Asla Bebek Sahibi Olmak Istemeyen Var Mi?

canım benim aslında bende istemiyorum çocuk yapmak ama sevmediğim için değil ona bakamıyacağımı düşündüğüm için istemiyorum ayrıca beni çok üzücek diye çok korkuyorum.....
 
canim belki zamanla istersin sende sen istemesen esin ister belki ama yinede hayirlisi benim 4 yil cocugum yoktu benim icin hayatimda bi eksiklik vardi ama simdi bi kizim var ve hayatim tam anlamiyla dolu
 

Hayırlı evlat örneği:1yes2:


Ya yine bilmiiyorum ama sırf ileride beni gezdirecek ya da en basitinden arayıp soracak,hatırlayacak birisi olsun diye çocuk yapma fikri bana tamamen ters! Neden dersen, kişiler büyüdükçe hayatları da,çevreleri de büyüyor. Ben mesela babama göre ailenin en hayırlı evladıyım ki onları hergün mutlaka görürüm iki elim kanda bile olsa,zaman zaman ben bile arkadaşlarımla daha çok vakit geçiriyorum. Hele eşim kendi ailesine karşı o kadar duyarsız ki bazen 5 gün üstüstte telefonlaşmadıkları bile oluyor ayda bir bile gitmiyoruz kayınvalideme! Aaaa bu arada eşime sorsan " onları seviyorum da vaktim yok ya" diye geçiştiriyor. Oysa her ctesi,pazar kimle nerede buluşalım diye planlar yapar!

Şimdi biz hayırsız evlatlar mıyız, bilmem ama pek de hayırlı değiliz sanırım. Eeee bizim yetiştirdiğimiz çocuk nasıl olur ki?:uhm:
 
çocuk sahibi olmak evli bir çift için zor bir karar.ilk yıl ben de istememiştim.sonra yaşım geçmeden bir tane doğurayım dedim.uzun süre hamile kalamadım.büyük konuştum herhalde allah beni cezalandırıyor diye düşündüm.sonra oğluma hamile kaldım.şimdi o ilk iki yılı boşa geçirdiğimi düşünüyorum.ama evliliklerini çocuksuz yürüten birçok arkadaşım var.gayet te memnunlar hallerinden.allah çocuk isteyenleri çocuksuz bırakmasın.
 
yazılan bütün yorumları okudum....
alıntı yapmayacağım çünkü arada o kadar saçma sapan laflarda edildiki hangi birini alıntı yapayım.:)
bir kere çocuk istememek gayet doğal.herkes çocuk yapacak her ailede çocuk olacak diye bir şey yok...tercih meselesi.buraya kadar saygı duyarım.
geleceğinden endişe ettiğim için istemiyorum,bakamayacağımdan korktuğum için istemiyorum diyenlerede bi derece saygı duyarım.
ama söylermisiniz nerenizden uydurdunuz çocuk sahibi olan çiftlerin sosyal hayattan kesildiğini,evliliklerinde eski tadın tuzun kalmadığını,yok kadın oğluyla ans edermişte yok kocası etrafa bakarmışta bilmem nee....yok kadının çalışma hayatı bitermiş.laf yani...
birincisi asla bilemeyeceğiniz bir duygudan bahsediyoruz.(istemediğiniz için öyle söylüyorum)dünyadaki başka hiç bir zevkle kıyaslanamaz.en büyük aşkın bile yanında küçücük kaldığı bir sevgi bu...ama ben burasını tartışmıcam sizinle...
maalesef evlenmeyi,hayatı sadece gezip tozmankatn,yiyip içmekten,sevişmekten ibaret sanıyorsunuz ve gerçek mutluluğu bilmediğiniz için bunlarla avunuyorsunuz.çocuk sahibi olan çiftler evet düzen oturana kadar biraz zorluk çekerler.uykusuzluk vs...
ama sanmayınki bizim yeri geldiğinde kısacık ama şehvetli süren sevişmelerimiz,sizin vaktiniz çooook bol olduğu için izmir marşıyla gelip mehter marşıyla giden sevişmelerinizden daha az zevk veriyor:teselli:
 
Sadece uykusuzluk mu? Benim ablamın evliliğinin 6.yılıAllah bozmasın melek gibi eşi var ve bir de bebekleri!

