nereden başlasam bilemiyorum.. biz bundan 8-10 yıl öncesine kadar zengin,iyi geçinen bir aile idik.babama aileden hiçbirşey kalmadığı için kendi kendine iş kurmuş büyütmüş işleri hep yaver gitmiş. çalışırken işyerinde 3 saat durur sonra kendi hobisini yapmaya giderdi,ama çalışanları hep iyi olduğu için sorun yoktu.bizde ev,araba,kiralık da olsa 3 tane işyeri vs.. herşey yolunda idi.beni okuttu Allah razı olsun,iki erkek kardeşim daha var,biri çok küçük,öbürü de liseyi bitiremedi.annemle babam hiç ama hiç anlaşamazlar oldum olası.annem çok iyiniyetli,Allah yolunda biridir tek kusuru son söyleyeceğini ilk söyler.babam da hayatında olup biten hiçbirşeyden bizi haberdar etmez,evin içinde yabancı gibi yani.neyse ekonomik kriz bizi de vurdu ve babam iflas etti bundan 6 yıl kadar önce.evi ipotek ettirmiş,araba desen banka borcunu ödenmediğinden hacizli,piyasaya dünya kadar borç..ben birkaç gün için ortadan kaybolayım,herkes unutur,beni herkes zaten çok seviyor,yapmazlar abilerine onlar bişey diyor alacaklılar için..bize hala bişey olmaz bişey olmaz diyor..neyse gitti kapının önünde ben de işe gidiyorum,servis bekliyorum,bu arada ben de üç beş kuruş kazanıyorum ki yardım edeyim..babam dedi ki ben gidiyorum korkmayın,bişey olmaz, baba dedim deliğin içine girsen bulurlar hangi yüzyıldayız borçtan kaçılır mı..bilmiyoruz ki hak hukuk ne.. borcunun ne kadar olduğunu bile söylemiyor.(hoş 6 yıl geçti hala bilmiyoruz) asker arkadaşına mı ne bi yere gitti ertesi günü bir yerden bir telefon geldi ki haciz memurları gelebilirmiş eve diye, 1 günde evi topladık annem ben kardeşlerim ve bikaç tanıdık.. anneannemin evine taşındık.ama taşınmamızı görseniz,Allah kimseye vermesin,tepsilerin içinde tabaklar,tuzluklar..eloğlu gelip yardım etti de taşınıp kurtardık eşyaları..babam yok ortada tabii..babam diyordu ki gitmeden,ev satılsın borçlar kapanır,ev o zaman 10 kuruşsa değeri,babam 30 kuruş değer biçiyor,kim alır..neyse zorla biri almış evi babamın istediğinden çok daha düşüğe,bankaya gitti olduğu gibi,sıfıra sıfır elde var sıfır.babam gitmeden bankaya hacizli olan arabayı sat,arabayı alırken bankaya birini kefil göstermiş,adama kaldı mı borç..birsürü çek kesmiş,çekleri yazılıyor,oradan buradan habire soruyorlar..adresini bilmiyoruz diyoruz gerçekten de bilmiyorduk nereye gittiğini..anneannemin de sadece emekli aylığı var,bi de bekar dayım var evde.ben de evlenmek üzereyim.psikolojim bitmiş durumda.kendi kendime bişeyler yapmaya çalışıyorum..Allahtan eşim anlayışlı da herşeyi anlayışla karşılıyor.kuracağımız ev için bişeyler alacak eşim,birlikte gidelim dedi,gittik o işyerine,adamın da duvarda bir fotoğrafı var,aa baktım içinde babam var,ben de boşboğazımdır sağolayım,aa babam dedim,adam ilgilendi hangisi dedi,şu dedim,adam demez mi o araba alırken beni kefil yapmıştı,aracı başka şehirde zor bulduk,dünya kadar borcu var bana,yuvam yıkılıyordu ona kefilliğim yüzünden..Allahım yanımda eşim,yani dünya küçük misali işte,o anı Allah kimseye yaşatmasın..nerede baban diyor.vallahi bilmiyorum gitti buralardan diyorum.biz borç harç evlendik,ben başka şehre taşındım eşimin işi yüzünden.(bu arada eşimin ailesi biz zenginken herşey iyi,biz iflas edince hiç istemediler beni,annemin yazık çeyizime koyduğu öğrencilik evimden getirdiğim şeylere bile "ne o eskilikleri getirmişsin" bundan çok daha ağır laflar işittim ama hep sustum).kardeşim daha askere gitmemiş,elde avuçta yok,ben elimden gelen yardımı yapmaya çalışıyorum o zamanlar..
