Kızlar Merhaba:
Geçen yıl Eylül ayından bu yana nişanlıyım, kısmetse Ağustos ayında düğünümüz olacak.
Nişanlımla maddi sıkıntıları hariç (uzun süredir işsizdi) hiç sıkıntı yaşamadık. Zaten ben onu ilk tanıdığımda da işi yoktu çokta sorun etmedim açıkcası, iki genç insanız bir şekilde ekmek kapısı bulabiliriz diye, çok şükürde şuan ikimizde çalışıyoruz, bende devlet memuruyum şuan iyiyiz.
Asıl sorunum ailesi, çok aşırı ilgisiz ve sorumsuz bir aile. Zaten nişanlımın ailesiyle her zaman arası kötü olmuştur ben hep aralarını düzeltmek istemişimdir ama sonunda bende bağı kopardım kv ve görümce ile.
Son yaşadığımız olayı anlatacağım ve objektif yorum bekliyorum.
Gelinliğimi bir terzi dikiyor ve ilk taksiti Şubat 15te verilecekti. Ben bu durumu taa Aralık ayında haber vermiştim kv. ye durumları iyi değil ayarlayabilsinler diye. Şubatın 15i oldu,16 sı, 20si oldu arayan soran yok bende para yüzünden kimseyi arayamam, sıkıştırmak gibi olacağını düşündüm. En sonunda babam kp.yi aradı ''Siz sahip çıkacakmısınız, yoksa ben mi karşılayayım'' diye. Bu tavrı da şu yüzden; beni istemeye 55 kişi süslenip püslenip geldiler, havalarından geçilmiyor anlayacağınız, lafa gelince her şeyin en güzelini onlar bana yapacaklar. Boş hava atmayı çok seviyorlar ama icraat sıfır. Neyse, kp tabii yapacağız dedi. Ama aradan yine günler geçti yok kartıma yatmadı, yok havale uzun sürüyor falan filan diyor sürekli, ben provaya gittim ödedim kadının parasını bir gün sonra kp bana ödedi. Hiç sorun etmedim sadece insan (kayınvalidem) bir arayıpta kızım ben çıkaramadım parayı demez mi? Öyle deseydi ben aileme belli etmeden onlar verdi der verirdim parayı.
Olay böyle kapandı, hiç arayıp bir şey demedim. Aradan 1 ay geçti hiç görüşmedik, dün gece kv annemi aradı konuşmayı aynen yazıyorum.
Kv: Sizi yemeğe çağırmayı düşünüyordum da o yüzden aradım x hanım
Annem: Yemeğe zahmet etmeyin bir çay içsek te olur çocuklarla ilgilenelim
Kv: Ben çocuğumla ilgileniyorum
Annem: Gelinlikte bir aramadın, provaya bile gelmedin seninde kızın var, sen üzülmezmisin benimde kızım üzüldü sen napardın böyle bir durumda?
Kv: Ben damat tarafını arayıpta para istemezdim, benim oğlan evlendircek durumum yok
Annem: Ağzına geleni söyledi kapattı. Konuşmanın özü bu.
Biz küçük bir şehirde yaşıyoruz, ailem herkes tarafından tanınır sevilir, babam bu şehrin en eski memurlarından, ve verdiği borcu dahi geri isteyemeyen bir adam. Böyle konularda çok sinirlenir, faturalarını bile bir gün geciktirmez. Bende babama aşırı düşkünümdür. Nişanlımda öz babasından çok sever. Bunca zaman neler neler yaptılar ağzımı açmadım. Bu sefer aradım kvyi ağzıma geleni söyledim, babam yapıp yapmayacağınızı sormak için aradı para için arayacak adam olmadığını sen bilmiyomusun nasıl konuşuyosun dedim (Onlarda çok çekinirler babamdan, kp ile babam yaşıt ama kp babama abi der). Yanıma yöreme uğramayacaksınız dedim, yüzüne kapattım telefonu ama çok ağır konuştum.
Bana bu zamana kadar (2 yıl flört,1 yıl nişanlılık) harcadıkları tek ama tek para gelinliğin ilk taksiti,o da onları çiğnememek için yaptığımız bir şeydi onuda biz verirsek ayıp olur onlara diye bekledik. Ne bohça, ne bayram seyran hediyesi, ne bana ne oğluna tek parça çeyiz hiç bir şey yani. sözdeki çikolata, yüzük, takım elbise vs her şeyi kendim aldım ailem onlar aldı diye biliyor. Kadın o kadar yüzsüz ki biz bir ay mobilya taksitimizi veremedik nişanlım işsizdi al oğlum ver demedi kendi yeni eve taşındı burada bulamadı internetten mobilya baktı kendine aylarca küfür gibi.
Şimdi ben saygısızlık mı yaptım haketti mi artık?