Ayrlmak m o ne ki!?

yesilim

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
25 Kasım 2006
8.868
19
Çarpıntıyla uyandım..Uzun zamandır uğramıyordu ...Çayda ,kahvede masum bu kez..Tamamlanmamış anılar,eksik duygular...Yazıkça acıtan,yazıp okudukça,üzüldüğüm ve hep üzüleceğim...Yaş kaç olursa olsun...Sadece içimdeki sesi dinliyor telâşlanıyorum..Bana bir şey olursa.. Nasıl olsa olacak ...Bugün,yarın bir gün ..Lütfen şimdi değil anılarımı yazdım da henüz paylaşamadım.. Hepsini yazarken ve okurken aynı üzüntüleri hissettiğim için paylaşımlarda da zorlanıyorum...Çarpıntım arada yavaşlıyor..

Kardeşimin, telâşla bağıran sesini duyuyorum.. “Yeşilim Yeşilim...” (Bana abla demezdi)
Hiç böyle acıklı seslenmemişti...İçime bir şey oturdu sandım...Sanki kötü,çok kötü haberler verecek.
Haberler kötüydü...Annemle babam ayrılacaklarmış“ O ne demek” diye soruyor bana
Hiç anası,babası ayrılmış tanıdığımız,arkadaşımız yoktu ki çevremizde.Öylece baka kaldım kardeşime....Evet,evde tatsızlıklar vardı da,ne demekti AYRILMAK

Nefes nefese anneanneme koşup soruyoruz “Anlaşamıyorlar,yürümüyor beraberlikleri” diyor sadece
Yüzünde biz zaten bekliyorduk gibide bir zafer ifadesi yakaladım...Kardeşimle el ele tutuşup eve dönüyoruz...Annem anlatıyor ..“Olmuyor,beraberlik yürümüyor”...“Yani biz sensiz,babamsız mı olacağız..”
“Evet böylesi daha iyi” diyor..Kimin için böylesi daha iyi diye soramıyoruz o yıllar...Gece kardeşimle aynı yatakta birbirimizi teselli ederek yatıyoruz hiçbir şey anlamadan

Ne araya girip barıştıran,ne bize anlatıp,açıklayan teselli eden...Hiç kimse yok.Biz yok sayılıyoruz...Çocuğuz ya,anlamayız ya...Bilmiyorlar ki daha çok yara aldık,.“Onlar çocuk çabuk atlatır”...O yaşta,hayatta olup, yok sayılmalarına anlam veremedik uzun süre...

Birbirimizle didiştik iki kardeş,çok farklı iki insan haline geldik.O beni ,ben onu anlayamadık...
Büyüklerimiz bizi karşılarına alıp her şeyin doğrusunu anlatsalardı,bizde iki kardeş birbirimizi anlayabilirdik

Üzerine taş oturtulmuş,turşu gibi hissettim kendimi yıllarca...Ta ki o taşı kaldırana kadar
Bekledim ki çocukluğumun annesi,şimdilerin madamı veya babam kaldırsınlar o taşı.Yine beceremediler..Kendi bencilliklerinden...Yine bizi es geçtiler
Güçte olsa,yıllara yayarak çocuklarımla,eşimle,çekirdek ailemle birlikte kaldırdık
Taşın ağırlığı öylesine yer etmiş ki hâla anlam veremeden bakışıyoruz iki kardeş

Çocuklar çok yara alıyor bilmenizi istiyorum..Eşinizle ayrılmadan önce çok çok iyi düşünün...Nasihat etmeyi sevmem,suçlamamayı öğrendim,en olmaktan ürktüm
Ama insana insan gibi davranmayı iyi bilirim....Ve tüm dualarım hepinizin sağlıklı,mutlu,huzurlu çocuklar yetiştirmeniz.Herşey gönlünüzce olsun

Yeşilimin anıları,duyguları a.s.
 
