• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Baba

Vefat edeli bugün 13 ay oldu kabullenemiyorum aylardır kabullenmiş gibi yaptım ama olmuyor. Bugün o kadar derin bir özlem varki içimde bana kızmasını bile özledim. Bazen arıyorum numarası kapalı oldugunu bildiğim halde. Yaşayamadım acımı hâlâ yaşayamıyorum. Şuan farklı şehirdeyim o kadar özledim ki babamı burdan seslensem yaşa duyacak sesimi. Eşyalarında kokusu var hâlâ ama ben koklamaya kıyamıyorum. Bir kere gülüşünü duya bilsem o kadar mutlu olacagım ki. Sımsıkı sarılmak istiyorum mezarına gittigimde ona. Baba arkanda dağ derler ya gerçekten öyle. Herşeyin güzelini iyisini rabbim bilir ama hastanedeyken babam, çok dedim rabbim ölmesin sadece nefes alsada yeter herşeyi yaparım, hayatımı hiçe sayıp sadece babama bakarım diye, olmadı nefesi bu kadarmış, bu dünyada. Ağlamak istiyorum onuda yapamıyorum ben. O kadar ihtiyaç duyuyorum ki, bana sarılmasına, beni öpmesine, yanında uzanmaya. Ölüm çok garip. Rabbim sabrını veriyor evet ama genede çok özlüyor insan içten içe bir hasret duyuyor. Annem var ablam var abim var benim için herşey yaparlar, herzaman arkamdalar, ama eksik olan bir kişi var babam. Hergün annemle ablamla abimle konuşuyorum ama diyemiyorum, ben babamı özledim, beni en iyi anlayacak olanlar onlar biliyorum, acı onlarında acısı, beni üzgün gördüklerinde daha çok üzelecekler diye hiç birşey belli etmiyorum. Yazmak istediğim ama yazamadığım tarifsiz bir acı, özledim. Bazen yazıyorum buraya rahatlıyorum gene içimi dökmek istemedim😢😢😢😢😢😢
Böyle derin kayıplar için bence destek alınmalı. Tek başına insan atlatamıyor içinize attıkça dağ olup büyüyecek. Başka sorunlara da sebep olabilir. Sizi rahatlatacak olan doktor. Bence fayda görürsünüz bi görünün.

Başınız sağolsun yattığı yer cennet olsun...
 
Başınız sağolsun.. 5 yıl olacak haftaya benimde kaybedeli.. Bugün doğum günüydü yaşasaydı 62 yaşında olacaktı. Doğum tarihinden 1 hafta sonra 18 hazıran da kaybettik. Ani, beklemedik bir şekilde.. Kucağımda cansız bedeni belki yaşatırlar umuduyla hastaneye gittiğimiz anları hala unutamam... Ilk baslar cok zordu ama acısı gecmese de hafifliyor. Bir süre sonra ağlamıyorsun bile hatırladıkca derin bir iç çekiyorsun. Sonra yaşamaya devam. evlendim çocuğum oldu Simdi onu alıp gidiyorum dedesine. Ve olsaydı şöyle böyle olurdu yapardı diye hayaller kurmaya devam ediyoruz. Rabbim sabır versin sizlere de. Bol dua edin. Mekânı cennet olsun insallah.
 
Tavsiyeniz için teşekkür ederim😊 insan zaten ölene üzülmüyor sarılamayacak olmak yada görmeyecek olmasına üzülüyor. Tabi geçiçi dünya hepimiz ölümlüyüz. Ama kaç yaşında olursan ol anneye babaya ihtiyaç duyuyor insan. Ben 21 yaşındayım zaman çok hızlı geçiyor ama insanda farklı bir eksiklik oluyor
Biliyorum, benim de babam vefat etti, bu şekil düşünmek beni toparlıyor, o yüzden belki sana da faydası olur diye paylaşmak istedim.

Çok gençmişsin. Baban da mı gençti yine? Rabbim sabrını versin, güzel insanlar çıkarsın yoluna inşallah. Senin, anneciğin ve kardeşlerinin uzun, mutlu ömürleri olsun.
 
Basiniz sagolsun.
Acinizi hayal bile edemiyorum.
Allah sabir versin.
 
Sen 13 ay ben 13 yıldır babasızım. Babama hayran aşık bir çocuktum ben. Bugün ayakta kalabiliyorsam onunla geçen günlerin hatırası aklımda diye. Bu acı geçmez asla ama bununla yaşamayı öğreneceksin. Ondan bahsedecek onu anlatacaksın sürekli. Sen farkında olmayacaksın belki ama seni dinleyenler anlayacak o derin hüznünü. Başın sağolsun ben babamı kaybettiğim gün büyüdüm.
 
