- 10 Mart 2012
- 1.926
- 1.010
- 398
- Konu Sahibi Kepler-452b
- #1
Geçtiğimiz yaz memlekete gittiğimizde dedemlerde kaldık. Babaannem bizi görmemek için sürekli bahane uydurup çıktı, elini öpmek istedik öz torununun ayakkabasını giydirmeyi bahane etti yere çömeldi biz havada kaldık. Bunları ağlayarak yazıyorum belki diyeceksiniz üvey biri için değer mi diye ama insanlık bu olmamalı. O yaz bütün öz çocukları gurbetten gelmişti evde 30 kişi vardı biz gittiğimizde, kardeşimle ben yol yorgunluğundan oturduğumuz yerde uyakaldık, gözümü açtığımda hala koltuktaydım(annemler bu sırada dışarıda diğer akrabalarla hoşbeş etmeye çıkmışlar). Uyandığımda diğer torunlarının hepsine yatak kurulmuş bulunduğumuz odada bile, üzerleri örtülmüş biz koltukta iki büklüm uyumuşuz, hadi kaldırmaya kıyamadı diyelim köy yeri soğuktu üzerimizi örtmek de mi aklına gelmedi. Sonra annemler gelince çirkin imalarda bulundu. Bunalmış olabilir belki anlıyorum ama zaten üvey halam/gelinler/annem her işe koşuyor 30 kişiye gık çıkarmazken anneme "ev kalabalık görmüyor musunuz, evinize gidin" dedi. (ev 3 katlı) Annem zaten kanserle savaşan biri nasıl böyle kaba davranabiliyor. Annem diye objektif olmadığımı düşünmeyin lütfen, burada birbirimizi tanımıyoruz neyse onu paylaşıyorum sizle. Annem çevresince hep sevilen, saygı duyulan birisidir. Kimseye yanlış hareketi olmamıştır. Babaanneme üvey olmasına bu soğuk hareketlerine rağmen saygısını hiç kaybetmemiştir. Bugün bunları paylaşma sebebimde annemin gece gizli ağlamasıdır.
Artık babaannemin böyle davranmasının tek sebebi olduğunu düşünüyorum. Babam ilk anneden tek erkek evlat ve babaannem(üvey) mal konusunda babama kalacaklardan endişe ediyor sanırım. Çünkü artık babamın canına tak etti, oturdu babaannemle konuştu neden böyle yaptığını sordu. Lafı hep "benim çocuklarım eve hep masraf etti"ye getirdi. Oysa binayı üvey babaannem hesapta yokken babam inşa etmişti. Ben burda kim ne yaptı konuşmak tartışmak istemiyorum ama eğer babaanem bunu bahane edecekse düşünüp de konuşsun. En kötüsü de öz dedemin haklı da haksız da olsa babaannemin arkasında durması. Hep babaannem diyorum ama artık o benim için üvey babaannem, çok pişmanım ağzımı açıp konuşmadığıma, büyüğüme saygı diyip sustuguma. Annemin gözünden akan yaş benim boğazımda düğüm olup, nefes almama engel oluyor. Bunu yapmaya hakkı yok olamaz. Üveylikle ilgili değil insan olan böyle düşüncesizce hareket edemez. Ne benim ve ailemin köydeki yerimizde malımızda gözümüz yok. Tek istediğimiz 3-5 senede gittiğimizde 1 gün de olsa güleryüzle karşılanmak, torun oldugumu hissetmek, en azından öz dedem tarafından.
Ayrıca bu çirkin imalardan sonra biz de başka akrabamıza gittik. Bu sefer de arkamızdan köylülere "Bak beğenip de kv'nin evinde kalmadı, insan bi gelir uğrar" dedi. Kimi duysak bunu söyledi. Bu arada bu olanları o zaman babama anlatmadık tatsızlık çıkmasın diye. Eve geldikten sonra konuştuk anlattık, zaten bunun üzerine babam gidip dedemlerle konuştu. Bu sefer babam "madem geldiğimizde babamın evine geldim diyemicem o zaman herkes yerini bölsün bilsin" dedi. Şimdi de arkamızdan "bunların derdi yermiş" dedikodusu yapıyor babaannem ve dedem de ne dese ona he diyor.
Çok uzattım okumaktan kaçınmayın diye burada bırakıyorum. Fikir vermek için başka şeyler bilmek isterseniz sorunuza cevap veririm.
Artık babaannemin böyle davranmasının tek sebebi olduğunu düşünüyorum. Babam ilk anneden tek erkek evlat ve babaannem(üvey) mal konusunda babama kalacaklardan endişe ediyor sanırım. Çünkü artık babamın canına tak etti, oturdu babaannemle konuştu neden böyle yaptığını sordu. Lafı hep "benim çocuklarım eve hep masraf etti"ye getirdi. Oysa binayı üvey babaannem hesapta yokken babam inşa etmişti. Ben burda kim ne yaptı konuşmak tartışmak istemiyorum ama eğer babaanem bunu bahane edecekse düşünüp de konuşsun. En kötüsü de öz dedemin haklı da haksız da olsa babaannemin arkasında durması. Hep babaannem diyorum ama artık o benim için üvey babaannem, çok pişmanım ağzımı açıp konuşmadığıma, büyüğüme saygı diyip sustuguma. Annemin gözünden akan yaş benim boğazımda düğüm olup, nefes almama engel oluyor. Bunu yapmaya hakkı yok olamaz. Üveylikle ilgili değil insan olan böyle düşüncesizce hareket edemez. Ne benim ve ailemin köydeki yerimizde malımızda gözümüz yok. Tek istediğimiz 3-5 senede gittiğimizde 1 gün de olsa güleryüzle karşılanmak, torun oldugumu hissetmek, en azından öz dedem tarafından.
Ayrıca bu çirkin imalardan sonra biz de başka akrabamıza gittik. Bu sefer de arkamızdan köylülere "Bak beğenip de kv'nin evinde kalmadı, insan bi gelir uğrar" dedi. Kimi duysak bunu söyledi. Bu arada bu olanları o zaman babama anlatmadık tatsızlık çıkmasın diye. Eve geldikten sonra konuştuk anlattık, zaten bunun üzerine babam gidip dedemlerle konuştu. Bu sefer babam "madem geldiğimizde babamın evine geldim diyemicem o zaman herkes yerini bölsün bilsin" dedi. Şimdi de arkamızdan "bunların derdi yermiş" dedikodusu yapıyor babaannem ve dedem de ne dese ona he diyor.
Çok uzattım okumaktan kaçınmayın diye burada bırakıyorum. Fikir vermek için başka şeyler bilmek isterseniz sorunuza cevap veririm.
amcalarimin kizlarina ogullarina kuçak açarlar... ben ve kardeslerime gelince, affedersin totolarini dönerler... hatta birgün kuzenim (yine affedersin) s..... b.... 'u yedirdi, tartistilar... bu olaylardan sonra çocugu oldugunda, kosa kosa altinini takmaya gittiler... benim kardesimin çocugu oldugunda da evinde gidip görmek yerine hediyesini anneme getirdiler..! annem kabul etmedi çokta fena tersledi gidip evinde görmezsen al hediyen senin olsun dedi!!! torunun evlenmis, gidip evini görmez misin? yok!!!! kardesim evlendikten 3 sene sonra çocugu oldu, evini de çocugunu 6 ay sonra görmeye gittiler!!!! insan degil bunlar!!! 
