ah ablam,yüreğine sağlık...
o kadar güzel ifade etmişsinki duygularını,inan okuduklarım noktası noktasına aklımda kaldı...
ayrılık kelimesini hiç sevmem...ama hayatın bir parçası...değil mi?? bir gün bir şekilde ayrılığın bir çeşidini hepimiz yaşayacağız ama zamansız ,hiç yakıştıramadığımız ayrılıklar,bizi ister istemez olgunlaştırıyor...
bir evin temel taşlarıdır..anne ve baba...
ama günümüzde ayrılalım demek o kadar kolay olmuş ki...
bencillik diyeceğim ,belki ağır olacak ama ortada kalan çocukların taşıdığı yük kadar ağır olmaz sanırım...
eğer bu dünyay çocuklar getiriyorsak,onlarında düşüncesini almalı,karar verirken onları da düşünerek vermeliyiz...
herkese sağlıklı ve mutlu birer aile diliyorum...
sevgiyle kalın...