Benim çocuk neredeyse doğduğundan beri benden ayrı yatıyor. Önceleri spinalden dolayı bel ağrım vardı, kendi yatağımda yattım mecburen. annem yanındaydı. Uyandıkça odamı tıklatıyordu, çıkıp emziriyordum. Saatte bir uyandığı da oluyordu ama yaptım. 5-10 gün eşim grip olunca çocukla bana bulaşmasın diye yatakları ayırdık. annem yanındaydı ilk 2 ay hep. Bana da sen eşinin yanında rahat rahat yat demişti. Çünkü bebeğim ilk başlarda bütün gece homurdarak ses çıkarark uyuyordu.
Annem gitti ilk gece paranoyadan yanında yatalım dedik yapamadık. 2-3 gün sesini duyarız duymayız derken geçti gitti. Alıştık. O zaten alışkın. Bazen gece uyanndığını duyuyorum , öyle ağlama felan değil. Gazdan,ıkınmdan Açlıktan değil . Kıyamıyorum egzersiz yaptırıyorum,göğsüme yatırıyorum. Gelmesem ağlamayacak zaten. Geçn uyuyakalmışım çünkü öyle. sabah 6da bizimki uyanmış tepedeki şekillerle oynuyor. Beni görüyor ellerimle gel gel yapıyorum gülüyor boncuğum
Işık gece hiç açılmıyor zaten. Önceden gece boyu altını da değişmiyordum gece kaka yapmayı bırakmış çişi bile azaltmıştı. Sünnet yaptırınca iyileşene kadar sık sık değiştirdik rutini bozuldu.
sözün özü çocuk bağlanmadan erkenden ayırmak en iyisi. Ben odam dardı, yok belim kötüydü, annem vardı derken eskaza yaptım. Ama çok iyi etmişim bilmeden. Oda değişti mi öyle bir biliyorlar ki. Annem giderken yanımdaki odaya alayım dedim, hem oda daha soğuktu, hem anladı hemen. Şu an 3 aylık. Gece ortalama 2-2.5satte uyanıyor. sabaha doğru gazdan ve kakadan daha sık. Hepsinde yerimden kalkıp gidiyorum Sadece bazen sabaha karşı bitap düşüp yanıma alıyorum. İnanın yanımda daha sık uyanıyor.
Gaz sorunumuz işallah geçerse emme saatlerini uzatmak ilk hedefim