Böyle derin kayıplar için bence destek alınmalı. Tek başına insan atlatamıyor içinize attıkça dağ olup büyüyecek. Başka sorunlara da sebep olabilir. Sizi rahatlatacak olan doktor. Bence fayda görürsünüz bi görünün.

Başınız sağolsun yattığı yer cennet olsun...
Aslında bende sizinle ayını görüşteyim düşünüyorum gitmeyi
 
Sen 13 ay ben 13 yıldır babasızım. Babama hayran aşık bir çocuktum ben. Bugün ayakta kalabiliyorsam onunla geçen günlerin hatırası aklımda diye. Bu acı geçmez asla ama bununla yaşamayı öğreneceksin. Ondan bahsedecek onu anlatacaksın sürekli. Sen farkında olmayacaksın belki ama seni dinleyenler anlayacak o derin hüznünü. Başın sağolsun ben babamı kaybettiğim gün büyüdüm.
Evet alışmak zorundayız sizinde başınız sağ olsun mekanı cennet olsun
 
  • Beğen
Reactions: JES
Biliyorum, benim de babam vefat etti, bu şekil düşünmek beni toparlıyor, o yüzden belki sana da faydası olur diye paylaşmak istedim.

Çok gençmişsin. Baban da mı gençti yine? Rabbim sabrını versin, güzel insanlar çıkarsın yoluna inşallah. Senin, anneciğin ve kardeşlerinin uzun, mutlu ömürleri olsun.
Çok teşşekkür ederim 😇 yani çokda yaşlı değildi 59 yaşındaydı babam. Rabbim sizede sevdiklerinize mutlu ömürler verain
 
Vefat edeli bugün 13 ay oldu kabullenemiyorum aylardır kabullenmiş gibi yaptım ama olmuyor. Bugün o kadar derin bir özlem varki içimde bana kızmasını bile özledim. Bazen arıyorum numarası kapalı oldugunu bildiğim halde. Yaşayamadım acımı hâlâ yaşayamıyorum. Şuan farklı şehirdeyim o kadar özledim ki babamı burdan seslensem yaşa duyacak sesimi. Eşyalarında kokusu var hâlâ ama ben koklamaya kıyamıyorum. Bir kere gülüşünü duya bilsem o kadar mutlu olacagım ki. Sımsıkı sarılmak istiyorum mezarına gittigimde ona. Baba arkanda dağ derler ya gerçekten öyle. Herşeyin güzelini iyisini rabbim bilir ama hastanedeyken babam, çok dedim rabbim ölmesin sadece nefes alsada yeter herşeyi yaparım, hayatımı hiçe sayıp sadece babama bakarım diye, olmadı nefesi bu kadarmış, bu dünyada. Ağlamak istiyorum onuda yapamıyorum ben. O kadar ihtiyaç duyuyorum ki, bana sarılmasına, beni öpmesine, yanında uzanmaya. Ölüm çok garip. Rabbim sabrını veriyor evet ama genede çok özlüyor insan içten içe bir hasret duyuyor. Annem var ablam var abim var benim için herşey yaparlar, herzaman arkamdalar, ama eksik olan bir kişi var babam. Hergün annemle ablamla abimle konuşuyorum ama diyemiyorum, ben babamı özledim, beni en iyi anlayacak olanlar onlar biliyorum, acı onlarında acısı, beni üzgün gördüklerinde daha çok üzelecekler diye hiç birşey belli etmiyorum. Yazmak istediğim ama yazamadığım tarifsiz bir acı, özledim. Bazen yazıyorum buraya rahatlıyorum gene içimi dökmek istemedim😢😢😢😢😢😢

:KK61::cry:Mekanı cennet olsun..
 
Ağustosta 4 yılı geride bırakacağım ben de. 4 yıldır babamsız büyüyorum. Yazdıklarınızı okurken ilk günkü acıyla ağladım.
Hatta ilk günler en kolayiydi. Ne olduğunu anlamıyorsun,sanki olanları sen değil de bir başkası yaşıyormuş gibi geliyor. Zaman geçtikçe, her şey daha gerçek hissediliyor. Kor oluyor kalbinde. Birisi azıcık dokunsa alev alıyo yeniden.
Hala daha kabullenmiş değilim,hala daha babam olsaydı....diye başlayan cümleler kurmuş değilim. Hala daha mutlu olduğum anlarda babamın acısına saygısızlık ediyormusum gibi geliyor.
Gecicek demek isterdim ama geçmiyor. En azından benimki de geçmiyor. Yalnız olmadığınızı bilin istedim.
Rabbim cennette kavuşmayı nasip etsin.
 
