Aslında ben de sizin gibi düşünüyorum ama bunu kimseye anlatamıyorum kimse anlamıyor. 24 25 yaşında ve elinden geleni yapıyor ama hala tutunamadı. Ama herkes diyor ki başkası mı kalmadı, iş i gücü yok, yakışmıo bize vs diyip mahfediyorlae beni. Üstelik bu çocuk hukuk okuyordu birtakım şanssızlıklar yüzünden okuldan atıldı. Sonra Bi sağlık bölümü okudu. Ne kadar çabaladığını ve hak etmediği yerlerde olduğunu kendim görüyorumDaha 25 yasinda yani onun yasindaki cocugu erkek baba parasi yiyor. Sende bunu sorabiliyorsan kafana yatmayan seyler var gibi
Tabi evlilikte maddiyar onemli farzet zengin biri oldu hayatinda iflas etti.olmayacak bisey degil. Bu kadar da herseyi maddityata baglamamak lazim
Kimi zaman ben de öyle düşüyorum ve iyiliği için ayrılmayı düşünüyorum.Küçümsemedikleri halleri buysa, küçümsedik hallerini düşünemiyorum bile. Lafım size değil, ama böyle bir adamın böyle bir aileye damat gitmesini istemem sahsen.
ıhtimal beş yıl sonra da burda konu açacaksın evde kaldım diye ...egeer arkadaşın sana değer veriyorsa dört elle sarıl ona ..ona buna kulak asma ..bu zamanda zor bulunur sana değer vereni bulmak ..yine de sen bilirsin..çünkü herkes kaderini bir nevi kendisi belirler cüzzi irade olarakMerhaba arkadaşlar.
Hem hayat koşullarının bu kadar zorlaşması, hem de atanamamam, iş bulamamam bunalımı ile artık psikolojim bozuldu ve doğru kararlar veremez hale geldim. Her şeyi saldım ne oluyorsa olsun moduna girdim ve çıkamıyorum. Var mı aynı durumda olan?
Erkek arkadaşım var 25 yaşına girecek, ünv i bitirdi. Çok çalışkan, çok hırslı ve başarılı esasında. Ama ülke şartları mı dersin, şansızlık mı dersin bir türlü iyi bir yerde tutunamadı. Çocukluğundan beri çalıştığı için bir çok işten anlıyor ve haftasını dahil sürekli çalışır mutlaka para kazanacak Bi şeyler bulur. Fakat düzen yok, iyi bir iş yok. Şirketlere giriyor başarılı olmasına rağmen sürekli eleman çıkarma durumları oluyor. Kendi işimi dükkan vs açayım dedi, şuanki durumda biraz riskli. Babası tesisat doğalgaz ustası, çocukluktan beri ilgisi olduğu için uğraşmış şuan baya iyi o işte, ama o kadar ünv okudu bitirdi başarılı da Bi çocuk, o işte çalışması içime sinmiyor.
Ailem maddiyat yüzünden istemiyor. Kötü yorumlar beni daha da üzüyor artık, bitirme aşamasına geldim çünkü sürekli insanların Olumsuz konuşması psikolojimi bozdu. Bitireyim artık ne oluyorsa olsun moduna girdim. Yoruldum artık sanırım. Umudumu yitirdim ben. Ben de atanamıyorum zaten. Evet evliliğin acelesi yok beklememiz lazım. Şuan evlenmek gibi bir isteğim de yok. Ama beni yoran ailem, çevrem,söylenen laflar. Zaten işsizlik atanamama, belirsizlikler yoruyor üzüyor yeterince. Kaygı bozukluğum var üstelik. Bu psikoloji ile ilişkimi yaşayamacak hale geldim artık.
Aynı durumu yaşayanlar nasıl bir yol izledi bahsederlerse sevinirim?