Ama annem ve babam hala ablamı düşünür acaba evinde mutlu mu,sıkıntısı var mı diye? Düşün yani.Çocuk büyüyünce sıkıntılar bitmiyor bence daha da büyüyor. Benim derdim uykuyla filan değil bu ağır sorumluluğu almak istemem. Ayrıca iş hayatı konusunda da kaç arkadaşım var biliyor musun bebek yüzünden zorla istifa ettirilen! Dans örneğini de evet ben verdim :1yes2: ya daha geçen yaz gittiğimiz bir düğündeki olayı anlattım...

Artı; bu etrafa bakınan adam duygularını da açıkça söylemişti ben burada yer vermedim. Yok kötü şeyler değil,sadece hayatın ne kadar monotonlaştığını,sinemaya,denize gitmeyi özlediğini kendi anlattı...

Ayrıca evet benim için evlilik sadece yiyip içip,gezmek,çalışmak ve sevişmek! Çünkü eşimle birbirimizi çok seviyoruz heran beraber olmak bizi mutlu ediyor


Yine tekrarlıyorum herkese saygım sonsuz ve asla büyük konuşmak istemem ama Allah herkesin gönlüne göre versin inşallah..!
 
laale sana ve diğer arkadaşlara katıldığım ve katılmadığım noktalar var ;anne babalık ömür boyu sürecek emekliliği olmayan bir sorumluluk, evet çocuklar kaç yaşına gelirlerse gelsinler anne babanın gözünde hep çocuktur ve onlar için hep endişe ederler; ben de bir anneyim kızım daha 3 yaşında ama şimdiden onun geleceği için endişeleniyorum ve çoğu zaman paranoyaya dönüşe biliyor....fakat bu hayatta yaptığım en güzel şey yanında senin söylediğin biçok şey okadar anlamsız kalıyorku hayat sadece gezmek tozmaktan ibaret değil bir insan yetiştirmek allahın bize emanet ettiği o varlığı büyütmek ben ce bu dünyada yapılabilecek en önemli iş ... tabi herkezin kendi tercihi...allah isteyene de istemeyene de gönlüne göre versin;ama ben bu mucizeyi yani anne olmayı herkezin tatmasını diliyorummmm...
 


sadece olumsuz örnekleri almışsın maalesef.hamileyken terfi ettirilen,iki tane yapıpta iş hayatında zirveye oynayan kadınar çoğunlukta..ayrıca o bahsettiğin adamın karısı demekki dengeyi kurmayı becerememiş.elbetteki sadece çocuk olmaz....denge önemli.
neticede ister yap ister yapma ama yapanlar perişan yapmayanlar mesut diye bir şey yok...bunu iddia etmeyin.hem çocuk yapan,hem çalışan hemde kocasıyla ilk günkü gibi aşk yaşayan milyonlarca kadın var.(biride benim..)ben bunu yapamam,bana tek uğraş yeter deyin o zaman...
allah hayırlısı neyse onu nasip etsin....
 

Yok canım inan yanlış anlaşıldım özür dilerim asla çocuk yapanlar perişan diye düşünmedim gerçekten! Ama hep kötü örnekler konusunda haklısın maalesef! Ama bunlar benim arkadaşlarımın başına gelenler!

Evet çocuk konusunda uğraşmak istemediğim de doğru! Çünkü ben bu kadar güçlü degilim. Kendime ve eşime ayırdığım vakit bana yetiyor daha fazlasına gücüm yok cidden... Rabbim zaten dağına göre kar veririmiş bak sen ne güzel hepsini bir arada yürütebiliyormuşsun ne mutlu! İşte ben de daha önce yazdığım gibi yapamam ben! Eşim zaten çocuk gibi! Onu idare etmek o kadar zor ki... Eee ben de kaprisli nazlı biriyim anlıyacağın birbirimizi anca idare ediyoruz.. Anlatsam daha sayfalar sürer... Allah insanlara bakabileceği,sağlıklı,huzurlu ortamda büyütebilecekse bebek versin inşallah! Eşim ve ben daha büyüyemedik bence büyüyemiycez de....

