Ayrilik ve sonrasi...

Artik ayrılmışsiniz ve geri dönüşü yok gibi
Siz kendinizi iyileştirmeye bakin
Aslinda bir uzmandan destek alsaniz sizin icin daha iyi olur gibi geldi bunu düşünmez misiniz?
 
Keşke ile başlayan cümle kurmuyoruz. Olması gereken olmuştur zaten.

Ayrıca anahtar kilit bir çift de değilmişsiniz. Şimdi bitmese 4 sene sonra bitecekti. Hep şu anda kalın çünkü başka bir an yok.

Son olarak bu ilişkide yapmamanız gereken neydi, yapmanız gereken neydi işte bunlardan ders çıkarmak çok çok önemli. Dersinizi aldığınız hiçbir konu bir daha sınav olarak karşınıza çıkmaz.

Yolunuz açık olsun.
 
Burda size şimdi çok klişe tavsiyeler gelecek hazır olun.Kursa git, turlara katıl, kendini sev,adam seni istemiyor hayatına devam ediyor tarzı.Bunları yapacak enerjiniz yoktur muhtemelen.Ben 6 ay önce ayrıldım dün arkadaşlarımla tiyatroya gittik.Evde hazırlanırken bir ağlama krizi geldi tutamıyorum kendimi en son babam öldügünde böyle ağlamıştım.Psikolojik destekte alıyorum ama faydası bir yere kadar.
Hayatıma girmek isteyen birileri oldu ama içimden gelmiyor zorlamadım.6 ay geçip acının hiç dinmemiş olması artık beni daha çok strese sokmaya başladı.
Size bir tavsiye yada çözüm önerim yok sanırım tek çıkar yol ZAMAN.
 
Bazen olmayinca olmuyor. Kendinizi suclamanizada gerek yok. Bende ayrildim 4 ay önce. Hemde nisanlanacaktik. Cok zordu ama artik baska yol göremedim ve sevdigim halde biraktim. Sizin suan ne his ettiginizi cok cok iyi anliyorum. Insan kafasinda cevirip duruyor söyle deseydim o böyle deseydi falan diye.

Ama ben su sonuca vardim: Olacak olsaydi ne olursa olsun, iki cihanda araya girse, o yine olurdu. Kader kavramina inanmamiz gerekiyor. :) Üzüntünüzde normal. Ben bile halen kendime hatirlatmam gerekiyor bazi seyleri. O kadar cok olmasini istedim ki, bana sasardiniz. Mümkün degil, ayrilmaz bu derdiniz, ama sonunda biraktim. Aklimda dahi yoktu ayrilik. Karsindaki insan o emege cabaya karsilik vermiyorsa yada yetersiz kaliyorsa, vazgecmeye mecbur oluyorsun. Hic birimiz dört dörtlük degiliz. Üstelik sizin eski sevgiliniz size baskasi varmis gibi bir his verdiyse, zaten yerini yapip gitmis. Biz hanimlarin ic güdüleri bu konuda pek yaniltmaz. Siz birde tekrar aramissiniz ve istememis. Kendinize güvenin ve bu sizin icin hatta motivasyon olsun: Sizi simdi birakan sonrada baskasina bakardi demek ki.

Ne yazik ki üzüle üzüle geciyor bu sürec. Baska bir sey demek isterdim ama gercek böyle. Kendinize zaman taniyin. Sevdiginiz bir seylerle mesgul olun. Kimsenin olumsuz sözlerini dinlemeyin. Gördügünüz gibi bu duygularla yalnis degilsiniz. Bizlerde yasiyoruz böyle seyleri. Umarim bu yorum size biraz yardimci olur. Hepimiz icin daha güzel günlerde gelecektir insallah. 🌻
 
bu tarz durumlarda bişry yapılmaya çalışılması bana saçma geliyor. Acınızı yaşayın, gezeyim tozayım, arkadaşlara takılayım, adamı arayıp özür dileyeyim, kendimi hemen toparlayayım vs. Gerek yok ya. Biraz sakin kal bir şey yapma. Ruhunu dinlendir. Ben yoga ve meditasyonu çok seviyorum hele ki bu tarz duygusal yıpranmalarda
 
Yoğun duygunun olduğu, bağlı olunan bir ilişkiyi atlatmak için 3 ay çok uzun bir süre değildir belki de. Of arkadaşlar herkesin ayrılık acısını atlatma süreci aynı gidecek diye bir kural yok. Benim de eski sevgilimden ayrılma sürecim çok sancılıydı aylarca acı çekmiştim ama insan bir gün yavaş yavaş düzelmeye odak noktasını değiştirmeye başlıyor ve inanın bu doğru zaman geldiğinde kendiliğinden oluyor. Şu an yas sürecinizi yaşayın ağlayın, üzülün ama geçeceğini hayatınıza çok farklı fırsatlar çıkacağını bilin. İçten içe umut aşılayın kendinize sadece.
 