Etkileniyorsunuzdur haklısınız ama bu kadar müdahil olmalarına izin vermeyin.Tam da bu işte destek olmam gerekirken bozulan psikolojim yüzünden aksini yapıyorum. Sürekli huzursuzluk yaratıyorum, sürekli ne olacak, artık dayanamıyorum diye darlıyorum çocuğu. Hergün şuna başvurdun mu bundan cevap geldi mi, iş miş yok diyip üzüyorum. Tüm bunların nedeni ise ailem ve çevre. O kadar kafamda konuşuyorlar ki olumsuz cümleler kuruyorlar ki, karalar bağlayıp sürekli ağlıyorum artık.
Herkes rizkini yer canim. Kafana yatan seylero varsa devam ettor. Inan cevremde o kadar zenginler var ki karilarini gorsen sefil gibiler. Evet maddiyat onemli ama kimisinde olur yapmaz deger vermez kadina. Sende cok gencsin illa memur olacaksin diye bisi yok ozelde de is bulabilirsin. Babasinin meslegide cok iyi erkek arladasin onuda yapabilirAslında ben de sizin gibi düşünüyorum ama bunu kimseye anlatamıyorum kimse anlamıyor. 24 25 yaşında ve elinden geleni yapıyor ama hala tutunamadı. Ama herkes diyor ki başkası mı kalmadı, iş i gücü yok, yakışmıo bize vs diyip mahfediyorlae beni. Üstelik bu çocuk hukuk okuyordu birtakım şanssızlıklar yüzünden okuldan atıldı. Sonra Bi sağlık bölümü okudu. Ne kadar çabaladığını ve hak etmediği yerlerde olduğunu kendim görüyorum
Kimi zaman ben de öyle düşüyorum ve iyiliği için ayrılmayı düşünüyorum.
Ben de bitirirsem pişman olurum diye korkuyorum. Çünkü dökülen saçımın telini bile alıp saklayan, tırnağıma zarar gelmesine müsaade etmeyen biriıhtimal beş yıl sonra da burda konu açacaksın evde kaldım diye ...egeer arkadaşın sana değer veriyorsa dört elle sarıl ona ..ona buna kulak asma ..bu zamanda zor bulunur sana değer vereni bulmak ..yine de sen bilirsin..çünkü herkes kaderini bir nevi kendisi belirler cüzzi irade olarak
Kesinlikle bende aynı fikirdeyim.Geçmişte olsa aşk derdim ve nitekim öyle yaptım, şu an boşanma aşamasındayım.. Sen aman kuru ekmek de yerim, gerekirse çoğu şeyi ben yaparım diyip, fedekarlık gösterdiğin noktada erkekler ne oldum delisi oluyorlar... Sevgilinden eminsen iş durumlarının oturmasını bekle.. Aşk Tek başına geçici bir heves, sonrasında para olmasa da san huzur verecek mi o önemli..
bak kendin diyon üzerime titrer diye...bak bu dünyada en büyük nimetlerden birtanesi de ruh ikizini bulmaktır..dediğim gibi şans herzaman gulmezBen de bitirirsem pişman olurum diye korkuyorum. Çünkü dökülen saçımın telini bile alıp saklayan, tırnağıma zarar gelmesine müsaade etmeyen biri
Hiç böyle bir durum yaşamamıştım ve dışarıdan duyduğumda bana çokta abartılacak olaylar değilmiş gibi gelirdi bu tarz şeyler. Ama ciddi anlamda ailenin istememesi, kğçümsemesi, sürekli laf sokması insanın canını çok fena yakıyor. Çıkmaza girmiş gibi oluyorsun. Ailem de bana çok düşkün, insan diyor ki ben üzüleyim ama annem babam üzülmesin onlar mutlu olsun. Bi tarafta da senin üzerine titreyen elinden geleni yapan biri var. Düşündükçe çıkmaza giriyoruöYalnis anlamayın lütfen. Sizin durumunuza da üzüldüm.. Aileler karşı çıkınca çok yorucu oluyor
