyüten... Böyle kadınlar çok eskiden de varmış, şimdi de varlar. Çok zorluk çekiyorlar ama kendi ayakları üzerinde çekiyorlar o zorluğu. Akşama eve geldiklerinde huzurları oluyor. Bir de üstüne dayak yemiyorlar.
Annen de suçlu baban da... Eğer yok onlar benim annem babamdır deyip durup durup müstakbel eşini onlara götürmeye çalışacaksan, iyi ilişkiniz varmış gibi mutlu aile pozları içinde olmak için çırpınacaksan, o zaman eşinle aranız bu sebeplerden bozulduğunda da sen suçlu olacaksın.
Dünyada kötü insanlar var. Baban gibi. Bir de zorunda olmadığı halde bu kötü insanlar tarafından eziyet edilip duran insanlar var. Hep de olacak. Herkesin kendi tercihi.