3 ay kısa bir süre aslında. Zaman geçtikçe unutacaksınız. Hiç ortak arkadaşınız yok mu? Belki de gerçekten sizi aldattı. Ya da sosyal medyasına bakıyor musunuz? Hayatında biri olduğunu ben de düşünüyorum. Yoksa belki bir şekilde iletişim kurardı
 
positivevibesonly .!.:
Herkese Merhaba, umarim iyisinizdir ve tecrubelerinizle bana da sifa olursunuz :) 2 yillik iliskim yaklasik 3 ay once bitti..Cok sevdigim, sevildigim, onunlayken mutlu oldugum bir iliskiydi. Ama ben son zamanlarda kendimi bunalmis, rutinden bikmis, kendimle bile mutlu hissetmiyordum ve bunu iliskimize de yansittim. Surekli yorgundum, tahammulsuz, sinirli, umursamaz.. Bunlari yazarken bile o kadar kotu hissediyorum ki kendimi.Bazen bu iliskinin bir sonu yok diye dusunurdum ve bunu dusunmek de sanirim omuzlarima tasimakta zorlandigim yukleri koyuyordu, birbirimize gore olmadigimizi, baska biriyle daha mutlu olacagini dusunurdum, yetistirilme sekillerimiz farkliydi, bazi deger yargilarimiz vs ama yine de cok sevdim onu, o da beni..Alistim, baglandim. Bizim sonumuz yok diye dusundugum icin daha negatif ve yorgun bi psikolojideydim sanirim, bu yuzden yaptigim hatalari o an farkedemedim. Yani daha anlayisli, daha sakin, daha pozitif bir kadin olabildirdim aslinda. Ileriye daha mutlu bir sekilde bakabilirdim. Gelecegi planlamaktansa daha cok ani yasamak istedim, O nasil biriydi derseniz, iliskimiz guzeldi sadece son zamanlarda yani son 4-5 ay bu sekildeydik, Daha az zaman ayirdik birbirimize sorunlarimizi oturup acik yureklilikle konusmadik, ben kafamda bana agir gelen, gelecekle alakali endiselerimi hic soylemedim, Zaten ben kendime de itiraf edemiyordum ki.. Kactim hep.. Ahmak ben, kendime o kadar kiziyorum ki. her neyse ben paramparcayim su an.3 ay kadar once bana artik bir gelecegi gormedigini, mutlu olmadigini soyledi ve gitti, giderken soyledigi bazi seyler bana hayatinda baska biri oldugu izlenimini verdi ama o anin sokuyla sormadim, aradan zaman gectikce sarfettigi cumlelerin anlami kafama dank etmeye basladi..Ben yeterince insan tanidim tarzi cumleler kurmustu :) Gecmisten birine gitti sanirim :) Ilk hafta ozur diledim aradim ama baktim gercekten istemiyor, biraktim. 3 aya yakindir hic bir sekilde iletisime gecmedim. Ben surekli kendimi suclar vaziyetteyim, hep benim yuzumden oldu ben mahvettim modunda geziyorum, onu da idealize ediyorum bunun bilincindeyim aslinda ama sanki hayatimin aski ellerimden kaydi gitti ben tutamadim diye.. Ozellikle regl zamanlarimda o duygu yukuyle bas edemiyorum, o kadar cok agliyorum ki ben bile sasiriyorum hala ayni siddettle nasil uzulebiliyorum diye. Kendimle bas edemiyorum. Ne istedigimi soracak olursaniz inanin karmakarisigim, onu istiyorum, bensiz mutluysa oyle kalsin istiyorum, kendimi suclu hissetmek istemiyorum, hatalarimi telafi etmek istiyorum, daha fazla dusunmek istemiyorum vs vs vs Bana fikirlerinizle, yorumlarinizla yol gosterir misiniz? Kendimi daha fazla suclayarak harap edersem sanirim sagligim da bozulacak..
Genişletmek için tıkla...
Kendinizi neden bu kadar suçluyorsunuz? Gerçekten sizin kafanızda idealize ettiğiniz gibi biri mi acaba (bence değil) belki de yarım kalmışlıklar yüzünden bu şekilde hissediyorsunuzdur. Yüklenmeyin kendinize bu kadar her şey olacağına varır.
 