Bazen ayrılmaları da gereke biliyor çiftlerin. Fakat bunu saygı çerçevesinde ve çocuklarına anlatarak sessice halletmeliler. Bence ailede zaten bir iletişim kopukluğu varmış. Çocuklar soru sormaya cesaret edememiş. Çocuklarımızla iletişimimiz iyi olmalı. Yıllar sonra onlarda açtığımız yaraları görünce hem vicdanımız sızlar hem de telafi edilemez yaralar öz çocuğumuzun yakasını bir türlü bırakmaz onu mutsuz eder.
 
yeşilim, taşlar ağırdır yüreklerde ki , en çokta sevdiklerinden gelen taşlar. İnandıklarına, bildiklerine, yaşadıklarınamı inancan, yoksa dil ucuyla son söylenenleremi. Başkalarının ağızlarındakinemi.
İyiki kalkmış yüreğinde ki taş. Ama keşke kardeşinde
kaldırabilseydi. O kaldıramadığı için manasız birbirlerinize
bakışlarınız. Birgün onun da yüreğindeki o taş kalkar umarım.

Şeniz:1hug:a.s.
 
Ayrılıklar her ne şekilde olursa olsun hep yaralar insanı .Hele en yakınlarındakilerin ayrılıkları dahada kötü .Bu yaralar sarılmadığı ve iyileştirilmediği sürece hep derin izler bırakır .Daha dikkatli düşünüp öyle karar vermeli .Yeşilim sevgiler .
 
Sherpil,Camdankalbim,Lereenim..O güzel yorumlarınıza teşekkürler
Paylaşınca nasılda insanın sıkıntısı gidiyor bir bilseniz
 
Ablacigim Öncelikle gecmis olsun diyorum Bu güzel günde saglik ve huzur diliyorum.
Ayrilmaya gelince iki kisinin arasindami yani cocuklarin kaderi! Bu kadar kolay aslinda.Ama olmayinca olmuyor isde zorlayinca cocuklar icin daha kötü heralde.
Annemlerin yasadigi seyleri düsünüyorum ne kadar cok seye sabredmisler eskiler.
Ama simdi öyle degil Ablacim ya en ufak seyde hemen ayrilik.Halbuki biraz caba sarfetseler.
Ama bence hic kimseye bisey olmuyor,Ne Anneye ne babaya olan cocuga oluyor.
Kiymayalim cocuklarimiza.Kimsenin hayati dört dörtlük degilki.Hep bir eksik var.
Sagol Ablacim Yüregine saglik.a.s.
 
Canım benim...
Demek sen de Parçalanmış bir aileden devraldın çocukluğunu.Diyorum ya hep "sen ansiklopedi gibisin her sayfanda başka bir dünya var"

Bu yaşta bile seni bu kadar etkilemeye devam eden bir şey.Keşke olmasaydı.Keşke yaşanmasaydı ama hayat keşkeler kolleksiyonundan başka bir şey değil.Yaşamın göbek adı KEŞKE.

Buradan sana geçmiş bitmiş bir kopuşun tesellisini vermek anlamsız artık.Ama senin için yürekten dilerim ki hayatında başka keşkeler olmasın.

Hatıralar aleminde gezip duran çocukluğumuza gem vurmak,o gezgin çocuğu bir yerde tutmak mümkün değil.Ama yüreğindeki o gülün hala solmadan bu kadar taze ve her baharda yaprak yaprak açıyor olduğunu görmek bile bana senin adına mutlu bir tat veriyor.
 

Ceyhanlı,eskiler katlanıyordu bizimkiler katlanamadı işte fark burada.Sağlık olsun ne yapalım,yorumuna,teselline teşekkürler.Daimi takipçim benim çok çok sağol :1hug:




Tuliana yazılar kraliçesi ..Anıları tekrar toparlamak paylaşmak istedim.. İyide yapıyorum,sanki üzerimden yük kalkıyor.Bir de yorum katıyorsunuz ya değmeyin keyfime.. Canım benim teşekkürler:1hug:
 