neyse babam geri döndü,bi iş açtı elinde kalan son parayla,dinle alakası olan bi iş ama gece o işyerinde yatıyor ve işyerinde bira şişeleri falan görmüşler düşünün.(Allah affetsin).her gün de içerdi bu arada,hala arasıra içer.o işi de batırdı bikaç ay içinde,yine kaçtı,işyerinden eşyaları kaçırmak yine kime kaldı tahmin edin.birkaç kez hapse girdi,eşime hiç anlatmadım,hapiste bile ziyaretine gittim kardeşimle,aman Allah'ın bir sabır testidir diye hiçbişey söylemeden hep iyi davrandık ailece.annem hiç anlaşmamalarına rağmen,hiç laf ettirmedi hiç kimseye.anne evine dönmüş 25 sene sonra ona da çok zor.onun yerinde başkası olaydı çoktan boşanırdı.bir gün babam içmiş içmiş anneanneme sonra başka akrabalara tek tek git hepsinin yüzlerine tükür küfür et bağıra çağıra milletin içinde,neymiş anneme daha çok sahip çıkmaları gerekirmiş,zaten çıktılar ne yapsınlar..kendi tarafı da hemen dışladılar babamı iflas edince,bir kuruşu bırakın,bir kere geçmiş olsun yanınızdayız demediler,Allahım ceza gününde hesaplarını soracak..babam hiçbişey anlatmadı,hala anlatmıyor,ne borcunu ne hayatını hiçbişeyini bilmeyiz biz.ama hep o haklıdır.hep babam haklıdır.onun yanında konuşulmaz,konuşsan kaçar hemen evden.babamın yaşı 50 bile değildi o zaman, neyse gel zaman git zaman insan herşeye alışıyor,ben evlendim hep para yolladım..anneanneme de yüzü olmadığı için benim gönderdiğim parayı vererek kiraya çıktılar.. büyük erkek kardeşim askere gitti,hep ben para göndermeye çalıştım elimden geldiğince,Allah razı olsun başka insanlar da yardım ettiler anneme,babam da bir kere gitti askerlik yaptığı yere.ama zannımca korkudan,çünkü kardeşim onca sıkıntıdan panikatak oldu,askerden kaçacak diye hep korku içindeydik 18 ay..
babam iyice içine kapandı,bir tek en küçük kardeşimle konuşuyor,annemle aynı ev içinde 3-4 senedir hiç ama hiç konuşmuyorlar.ben araya girdim bir kere,annemin hiçbir suçu olmadığı halde anneme özür dilettim zorla(ne için dilediği bile belli değil ama yeter ki gönlü olsun babamın diye),ertesi günü yine kavga etmişler,yine konuşmuyorlar.annem bana hiç anlatmadı ama savcılığa gitmiş,el kaldırmış anneme kaç kere.hem suçlu hem güçlü..annem boşanmak da istemiyor çünkü,kaç yılımı verdim diyor,ev hanımı hayatı boyunca pazardan kumaş alıp giyinmiş,hiçbir güvencesi yok,ayda bir iki günlüğüne işe gidiyor bir yakının,o da üç beş kuruş veriyor işte,babamdan sağlık güvencesi var ya onu da kaybetmeyeyim diyor.ama babam 6 ay uzaklaştırma almış,tabii çok umrunda.gidecek yeri yok ki başka..anca tehdit savursun..
şimdi babam emekli maaşını hacizli de olsa alıyor(ha sorun kaç lira alıyor,hiç bilmiyoruz söylemiyor),bir arkadaşının yanında ayda bikaç gün olmak üzere şöförlük yapıyor.kardeşim 26 yaşına geldi hala çalışmıyor,arkadaşları hep yüksek tabakadan,her işi beğenmiyor,ama meteliğe de kurşun atıyor.maalesef önünde de babam gibi bir örnek var,bu arada babam ev içinde kendi başına ıslıklar şarkılar..yani iyi ki iflas etmişim dertlerimden kurtuldum der gibi..Haşa, Allah'a da biraz isyanda,niye onu bulmuş bunlar diye..
ben de son zamanlarda para gönderemiyorum,Allah bin kere razı olsun eşim de destekledi hep para açısından,tabii ki görevimiz göndermek dedi,sanmayın ki çok kazanıyorduk ama olsun,Rabbim nasip etti de hep yollamaya çalıştık.ama şimdi ben birsüre çalışamayacağım.tek maaş ile geçiniyoruz biz de kirada vs..kardeşimin acilen çalışması lazım o da bana öyle geliyor ki iş bulsa kendi hayatını kurtarmaya bakacak.. eşim de kendi annesinin kötü niyetli gazlarına geldiği için annemle hep mesafeli oldu,yani ona da diyemiyorum ki nolur annemi kardeşlerimi alalım yanımıza diye..
yine de Rabbime şükürler olsun,bu halimize çok şükür.şimdi aç değiller açıkta değiller,sağlıkları iyi çok şükür olsun Yaradan'Ima..
içimdekiler bunlar işte..ne yapmalıyım ne olmalı hiçbir fikrim yok..ne babam ne kardeşim ne zaman sorumluluk alacaklar bilmem..teşekkürler dinlediğiniz için.
