Benim babam patron kategorisine giriyor.
Sert, otoriter, mert, adam gibi bir adam. Kurallari cok katiydi ama. Prensipliydi...
Her ne yapmak istiyorsak hayatimizda kendi cabamizla yapmamizi istedi ve bir kurus katkida bulunmadi. Hadi maddi yönünü bir tarafa birakalim, sevgisinide göstermedi.
Simdi ise arkamdan cok güzel konustugunu duyuyorum ama ne yapayimki...Cok isterdim bana bir gün kendisi yani icinden geldigi icin bana sarilsin hep ben ilk adimi atmisimdir. Uzanip ona sarildigimda oda yanagini uzatmistir bana. Ama beni öpmemistir.
Bugün onu ziyaret ettim hastahanede yogun bakimindaydi dün kalp ameliyati olmustu.
Hislerimi anlatmaya kelimeler bulamiyorum ama ona güclü oldugumu ispatladim ya, gelip is yerimi dolasti ya, artik gözüm acik gitmez. Benim tek cabam buydu hayatimda: bir tek babama ispatlamak icin, ne kadar güclü, caliskan ve azimli oldugumu.
Neden bu kadar önemsedim onu hayatimda bilmiyorum belki hep sevgisine dilendim...
Yinede Allah saglikli uzun ömürler versin, ben alistim....
Allah`tan esim bana sevgisini gösteren bir insan, babam gibi bir erkekle yasayamazdim herhalde.
Ama gittikce babama benzemeye basladim buda beni korkutuyor bir yandan...