Bir de ben senede 2-3 defa "alışveriş orucu" tutuyorum.
Nasıl oluyor? Şöyle:
30 günlük bir süre belirliyorum kendime, mesela 1 Eylül ile 1 Ekim arası.
O tarihler arasında sadece mecburi giderler için harcama yapıyorum, mesela mutfak ve faturalar vs.
Onun dışındaki herşey için 1 Ekim sonrasını beklemek zorundayım.
Mesela bugün pazara gittik arkadaşlarla öğle arası. Çorap aldılar çocuklarına. Bana da al dediler, almadım. Mantık şu: 1 Ekim'e kadar giyecek hiç mi çorapları yok? Cevap: Var. O zaman almıyorum.
Ne zamandır aradığım duble kahve fincanına rastladım Paşabahçe'de. Sonra sordum kendime: Bu fincan olmasa sen 1 Ekim'e kadar kahve içemeyecek misin? Cevap: Tabi ki içerim. O zaman almıyorum.
Kıyafet mesela. Hiç mi giyecek şeyim yok yani diye soruyorum. Yeni kıyafet almadan dolabımdakilerle idare edemez miyim diyorum. Cevap: Ederim niye edemeyeyim.
Kozmetik deseniz aynı. Nemlendiricim bitti mesela. Banyo dolabından tester'ları buldum çıkardım. Onlarla idare ettim 1 ay. Annemin nemlendiricisi bende kalmış, ondan tırtıkladım biraz.
Dondurucuya koyduğum şeylerle idare etmeye çalışıyorum.
Yani bu "satın almama" döneminin bir sonu olduğu için dayanabiliyorsunuz. 1 Ekim'den sonra nasılsa alabilirim rahatlığı olunca sizi rahatsız etmiyor. Sonra da aslında ne kadar gereksiz şeye para harcadığımı farkediyorsunuz (ben ediyorum doğrusu).
Tavsiye ederim. Senede 2-3 defa yeter