BÜYÜK İNSANLAR YALNIZDIR
Nietsche,üstün insanı,batarken bile başka dünyaların sırtında doğan güneş olarak tanımlıyor.
Atatürk aradan geçen onca yıla karşın bir güneş gibi parlamaktadır.
Bütün üstün insanlar, büyük devrimciler yalnız insanlardır. Onların yalnızlığı, yeryüzü doruklarının yalnızlığı gibidir. Hem yeryüzüne hakimdirler, hem de yeryüzü adına atmosferle, gökyüzüyle en büyük savaşımı onlar verirler. En çok onlar aşınırlar.
Toplumlarının doruğunda yaşayan büyük insanlar, çevrelerinde, çıkarcıların, soytarıların, ajanların oluşmasına izin vermezler. Onlar için idealleri önemlidir. İdeallerini büyüterek yollarına devam ederler. Geleceği görür ve yeniden şekillendirirler. Engelleri kaldırır,direnişleri kırar, toplumu sürükleyip götürürler.
Mitolojideki Zeus gibi, doruklarda yaşayıp, doruklarda kalmak zorundadırlar.
Toplumun en önünde oldukları için yalnızdırlar.
Yalnızlık onlara yakışır. Çünkü, yalnız olmasalar büyük adam değil, sıradan bir adam olurlar.
Atatürk de yalnız bir devrimciydi. Bu yalnızlığını ulusuna olan sevgisiyle aştı. 1936 yılında ABD li gazeteci mutlu musunuz diye sorduğunda, şu yanıtı verdi :
-Mutluyum...Çünkü başardım..!
.