Sevgiler...:1yes2:
 
cocuk bir aileye ne kadar mutluluk getiriyorsa o kadarda goturuyor bu bir gercek!ama arada nuanslar var soyle ki eger siz kendini bilen mutlu ve sorunsuz bir cift iseniz ve bir cocugun sorumluluklarini alabileceginize inaniyorsaniz o cocuk size mutluluk getiriyor..ama daha evliliginiz bile rayina oturmamisken sirf es dosta akraba istiyor diye aman cocuk yap araniz duzelir adami eve baglarsin diye sorumsuzca yapilan isten gelen cocuk eve mutluluk getirmiyor..zaten istemeyn yapmasin o yavrucaklarin gunahi ne dunyaya eziyet cekmeye mi geliyorlar..ayrica lale bizde aynen sizi gibiydik ikimizde calisiyorduk haftanin iki gunu belki evde yemek yerdik aklimiza eserdi atlar tatile giderdik,gece cikardik maclara giderdik..ama bunlari yap yap nereye kadar ben genc ve guzel bir anne olmak istedim cocuguma yasadiklarimi anlatmak bildiklerimi aktarmak istedim...benim tanidigm bir kac kisi var cocuk sahibi olmak istememisler zamaninda simdi ise dedikleri su;bayramlarda seyranlarda boynumuz bukuk kaliyor ne ariyanimiz ne soranimiz var yarin obur gun hastalansam bir bardak su verenim yok diye hayiflaniyorlar..elbette cocuklari bize baksinlar diye yapmiyoruz ama onlarin verdigi karsiliksiz sevgi inan herseyin ustunde..sakin seni ikna etmeye calistigimi filan sanma bende ilk baslarda bebek olunca biraz bocaladim ama cocuklu hayatda baska keyifli oluyor daha cok kendiniz gibi arkadas guruplariniz oluyor aile meclisleri cocuklu kalabalik piknikler cocuklara ozel partiler bence hayatta bunlarda yasanmali tabi isteyene..ayrica kronick noktayi guzel koymussun vesselam:1yes2:
 
daha fazla anlatmayın laale çocuk yapmak istemiyorrrrrrrrrrrrr:))))
 
:1yes2: :1yes2: :1yes2: :1yes2: :1yes2:
 

evet lalecim ben de senin gibi düşünenlerdenim..ve özellikle de bu mesajını alıntı yapmak istedim çünkü olur da bi gün evlenirsem -ki zannetmiyorum ama nasip diyelim- böyle olmasını isterim evliliğimin...
bi çocuğum olmasını istemem (ama büyük de konuşmayayım)..hiç belli olmuyo çünkü insan bi anda inanılmaz değişiklikler yaşayabiliyor..
ama burda bi arkadaşın inanılmaz çıkışlarına şahit oldum sana karşı ilginçti doğrusu..sonuçta herkesin kendi hayatı...hepimiz aynı olucak değiliz öyle olsa yaşamanın bi manası olmazdı..
söylemek istediğim bi husus daha var..insan bi evlat sahibi olsa da tüm hayatını ona endekslememeli bence..onunla mutlu olup onunla kederlenmemeli elbet bi nebze öle olcak ama yani kendi özel hayatı da olmalı çocuğu canı kanı diye sırf onun için yaşamamalı..tamam şimdi çocuğu olanlar sen ne anlarsın bundan demesinler..bu benim fikrim..
 