Allah sabır versin, huzur içinde yatsın babacığınız. Benim de 21 yıl olacak annemle babamı kaybedeli. Acıları da özlemleri de hafiflemiyor, sadece zamanla o acılarla ve özlemlerle yaşamayı öğreniyoruz, bize iyi gelecek insanlar, şeyler keşfedip, onlara yoğunlaşıyoruz da, dayanılır hale geliyor. Acınız henüz taze sayılır. Ama ne güzel sevdikleriniz, aileniz varmış hayatta. Bende o da yoktu. Bol bol hatırasını yaşatın babanızın, konuşun, paylaşın, ağlaşın, gülün. En büyük ilacınız onlar şimdi. Kayıplarımız bize en çok sevdiklerimizle geçirilen zamanın ne kıymetli olduğunu öğretiyor bence.
 
Cok zor çok. Ben de annemi babamı erkek kardeşimi kaybedeli 20 yıl ve kizkardesimi kaybedeli 8 ay oldu. Sadece birgün onlarla bulusacagim hayaliyle yaşıyorum. Allah hepimizin yardımcısı olsun.
 
Vefat edeli bugün 13 ay oldu kabullenemiyorum aylardır kabullenmiş gibi yaptım ama olmuyor. Bugün o kadar derin bir özlem varki içimde bana kızmasını bile özledim. Bazen arıyorum numarası kapalı oldugunu bildiğim halde. Yaşayamadım acımı hâlâ yaşayamıyorum. Şuan farklı şehirdeyim o kadar özledim ki babamı burdan seslensem yaşa duyacak sesimi. Eşyalarında kokusu var hâlâ ama ben koklamaya kıyamıyorum. Bir kere gülüşünü duya bilsem o kadar mutlu olacagım ki. Sımsıkı sarılmak istiyorum mezarına gittigimde ona. Baba arkanda dağ derler ya gerçekten öyle. Herşeyin güzelini iyisini rabbim bilir ama hastanedeyken babam, çok dedim rabbim ölmesin sadece nefes alsada yeter herşeyi yaparım, hayatımı hiçe sayıp sadece babama bakarım diye, olmadı nefesi bu kadarmış, bu dünyada. Ağlamak istiyorum onuda yapamıyorum ben. O kadar ihtiyaç duyuyorum ki, bana sarılmasına, beni öpmesine, yanında uzanmaya. Ölüm çok garip. Rabbim sabrını veriyor evet ama genede çok özlüyor insan içten içe bir hasret duyuyor. Annem var ablam var abim var benim için herşey yaparlar, herzaman arkamdalar, ama eksik olan bir kişi var babam. Hergün annemle ablamla abimle konuşuyorum ama diyemiyorum, ben babamı özledim, beni en iyi anlayacak olanlar onlar biliyorum, acı onlarında acısı, beni üzgün gördüklerinde daha çok üzelecekler diye hiç birşey belli etmiyorum. Yazmak istediğim ama yazamadığım tarifsiz bir acı, özledim. Bazen yazıyorum buraya rahatlıyorum gene içimi dökmek istemedim😢😢😢😢😢😢
Başınız sağolsun . Mekanı cennet olsun babanızın, nur içinde yatsın.
O kadar iyi anlıyorum ki sizi .. Ben de babacığımı 10 ay önce kaybettim. Beyin kanamasından , 25 gün yoğun bakımda uyutulduktan sonra , böbrekler iflas etti , pıhtılaşma derken kaybettik ..
İlk 6 ay her gün çok ağlamaktan artık gözlerimde ağrı ve işik çakmaları oluştu .Psikolojim tabi ki altüst olmuştu .
Aynen sizin gibi ailemle paylaşamıyordum acımı onları üzmemek için . Eşimi de bıktırmamak icin,
Çoğunlukla kendi içimde yaşadım acımı ..
Neyseki , annem geldi bir süredir yanımda .Ona belli etmemeye çalışırken , en kötü günleri atlattım .
Size tavsiyem , babanız için bol bol dua edin , Yasin okuyun . İçiniz rahatlar . Ben babama olan özlemimi , sevgimi , acımı bir deftere yazıyorum. Günlük gibi .. ne zaman ihtiyacım olursa . Bana iyi geliyor .
Ayrıca şuna inanıyorum ki , onların ruhları ölmedi sadece bedenleri cansız . Bir gün Allah’ın izniyle hepimiz kavuşacağız insallah .
11 yaşındaki çocuklarıma ağlarken yakalandığım bir gün bana dediler ki “ dedemiz çok üzüldüğünü ve ağladığını görmesin çok üzülür o senin acını hissediyor . Bir gün hepimiz oraya gidip buluşacağız “ küçücük çocuklarım bana böyle söylediler . Kaybettiğimiz yakınlarımız icin yapmamız gereken onları güzel anmak , dua etmek . Geride kalan sevdiklerimizle yolumuza devam etmek . Tabiki her an aklımda , o acı hiç bitmeyecek . Allah hepimize sabır versin . Geride kalan yakınlarımıza sağlıklı uzun ömür versin diyelim .
 
