Çıkmaması için bi sebep yok bu arada bence kendine yeni bir düzen kurmalısın. Ailenin yanında yaşamak sana iyi gelemeyecek
Seni aldattığını ne zaman anladın merak ettim
Gurur yapılacak ne yasandı kı
Ailemin yanında yaşamak istemiyorum, bana çok iyi davransalar da yapamıyorum
Eski konularıma bakın desem kabalık etmiş olur muyum
Kesinlikle bir an önce araştır uygun bir ev bul kendine bir düzen kur. Bunu için davayı bekleme. Bir kere kendi düzenini kurmuş insana aile evi dar geliyor
Telefonla bile rahat konuşamıyorum, asla dinlemezler ama rahat edemiyorum. Haklısınız
Süper tespit. Bu boşanma davası ta nişanlıyken bağıra bağıra geldi, ben görmek istemedim belki de
Ev üzerinde hakkım yok, eşyalar üzerinde var ama eşyaları alma davası da uzun sürüyormuş
Keşke zamanı geri alabilsem, keşke sihirli bir değneğim olsa. Bu kadar acı çekeceğimi bilsem evlenir miydim?
Olan olmuş. Başkalarının sözleri düşünceleri üzerine evlenmişsiniz hata etmişsiniz.
Yaşadığın herseyi kabul et ve arkasinda dur. Artık boşanmak çok normal. Bunu saklamaniza gerek yok. Siz iyi gorunurseniz onlarda nornal görür. Dedikodu büyümez.Selamlar, evet bu konum da boşanmayla ilgili. Bu yüzden okumak istemeyenler geçebilir
Benim akrabalarım ve ailem çok içli dışlı, yani sürekli annemlere misafirliğe gelmek istiyorlar.Benim boşanma durumumdan haberleri yok, beni gören birkaç akrabaya yalan uydurduk ama devamı geliyor.Geçen gün çat diye halamlar aradı biz geliyoruz dedi.Aileme yalvardım nolur beni saklayın artık yalan da söylemek istemiyorum diye.Saklamadılar tabi.Bir yalan daha bulduk eşimin neden yanımda olmadığına dair. Halam da “kocanı yalnız bırakma devir kötü” diye akıl veriyor. Eşimin annesinin yanında olduğunu, kaynanamın rahatsızlandığını söyledim. Ben kimse anlamadı zannederken sülalede dedikodum almış başını gitmiş “jasemin de baba evinde, gül gibi adamı elinden kaçırdı, adam başından attı zaten jasemin beceriksizin tekiydi, bir adamı elinde tutamadı, daha dün evlenmemişler miydi” Bunlar aklımda kalanlar. Şimdilik sessiz oluyoruz, cevap vermiyoruz emin değiller ama dedikodudan da geri kalmıyorlar. Suç işlemedim sadece boşanıyorum ama hazır değilim söylemeye.
Zaten zor bir süreçten geçiyorum, zaten canım çok yanıyor zaten iyi değilim. Çok utanarak yazıyorum ama ben evimi ve onu özlüyorum.Kimseye itiraf edemesem de buraya yazdım.Ev onun üzerine, şu an benim eşyalarımla tek yaşarken beni uzaklaştırıp keyif çatarken ben akrabalarımla açıklamalarla uğraşıyorum. Benimle yüzyüze bile vedalaşmadı, mahkemeye dair düşman gibi hamleler yapıyor.Ben ona bir şey yapmadım, çok sabırsız davrandı. Bunun benim hayrıma olduğunu bile bile üzülüyorum, sanki her şey üzerime geliyor. Sizce akrabalara açık açık söylemeli mi? Ne yapmalıyım..
Millet size resmen diliyle tecavüz ederken anne babaniz ve siz dut yemiş bülbül gibi suratlarına bakarsaniz herşeyi derler..yahu insan onuruna gururuna nasıl böyle laf söyletir bu resmen hak ihlali..Benim.kizima hala ya da teyzesi elinde erkeği tutamadı diyecek de ben susup suratına bakicam.. sacindan sürer kapıdan atarım or....puyu....sesin çıksın sanane demek Zor değil olmamaliSelamlar, evet bu konum da boşanmayla ilgili. Bu yüzden okumak istemeyenler geçebilir
Benim akrabalarım ve ailem çok içli dışlı, yani sürekli annemlere misafirliğe gelmek istiyorlar.Benim boşanma durumumdan haberleri yok, beni gören birkaç akrabaya yalan uydurduk ama devamı geliyor.Geçen gün çat diye halamlar aradı biz geliyoruz dedi.Aileme yalvardım nolur beni saklayın artık yalan da söylemek istemiyorum diye.Saklamadılar tabi.Bir yalan daha bulduk eşimin neden yanımda olmadığına dair. Halam da “kocanı yalnız bırakma devir kötü” diye akıl veriyor. Eşimin annesinin yanında olduğunu, kaynanamın rahatsızlandığını söyledim. Ben kimse anlamadı zannederken sülalede dedikodum almış başını gitmiş “jasemin de baba evinde, gül gibi adamı elinden kaçırdı, adam başından attı zaten jasemin beceriksizin tekiydi, bir adamı elinde tutamadı, daha dün evlenmemişler miydi” Bunlar aklımda kalanlar. Şimdilik sessiz oluyoruz, cevap vermiyoruz emin değiller ama dedikodudan da geri kalmıyorlar. Suç işlemedim sadece boşanıyorum ama hazır değilim söylemeye.
Zaten zor bir süreçten geçiyorum, zaten canım çok yanıyor zaten iyi değilim. Çok utanarak yazıyorum ama ben evimi ve onu özlüyorum.Kimseye itiraf edemesem de buraya yazdım.Ev onun üzerine, şu an benim eşyalarımla tek yaşarken beni uzaklaştırıp keyif çatarken ben akrabalarımla açıklamalarla uğraşıyorum. Benimle yüzyüze bile vedalaşmadı, mahkemeye dair düşman gibi hamleler yapıyor.Ben ona bir şey yapmadım, çok sabırsız davrandı. Bunun benim hayrıma olduğunu bile bile üzülüyorum, sanki her şey üzerime geliyor. Sizce akrabalara açık açık söylemeli mi? Ne yapmalıyım..