Ben de evliliğe çok sıcak bakmazdım çocuklarla aram pek iyi olmadığı için,bebek yapmayı düşünmediğim için,kayınvalide,görümce muhabbetlerine gelemediğim için vs. vs. evlenmek hep uzaktı bana. Kuzenlerim, hatta kız kardeşim bile benden önce evlendi... Biliyorum zorum,kaprisliyim,aşırı derecede kıskancım hatta şımarıkım bu yüzden aşkımı da defalarca uyardım benimle uğraşılmaz diye ama o da ikna etti sağ olsun. Şimdi mutlu muyum? Allahıma çok şükür eşim verdiği tüm sözleri tuttu, birbirimizi değiştirmeye hiç çalışmadık... Dilerim sen de mutlu olursun inşallah..!
 

kimmiş o inanılmaz çıkışlar yapan seratonin:)onuda söyleseydin keşke:)
 
27 yaşındayım o güdüyü hala hissetmiyorum. Ama eskiden çocukları hiç sevmeyen ben yavaş yavaş kız çocuklarına bayılır olmaya başladım. Beni çocuk severken görse inanamaz çoğu arkadaşım. Ama bende lale gibi düşünüyorum maalesef. Benim alabileceğim bir sorumluluk değil bu, psikolojik olarak anne olmaya elverişli bir insan değilim. Herhalde yüzyılın paranoyağı ben olurum. Hemde ölene kadar. Çocukalrını takip eden anneler vardır ya, işte kesin onlardan olurum ben... Yine de büyük konuşmayayım. Şimdiye kadar ettiğim bütün büyük lafları yedim çünkü.
 
Zaten cocuk yapmadan önce bu konuyu bir güzel düsünmek lazim. Bir cocuk cok büyük sorumluluk istiyor. Ve bu sorumluluklara hazir olmayinca insan ister istemez bocaliyor. Lütfen bilincli anne ve babalar olalim. Benim 5 yasinda bir kizim var ve tabiki su an icin onsuz bir hayat düsünemiyorum. Kizimin bana verdigi karsiliksiz sevgiyi hic bir insanda bulamam (kendi annem ve babamdan haric). Amma ve lakin ben cocuk büyütmenin daha kolay oldugunu saniyordum, yanilmisim. Hic bir zaman hazir olmadan cocuk sahibi olmayalim derim.
 

Yoo hayır ben sırf size baksın diye çocuk yapın anlamında söylemedim bunu. Sadece yaşlılığınızda size mutluluk verecek bir aktivite örneği verdim. Yoksa çocuğunuz bile olsa herkesin hayatı bireyseldir ve istediğini yaşar. Benim oğlum var ben ondan hiçbişi beklemiyorum kendi adıma. Ama bunun tam tersi kendimi onun hayattaki herşeyinden sorumlu hissediyorum çünkü ben anneyim.

Ben sana 'herkes aynı derecede güçlü değil' noktasında katılıyorum. Ben güçlü bir kadınım. Hergün kendi arabamla 200 km (gidiş dönüş iş yolu) yol gidip akşam 7'ye kadar çalışıp, haftasonları ayrıca hoşlandığım başka bir işe (ticarete) el atacak kadar cesaretli; bir çocukla ve bir çocuk gibi koca ile uğraşıp evimi de misafirimi de ihmal etmeyecek kadar maharetliyim. Bu kadar uğraşın içinde çocuk sorumluluğu bana çoook zor gelmiyor.
Kendime aşık oldum yav:Roflol:
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

I
Sanki kayboldum
6 7 8
Yorumlar
149
Görüntüleme
21K
Pinar0757
  • Kilitli
Bir derdim var deyip dahasını ekleyenler :(
2 3 4
Yorumlar
78
Görüntüleme
8K
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
Tüp Bebek Günlüğüm..
2 3 4
Yorumlar
79
Görüntüleme
26K
gizzz09
G
B
Baba Korkusu
5 6 7
Yorumlar
137
Görüntüleme
49K
deniz1991
D
Tuvalet Eğitimi Yıkanabilir Bebek Bezi
3 4 5
Yorumlar
94
Görüntüleme
28K
Annenur43
A
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…