Ağustosta 4 yılı geride bırakacağım ben de. 4 yıldır babamsız büyüyorum. Yazdıklarınızı okurken ilk günkü acıyla ağladım.
Hatta ilk günler en kolayiydi. Ne olduğunu anlamıyorsun,sanki olanları sen değil de bir başkası yaşıyormuş gibi geliyor. Zaman geçtikçe, her şey daha gerçek hissediliyor. Kor oluyor kalbinde. Birisi azıcık dokunsa alev alıyo yeniden.
Hala daha kabullenmiş değilim,hala daha babam olsaydı....diye başlayan cümleler kurmuş değilim. Hala daha mutlu olduğum anlarda babamın acısına saygısızlık ediyormusum gibi geliyor.
Gecicek demek isterdim ama geçmiyor. En azından benimki de geçmiyor. Yalnız olmadığınızı bilin istedim.
Rabbim cennette kavuşmayı nasip etsin.
Aynen çok doğru diyorsunuz ilk günler en kolayıydı gün geçtikçe hissediyor insan. Sizinde başınız sağolsun rabbim mekanını cennet etsin
 
Allah sabır versin, huzur içinde yatsın babacığınız. Benim de 21 yıl olacak annemle babamı kaybedeli. Acıları da özlemleri de hafiflemiyor, sadece zamanla o acılarla ve özlemlerle yaşamayı öğreniyoruz, bize iyi gelecek insanlar, şeyler keşfedip, onlara yoğunlaşıyoruz da, dayanılır hale geliyor. Acınız henüz taze sayılır. Ama ne güzel sevdikleriniz, aileniz varmış hayatta. Bende o da yoktu. Bol bol hatırasını yaşatın babanızın, konuşun, paylaşın, ağlaşın, gülün. En büyük ilacınız onlar şimdi. Kayıplarımız bize en çok sevdiklerimizle geçirilen zamanın ne kıymetli olduğunu öğretiyor bence.
Başınız sağolsun rabbim mekanlarını cennet etsin. Benim şuan en büyük güç kaynagım onlar annem ablam allah onlara hayırlı ömür versin
 
Cok zor çok. Ben de annemi babamı erkek kardeşimi kaybedeli 20 yıl ve kizkardesimi kaybedeli 8 ay oldu. Sadece birgün onlarla bulusacagim hayaliyle yaşıyorum. Allah hepimizin yardımcısı olsun.
Gerçekten öok üzüldüm başınız sagolsun allah sabır versin sizeç. Annenin babanın ve kardeşlerin mekanıda cennet olur inşallah
 
Başınız sağolsun . Mekanı cennet olsun babanızın, nur içinde yatsın.
O kadar iyi anlıyorum ki sizi .. Ben de babacığımı 10 ay önce kaybettim. Beyin kanamasından , 25 gün yoğun bakımda uyutulduktan sonra , böbrekler iflas etti , pıhtılaşma derken kaybettik ..
İlk 6 ay her gün çok ağlamaktan artık gözlerimde ağrı ve işik çakmaları oluştu .Psikolojim tabi ki altüst olmuştu .
Aynen sizin gibi ailemle paylaşamıyordum acımı onları üzmemek için . Eşimi de bıktırmamak icin,
Çoğunlukla kendi içimde yaşadım acımı ..
Neyseki , annem geldi bir süredir yanımda .Ona belli etmemeye çalışırken , en kötü günleri atlattım .
Size tavsiyem , babanız için bol bol dua edin , Yasin okuyun . İçiniz rahatlar . Ben babama olan özlemimi , sevgimi , acımı bir deftere yazıyorum. Günlük gibi .. ne zaman ihtiyacım olursa . Bana iyi geliyor .
Ayrıca şuna inanıyorum ki , onların ruhları ölmedi sadece bedenleri cansız . Bir gün Allah’ın izniyle hepimiz kavuşacağız insallah .
11 yaşındaki çocuklarıma ağlarken yakalandığım bir gün bana dediler ki “ dedemiz çok üzüldüğünü ve ağladığını görmesin çok üzülür o senin acını hissediyor . Bir gün hepimiz oraya gidip buluşacağız “ küçücük çocuklarım bana böyle söylediler . Kaybettiğimiz yakınlarımız icin yapmamız gereken onları güzel anmak , dua etmek . Geride kalan sevdiklerimizle yolumuza devam etmek . Tabiki her an aklımda , o acı hiç bitmeyecek . Allah hepimize sabır versin . Geride kalan yakınlarımıza sağlıklı uzun ömür versin diyelim .
Ne güzel bir annesiniz ne kadar akıllı çocuklar yetiştirmişsiniz rabbim tıknaklarına taş değdirmesin, acılarını göstermesin. Evet yapa bilecegimiz tek şey dua etmek rabbim sizede banada sabır versin, babalarımıza rahmet etsin
 
Back