Peki ya hiçbir zaman gülmezsebak kendin diyon üzerime titrer diye...bak bu dünyada en büyük nimetlerden birtanesi de ruh ikizini bulmaktır..dediğim gibi şans herzaman gulmez
arkadaşın çalışkan birisiyse seni ac birakmazBen de bitirirsem pişman olurum diye korkuyorum. Çünkü dökülen saçımın telini bile alıp saklayan, tırnağıma zarar gelmesine müsaade etmeyen biri
Ailenin düşünce yapısı bı acayip sevgilin doğru olanı yapıyor bu ülkede üni bitirmek bişey ifade etmiyor para ticarette var kendi mesleğinde var nisanlin bunu biliyor o yüzden o mesleği yapıyor üni bitirdin diye illa özel sektörde yükselmek gerekmiyor ki belki ticarette kat kat fazlasını kazanacakİş yerleri şöyle, maaşlar asgari ücret. O iş i yapacağıma kendi işimi yaparım doğalgaz vs iş i diyip onu yapıyor çünkü iyi para var onda. Ama ailem ne şirkette çalışıp asgari almasını onaylıyor, ne de tesisat doğal gaz işini onaylıyor. Küçümseme durumu var benim ailemde. Kimseyi küçümsemiyoruz ama bize de yakışmıyor o çocuk diyorlar. Sırf bu yüzden erkek arkadaşım o işten vazgeçeyim diyip iş başvurularına gidiyor hergün kapı kapı geziyor belki ailemin kanulleneceği bir iş bulurum diye çabalıyor ama öyle ha diyince de 24 yaşındaki çocuğa çok iyi bir iş vermiyorlar maalesef. Özel de çalışacaksan yükselmek için iyi konuma gelmek için uzun zaman gerekiyor. Devlete de giremiyor bir türlü.
Hiç böyle bir durum yaşamamıştım ve dışarıdan duyduğumda bana çokta abartılacak olaylar değilmiş gibi gelirdi bu tarz şeyler. Ama ciddi anlamda ailenin istememesi, kğçümsemesi, sürekli laf sokması insanın canını çok fena yakıyor. Çıkmaza girmiş gibi oluyorsun. Ailem de bana çok düşkün, insan diyor ki ben üzüleyim ama annem babam üzülmesin onlar mutlu olsun. Bi tarafta da senin üzerine titreyen elinden geleni yapan biri var. Düşündükçe çıkmaza giriyoruö
Seviyorum tabi ki, sevmesem bu kadar çıkmaza girmem ki siler atarım. Benim hassas bir kişiliğim var ve aileme karşı çok hassasım, ve onların olumsuz konuşması küçümsemesi beni üzüyor, duymazlıktsn gelemiyorum sürekli üzülüyorum zoruma gidiyorHayatımdaki insan 30lu yaşlarında, lise mezunu ve hayatı boyunca çalışmış. Yurt dışındayım bu arada, kendisi yabancı. Çevremdeki “üniversiteli” herkes olumsuz yorum yaptı sanırsınız Türkiye’de mahalle dedikodusu yapılıyor. Biz planımızı güzelce yaptık, en sonunda güzel bir iş buldu ve eğitimini tamamlama şansı buldu şimdi. Ağzını açıp terbiyesizlik yapanları tek tek hayatımdan çıkardığım gibi, canımı dişime takıp deli gibi çalıştım ki bana destek olduğu gibi ona destek olabileyim. Bir kere bile sorgulamadım.
Seviyor musunuz bence bunu sorun kendinize. Yorgunluk yapmaz bunu, başka sorular var galiba kafanızda.
Keşke yaYani sizi de anlıyorum ama erkek arkadaşınızın ilerde önüne iyi bir is fırsatı çıkar inşallah. Aileniz için değil ama siz ikiniz için
ben aranızdaki ilişki durumunu bilmiyorum ..hanı eğer birbirinize asiksaniz ve tek probleminiz iş bulma yada atanma meselesiyle devam edin dört elle sarılın dedim ..şayet sevmiyorsanız yada aşk yoksa tabi ki devam etmenin anlamı yokPeki ya hiçbir zaman gülmezse