Sizi anlıyorum yas yaşıyorsunuz... Bu çok insani değil mi... Kendi içinizde muhasebe yapıyorsunuz... İki kişinin yani iki iradenin olduğu yerde tek taraflı bir suçlu arayışı sizin yas sürecinden çıkmanızı zorlaştırabilir... Unutmayın adı üstünde ilişki 2 kişinin ortak olduğu bir sistemde tek suçlu taraf siz olamazsınız... Kaldı ki ilişki bir başarı yada başarısızlık değil ki bi suçlu olsun ortada... İlişkiler evrimleşir her ilişki kendine hastır...Sizi bağımlı hale getirmiş bu kişi kendine öyle hissettirdi bana durumunuz... Bu ayrılığı bir davaya dönüştürüp hakim gibi kendinizi sorgulamak kendinizi yargılamak duygularınızın karmaşasında kendi kendinizi idam etmiş olmak değil mi... Evet zor bi süreç ama sizinle bi alakası yok... Olması gereken olur bitmesi gereken biter... İzin verin zaman yaralarınızı onarsın sadece kendinize odaklanın...
 
Hiç üzme ve suçlama kendini neden dersen. Sonuçta o zamanda senin piskolojin iyi degilmis. Gerçekten güçlü bir iliski, yaninda ve arkanda duracak adam olsaydi o pisman oldugun haftada hoş görür yeniden bir şans verirdiniz iliskinize. Ilk firsatta kacmis resmen. Benim öyle iliskilerim olduki senin yaptigin bin türlüsünü yaptim adama. Ama kalan kaliyor, yaninda olmak isteyen oluyor.
Hepimizin hayatinda kötü dönemleri oluyor iliskiye odaklanamiyoruz hepimizin sevgiliside gitmiyor yani. Yani demem o ki boşuna kendini yipratiyorsun gercekten guclu bir iliski degilmis sizinkisi. Simdi bitmeseydi 1 yil sonra bitecekti.

3 ay birini unutmak icin çok çok az bir zaman. Kendine zaman ver ve yoluna bak ❤️
 
AnkaEnerjisi .!.:
Keşke ile başlayan cümle kurmuyoruz. Olması gereken olmuştur zaten.

Ayrıca anahtar kilit bir çift de değilmişsiniz. Şimdi bitmese 4 sene sonra bitecekti. Hep şu anda kalın çünkü başka bir an yok.

Son olarak bu ilişkide yapmamanız gereken neydi, yapmanız gereken neydi işte bunlardan ders çıkarmak çok çok önemli. Dersinizi aldığınız hiçbir konu bir daha sınav olarak karşınıza çıkmaz.

Yolunuz açık olsun.
Genişletmek için tıkla...
cok tesekkur ederim yorumunuz icin, evet derslerimi aldigimi dusunuyorum ama o ozlem sanki hic bitmeyecekmis gibi her gun aklimda, 'umut' etme asamasini gecemedim bir turlu, bir sekilde sanki yine beraber olacagiz hissi bir turlu gitmiyor sanki bu yuzden onume bakamiyorum anilara takili kalmis hissediyorum o kadar zor ki, ozellikle bu hafta tam 3. ayin olacagi hafta her sey daha da kotulesti tum o duygusal yogunluk karabasan gibi ustume coktu..birakmaya calisiyorum bu duygulari fakat basaramiyorum, 3 ay cok az bir sure dimi gercekten? ozellikle basit yuzeysel olmayan bir iliski icin bu kadar aci cekiyor olmam normal yani?
 
