• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Aşktan Korkmak...

SunriSevgi

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
4 Eylül 2012
10
2
36
Sanki benim eksik parçam aşkmış gibi. O eksik parçayı bulursam eğer hayatımdaki bütün dengeyi kuracakmışım gibi geliyor ama bu adımı atmaya korkuyorum. Aşkın her şeyi korkutucu gibi geliyor bana. Korkak bir tavuk gibi aşktan kaçıyorum. Üzüleceğim diye korkuyorum. yani.. nasıl güvenebilirim bilmiyorum. Ben sevsem, aşık olsam sanki boku yerim gibi geliyor. Hadi bakalım benim güvenimi boşa çıkartacak mı? Üzecek mi? Sevecek mi beni gerçekten.. ya yoksa yalancı çıkarsa gibi düşünceler. ama kendimi de biliyorum. kaç kaç kaç nereye kadar? belki doğru insan çıkacak karşıma diyorum, kaçma bak değerlendir diyorum kendime, karar ver, korkma diyorum, her şey güzel olacak diyorum ama bilemiyorum. Benim problemim üzülmek,bencillik belki ama ben üzülmek istemiyorum tam tersi mutlu olmak istiyorum. Tam karşıma biri çıkıyor, her şey süper gerçekten. Kafa yapıları uyuşuyor, sonra iş ciddiye binince bir korku sarıyor beni. Sonra tabii işin içine cinsellik giriyor. Benim bu konu da fikrim kesin ve netken.. Ya günümüzde ilişkiler de cinsellik çok mu ön planda yaşanıyor? Konuşulmasını, bu konunun açılmasını bile istemiyorum. Konu direkt kilit yani ama karşı taraf için bu öyle olmuyor. Ne bileyim, ben mi çok abartıyorum. Hem cinsellikten korkuyorum hem aşktan korkuyorum. İki kişi birbirini sevmeden nasıl bir ilişkiye başlıyorsa birbirinin istediği istemediği şeyler de ona göre karşılıklı olur herhalde. ben kimseyle daha önce çıkmadım. Şimdi konuştuğum biri var işte, her şey süper, kafa yapıları olsun, düşünceler olsun her şey cidden uyuşuyor ve tanımaya çalışıyorum bir de daha çok yeni. ama ben daha ilk zamanlarda cinselliğin konuşulması ve bunun dikte edilmesinin taraftarı değilim. bunu kendisine de belirttim. bana güven, sen bana güvenmiyorsun. Ben de bazı şeylerin evlilikten sonra yaşanması taraftarıyım,yahu her şey güzel olacak. dedi ama cinselliği de konuşmak istiyor. Nedense konuşunca bile tuhaf oluyorum. Halbuki kalkıp bana hiçbir şey yapamaz ben istemediğim müddetçe biliyorum ama konuşunca bile bir tuhaf oluyorum. Sonra aptal gibi ağlamaya başlıyorum. çünkü yanlış düşünüyorum, acaba bir obje olarak mı görüyor beni diyorum yoksa insan sevdiği birini arzu ettiği için mi?

Konuyu çok uzattım belki de, ama ne yapacağımı bilmiyorum. Ne yapmalıyım? Sanırım seviyorum onu ama işte söz konusu diğer tarafa gelince içimi korku sarıyor. Aşkla başa çıkabilirim, bu işin tuzu biberidir ama cinsellikle başa çıkabileceğimi sanmıyorum. Bu konu da fikrim çok net çünkü.
 
Durum ic acici olmasa da yalniz olmadigimi bilmek guzel.

Ben de cesaret edemiyorum. Ne zaman biriyle tanissam ve karsikli etkilesim sezinlesem kafam direkt cinsellige gidiyor: Acaba benden boyle talepleri olur mu? Ya olursa? Ya anlatamazsam dusunduklerimi? Ya anlamazsa?

Butun bu dusunceler beni strese soktugu icin en ufak bir puruzde gemileri yakip yalnizligima donuyorum.

Ben de asik oldugum adamla evlendigimde yasamak istiyorum cinselligi ama toplumun degerleriyle catisiyor gibi dusunduklerim artik.

Halbuki deli gibi asik olmayi o kadar cok istiyorum ki... O olmadigi icin o kadar eksigim ki...
 
Sanki benim eksik parçam aşkmış gibi. O eksik parçayı bulursam eğer hayatımdaki bütün dengeyi kuracakmışım gibi geliyor ama bu adımı atmaya korkuyorum. Aşkın her şeyi korkutucu gibi geliyor bana. Korkak bir tavuk gibi aşktan kaçıyorum. Üzüleceğim diye korkuyorum. yani.. nasıl güvenebilirim bilmiyorum. Ben sevsem, aşık olsam sanki boku yerim gibi geliyor. Hadi bakalım benim güvenimi boşa çıkartacak mı? Üzecek mi? Sevecek mi beni gerçekten.. ya yoksa yalancı çıkarsa gibi düşünceler. ama kendimi de biliyorum. kaç kaç kaç nereye kadar? belki doğru insan çıkacak karşıma diyorum, kaçma bak değerlendir diyorum kendime, karar ver, korkma diyorum, her şey güzel olacak diyorum ama bilemiyorum. Benim problemim üzülmek,bencillik belki ama ben üzülmek istemiyorum tam tersi mutlu olmak istiyorum. Tam karşıma biri çıkıyor, her şey süper gerçekten. Kafa yapıları uyuşuyor, sonra iş ciddiye binince bir korku sarıyor beni. Sonra tabii işin içine cinsellik giriyor. Benim bu konu da fikrim kesin ve netken.. Ya günümüzde ilişkiler de cinsellik çok mu ön planda yaşanıyor? Konuşulmasını, bu konunun açılmasını bile istemiyorum. Konu direkt kilit yani ama karşı taraf için bu öyle olmuyor. Ne bileyim, ben mi çok abartıyorum. Hem cinsellikten korkuyorum hem aşktan korkuyorum. İki kişi birbirini sevmeden nasıl bir ilişkiye başlıyorsa birbirinin istediği istemediği şeyler de ona göre karşılıklı olur herhalde. ben kimseyle daha önce çıkmadım. Şimdi konuştuğum biri var işte, her şey süper, kafa yapıları olsun, düşünceler olsun her şey cidden uyuşuyor ve tanımaya çalışıyorum bir de daha çok yeni. ama ben daha ilk zamanlarda cinselliğin konuşulması ve bunun dikte edilmesinin taraftarı değilim. bunu kendisine de belirttim. bana güven, sen bana güvenmiyorsun. Ben de bazı şeylerin evlilikten sonra yaşanması taraftarıyım,yahu her şey güzel olacak. dedi ama cinselliği de konuşmak istiyor. Nedense konuşunca bile tuhaf oluyorum. Halbuki kalkıp bana hiçbir şey yapamaz ben istemediğim müddetçe biliyorum ama konuşunca bile bir tuhaf oluyorum. Sonra aptal gibi ağlamaya başlıyorum. çünkü yanlış düşünüyorum, acaba bir obje olarak mı görüyor beni diyorum yoksa insan sevdiği birini arzu ettiği için mi?

Konuyu çok uzattım belki de, ama ne yapacağımı bilmiyorum. Ne yapmalıyım? Sanırım seviyorum onu ama işte söz konusu diğer tarafa gelince içimi korku sarıyor. Aşkla başa çıkabilirim, bu işin tuzu biberidir ama cinsellikle başa çıkabileceğimi sanmıyorum. Bu konu da fikrim çok net çünkü.
bence psikiyatrise git.sunu bilmelisin. normal değilsin:KK12:
 
Back