Selamlar, evet bu konum da boşanmayla ilgili. Bu yüzden okumak istemeyenler geçebilir
Benim akrabalarım ve ailem çok içli dışlı, yani sürekli annemlere misafirliğe gelmek istiyorlar.Benim boşanma durumumdan haberleri yok, beni gören birkaç akrabaya yalan uydurduk ama devamı geliyor.Geçen gün çat diye halamlar aradı biz geliyoruz dedi.Aileme yalvardım nolur beni saklayın artık yalan da söylemek istemiyorum diye.Saklamadılar tabi.Bir yalan daha bulduk eşimin neden yanımda olmadığına dair. Halam da “kocanı yalnız bırakma devir kötü” diye akıl veriyor. Eşimin annesinin yanında olduğunu, kaynanamın rahatsızlandığını söyledim. Ben kimse anlamadı zannederken sülalede dedikodum almış başını gitmiş “jasemin de baba evinde, gül gibi adamı elinden kaçırdı, adam başından attı zaten jasemin beceriksizin tekiydi, bir adamı elinde tutamadı, daha dün evlenmemişler miydi” Bunlar aklımda kalanlar. Şimdilik sessiz oluyoruz, cevap vermiyoruz emin değiller ama dedikodudan da geri kalmıyorlar. Suç işlemedim sadece boşanıyorum ama hazır değilim söylemeye.
Zaten zor bir süreçten geçiyorum, zaten canım çok yanıyor zaten iyi değilim. Çok utanarak yazıyorum ama ben evimi ve onu özlüyorum.Kimseye itiraf edemesem de buraya yazdım.Ev onun üzerine, şu an benim eşyalarımla tek yaşarken beni uzaklaştırıp keyif çatarken ben akrabalarımla açıklamalarla uğraşıyorum. Benimle yüzyüze bile vedalaşmadı, mahkemeye dair düşman gibi hamleler yapıyor.Ben ona bir şey yapmadım, çok sabırsız davrandı. Bunun benim hayrıma olduğunu bile bile üzülüyorum, sanki her şey üzerime geliyor. Sizce akrabalara açık açık söylemeli mi? Ne yapmalıyım..