Varizzen .!.:
Hiç üzme ve suçlama kendini neden dersen. Sonuçta o zamanda senin piskolojin iyi degilmis. Gerçekten güçlü bir iliski, yaninda ve arkanda duracak adam olsaydi o pisman oldugun haftada hoş görür yeniden bir şans verirdiniz iliskinize. Ilk firsatta kacmis resmen. Benim öyle iliskilerim olduki senin yaptigin bin türlüsünü yaptim adama. Ama kalan kaliyor, yaninda olmak isteyen oluyor.
Hepimizin hayatinda kötü dönemleri oluyor iliskiye odaklanamiyoruz hepimizin sevgiliside gitmiyor yani. Yani demem o ki boşuna kendini yipratiyorsun gercekten guclu bir iliski degilmis sizinkisi. Simdi bitmeseydi 1 yil sonra bitecekti.

3 ay birini unutmak icin çok çok az bir zaman. Kendine zaman ver ve yoluna bak ❤️
Genişletmek için tıkla...
Tesekkur ederim yorumunuz icin, evet yanimda kalmak, bu iliski icin cabalamak istese cabalardi, bunlari dusunerek icimi rahatlatmaya calisiyorum, ben telafi etmeye calisip ozur diledigimde bir sans verebilirdi bana.. ayrilirken soyledikleriyle de cok kirmisti beni ama gercekten duygusal olarak rollercoster'dan inemedim bir turlu, gecmisi dusunup su ana odaklanamiyorum resmen, bi kere soyle demistim onu uzmustum, soyle yapmistim onu kirmistim diye diye kendimi paraliyorum. calisma hayatim bile etkilendi bu durumdan, kacamiyorum. Hala onu aramak geliyor icimden ama ne fayda eder ki? daha da kotuye gider belki durumum, ayriligin ilk anlarina tekrar donerim belki iletisime gecersem...
 
Lilruba .!.:
Sizi anlıyorum yas yaşıyorsunuz... Bu çok insani değil mi... Kendi içinizde muhasebe yapıyorsunuz... İki kişinin yani iki iradenin olduğu yerde tek taraflı bir suçlu arayışı sizin yas sürecinden çıkmanızı zorlaştırabilir... Unutmayın adı üstünde ilişki 2 kişinin ortak olduğu bir sistemde tek suçlu taraf siz olamazsınız... Kaldı ki ilişki bir başarı yada başarısızlık değil ki bi suçlu olsun ortada... İlişkiler evrimleşir her ilişki kendine hastır...Sizi bağımlı hale getirmiş bu kişi kendine öyle hissettirdi bana durumunuz... Bu ayrılığı bir davaya dönüştürüp hakim gibi kendinizi sorgulamak kendinizi yargılamak duygularınızın karmaşasında kendi kendinizi idam etmiş olmak değil mi... Evet zor bi süreç ama sizinle bi alakası yok... Olması gereken olur bitmesi gereken biter... İzin verin zaman yaralarınızı onarsın sadece kendinize odaklanın...
Genişletmek için tıkla...
kesinlikle tamamen zamana biraktim, su an biraz da ailevi sikintilarimiz mevcut evde, iyice siginacak bir yer beni yatistiracak bir limana ihtiyac duyar vaziyetteyim ki bu, durumumu daha da kotulestirdi, yapayalniz hissediyorum kendimi, kapana sikismis gibi.. evet surekli kendimi yargilayip suclu buluyorum bunu birakmam lazim ama nasil yapicak bilemiyorum, Eger iliski icinde elimden gelen her seyi yapmis olsaydim yani gercekten onu hic kirmasaydim belki su an hala devam ediyor olacaktik ama tabi her seyi dogru yaptigim halde de bitirmek isteyebilirdi..kafam o kadar allak bullak ki.. umut ediyorum hala, arasam kendimi anlatsam ozur dilesem tekrar tekrar diye ama kendimi vazgeciyorum bu fikirden.. daha kotu olmaktan korkuyorum...peki icimdeki bu umudu nasil bitirecegim...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

G
Erkek arkadaşım yıl dönümünü unuttu
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
609
samantha
samantha
D
Lütfen yardım Boşandıktan sonra bebekli tek yaşam .
2 3 4
Yorumlar
67
Görüntüleme
4K
hayatakusmek
H
S
Ayrılıktan 6 ay sonra
2 3
Yorumlar
40
Görüntüleme
3K
senadx
S
catlover0011
İlişkiden sıkılmak
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
1K
sino2023
S
buse777
  • Soru
Hpv pozitif
Yorumlar
0
Görüntüleme
635
buse777
buse777
X