canım ablam yeşillerin kraliçesi bir aileyi bir yuvayı ayakta tutan sevgi ve saygıdır dilerim ki Rabbim den biz bekarlar evlenince bu tur tatsızlıklarla karşı karşıa gelmeyiz inanın çok zor anne ve babanın aynı evde bir birinden çok uzak olması ama bu uzaklık çocukları çok derinden etkiliyor çocuk olmak çabuk atlatır anlamına hiç gelmesin en büyük yarayı en büyük aferdesiniz kazığı o yiyor çocuktur ağlar bir kaç gun anne baba der susar halbuki içinde ne fırtınalar ne kasırgalar patlıyor ki ruhları duymuyor ALLAH ım bizleri yuva kurarken ve yuvamızı kurduktan sonrada hep mesut ve bahtiyar kılsın yeşillim yeşillerin kraliçesi canım ablam seni çok seviyorum Şeniz
 
bende aynı kader kurbanıyım o taş aslında hiç kalmıyor yüreğimizden kimse bize çocukluğumuzu tekrar geri veremiyor...
 
MÜKEMMEL.Yeşilim bastırdığım duygularımı günyüzüne çıkartıyorsun.İçim acıyor.Ne diyeyi ki başka!...
 
Nilbera,Yağmur,Sevinç,Realist..O güzel yorumlarınıza sonsuz teşekkürler:1hug:a.s.
 


sana sonuna kadar katiliyorum arkadasim..ayriliklar cocuklari cok derinden yaraliyor..evlilikte sabir ve fedakarlik cok onemli..yesilim bizi anilarinda gezdirirken yine derin dusuncelere dalmamizi sagladin..kalemine ve yuregine saglik.
 
sana sonuna kadar katiliyorum arkadasim..ayriliklar cocuklari cok derinden yaraliyor..evlilikte sabir ve fedakarlik cok onemli..yesilim bizi anilarinda gezdirirken yine derin dusuncelere dalmamizi sagladin..kalemine ve yuregine saglik.

Seyran beni yüreklendirip yazmamı tetiklediğin için ben sana teşekkür ederim Daima sevgiyle kal:1hug:
 
Yesilim beni gene duygulandirdin, ben anne babali bir ailede buyudum aslinda ama cevremde gordugum cocuklardan cok etkilenirdim annesi babasi ayri olan, hep bu yuku sanki onlarin yerine ben tasidim icim acirdi gordukce, ama yillar geciyor hayat bizi biryerlere getiriyor hersey cocuklarimiz icin deyip duruyoruz, o eskiden kucuk yuregimde cevremdeki cocuklarin hislerini paylasmamdanmi nedir hep isterim yavrular anali babali buyusun, hersey yavrularimiz icin degilmi? sen yazdikca bende bir yerlere dalip gidiyorum desem yeridir
 

Herşey çocuklarımız için Ayşecik...Herşey.O güzel yorumlarına teşekkürler a.s.
 
Yeşilim,O zamandan bu güne yayılan düşüncelerini öylesine güzel bir dille anlatmışşsın ki, keşke yaşadıklarında bir okadar güzel şeyler olsaydı.Günümüzde giderek artan bu sorun, bu düşünceleri barındıran bir kitle oluşturmaya devam ediyor.Elbette kimse boşanmasın demiyoruz.Mutlaka yürümesi imkansız evliliklerde var.Umarım biraz daha hoşgörülü olmayı öğreniriz.

Bu günlerinin güzelliklerinde mutluluğunu sürdürmen dileği ile.
 

Güzel temennilerine teşekkürler ışıkaya.s.
 
Ablacım,bazen öyle anlar oluyorki ,insanın çocukkken yaşadıkları aklından birtürlü çıkmıyor,neden bir sorun olduğunda psikologlar çocukluğunuza dönelim derler.bunun için olsa gerek çocukluğunda ne yaşamış ,ne zorluklar görmüş,kaç yaşına gelirse gelsin insan istesede kafasından atamıyor.
Senin bana söylediğin şu söz hiç aklımdan çıkmıyor.(hatiş içine atma isteklerini duygularını anlat )Ama olmuyor ablacım olmadı.Senin duyguların banada tercüman oluyor okudukça rahatlıyorum.iyiki varsın seni seviyorum.Herşey ama herşey dileğince olsun.
 

Hatişim..Her zaman yanımdasın.. Yakınlığına,yorumlarına teşekkürler canım
Seninde herşey gönlünce olsun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…