neyse babam geri döndü,bi iş açtı elinde kalan son parayla,dinle alakası olan bi iş ama gece o işyerinde yatıyor ve işyerinde bira şişeleri falan görmüşler düşünün.(Allah affetsin).her gün de içerdi bu arada,hala arasıra içer.o işi de batırdı bikaç ay içinde,yine kaçtı,işyerinden eşyaları kaçırmak yine kime kaldı tahmin edin.birkaç kez hapse girdi,eşime hiç anlatmadım,hapiste bile ziyaretine gittim kardeşimle,aman Allah'ın bir sabır testidir diye hiçbişey söylemeden hep iyi davrandık ailece.annem hiç anlaşmamalarına rağmen,hiç laf ettirmedi hiç kimseye.anne evine dönmüş 25 sene sonra ona da çok zor.onun yerinde başkası olaydı çoktan boşanırdı.bir gün babam içmiş içmiş anneanneme sonra başka akrabalara tek tek git hepsinin yüzlerine tükür küfür et bağıra çağıra milletin içinde,neymiş anneme daha çok sahip çıkmaları gerekirmiş,zaten çıktılar ne yapsınlar..kendi tarafı da hemen dışladılar babamı iflas edince,bir kuruşu bırakın,bir kere geçmiş olsun yanınızdayız demediler,Allahım ceza gününde hesaplarını soracak..babam hiçbişey anlatmadı,hala anlatmıyor,ne borcunu ne hayatını hiçbişeyini bilmeyiz biz.ama hep o haklıdır.hep babam haklıdır.onun yanında konuşulmaz,konuşsan kaçar hemen evden.babamın yaşı 50 bile değildi o zaman, neyse gel zaman git zaman insan herşeye alışıyor,ben evlendim hep para yolladım..anneanneme de yüzü olmadığı için benim gönderdiğim parayı vererek kiraya çıktılar.. büyük erkek kardeşim askere gitti,hep ben para göndermeye çalıştım elimden geldiğince,Allah razı olsun başka insanlar da yardım ettiler anneme,babam da bir kere gitti askerlik yaptığı yere.ama zannımca korkudan,çünkü kardeşim onca sıkıntıdan panikatak oldu,askerden kaçacak diye hep korku içindeydik 18 ay..
babam iyice içine kapandı,bir tek en küçük kardeşimle konuşuyor,annemle aynı ev içinde 3-4 senedir hiç ama hiç konuşmuyorlar.ben araya girdim bir kere,annemin hiçbir suçu olmadığı halde anneme özür dilettim zorla(ne için dilediği bile belli değil ama yeter ki gönlü olsun babamın diye),ertesi günü yine kavga etmişler,yine konuşmuyorlar.annem bana hiç anlatmadı ama savcılığa gitmiş,el kaldırmış anneme kaç kere.hem suçlu hem güçlü..annem boşanmak da istemiyor çünkü,kaç yılımı verdim diyor,ev hanımı hayatı boyunca pazardan kumaş alıp giyinmiş,hiçbir güvencesi yok,ayda bir iki günlüğüne işe gidiyor bir yakının,o da üç beş kuruş veriyor işte,babamdan sağlık güvencesi var ya onu da kaybetmeyeyim diyor.ama babam 6 ay uzaklaştırma almış,tabii çok umrunda.gidecek yeri yok ki başka..anca tehdit savursun..
şimdi babam emekli maaşını hacizli de olsa alıyor(ha sorun kaç lira alıyor,hiç bilmiyoruz söylemiyor),bir arkadaşının yanında ayda bikaç gün olmak üzere şöförlük yapıyor.kardeşim 26 yaşına geldi hala çalışmıyor,arkadaşları hep yüksek tabakadan,her işi beğenmiyor,ama meteliğe de kurşun atıyor.maalesef önünde de babam gibi bir örnek var,bu arada babam ev içinde kendi başına ıslıklar şarkılar..yani iyi ki iflas etmişim dertlerimden kurtuldum der gibi..Haşa, Allah'a da biraz isyanda,niye onu bulmuş bunlar diye..
ben de son zamanlarda para gönderemiyorum,Allah bin kere razı olsun eşim de destekledi hep para açısından,tabii ki görevimiz göndermek dedi,sanmayın ki çok kazanıyorduk ama olsun,Rabbim nasip etti de hep yollamaya çalıştık.ama şimdi ben birsüre çalışamayacağım.tek maaş ile geçiniyoruz biz de kirada vs..kardeşimin acilen çalışması lazım o da bana öyle geliyor ki iş bulsa kendi hayatını kurtarmaya bakacak.. eşim de kendi annesinin kötü niyetli gazlarına geldiği için annemle hep mesafeli oldu,yani ona da diyemiyorum ki nolur annemi kardeşlerimi alalım yanımıza diye..
yine de Rabbime şükürler olsun,bu halimize çok şükür.şimdi aç değiller açıkta değiller,sağlıkları iyi çok şükür olsun Yaradan'Ima..
içimdekiler bunlar işte..ne yapmalıyım ne olmalı hiçbir fikrim yok..ne babam ne kardeşim ne zaman sorumluluk alacaklar bilmem..teşekkürler dinlediğiniz için.
Son düzenleyen: Moderatör:
