Aşırı huysuz bebek

bulutt15

Üye
Kayıtlı Üye
5 Kasım 2021
30
10
27
Herkese selam. Benim 9 aylık bir bebeğim var. 30 haftalık doğdu 2 ay küvezde kaldı. Yani şuan düzeltilmiş ayı 7 oluyor. Hastaneden çıktığı günden beri tabiri caizse hayatımız bitti. Sürekli olarak ağlama krizleri, beslenme reddi, uyku reddi, aktivitelere olumsuz dönüt daha sayamayacağım kadar olumsuz şey. Uyku uyuyamıyoruz, yemek yiyemiyoruz, dışarısı nasıldı unuttum, duş almam 3 dakikayı geçemiyor, eşim işteyken akşama kadar tuvaletimi tutuyorum, aç kalıyorum. Ve daha onlarcası. Aylardır hayatımız böyle. Evde düzen yok. Temizlik yok. Doğru düzgün yemek pişmiyor. 2 kişi zor hakkından geliyoruz. Çocukla kendimi sokağa atıp hıçkıra hıçkıra ağladığımı bilirim. Nolur bana bir akıl verin. Türkiye'nin en iyi prematüre doktorlarından birine gidiyoruz çok şükür hiçbir sağlık sorunu yok. Ama inanılmaz gergin. Benim gibi olan var mı? Ya da bildiğiniz bir örnek? Ne yapmalıyım? İntihara ramak kaldı gerçekten
 
Benzer durumdayız. O kadar değiliz ama benimki de öyle sürekli mızmız 😕 hatta daha bu sabah yine delirtti beni 😬 tavsiyesi olan varsa bende dinlemeye geldim😕
Bırak odaya ağlasın diyorlar zaten lavaboya falan öyle gidiyorum. Mecbur ne yapayım ben dönene kadar bazen ağlama krizine giriyor. Yalnız oynamaya alıştırmadın diyorlar. Ee diyorum alışmadı 😕
 
Benzer durumdayız. O kadar değiliz ama benimki de öyle sürekli mızmız 😕 hatta daha bu sabah yine delirtti beni 😬 tavsiyesi olan varsa bende dinlemeye geldim😕
Bırak odaya ağlasın diyorlar zaten lavaboya falan öyle gidiyorum. Mecbur ne yapayım ben dönene kadar bazen ağlama krizine giriyor. Yalnız oynamaya alıştırmadın diyorlar. Ee diyorum alışmadı 😕
Yemin ederim öyle ya bir de millet hemen anneye yüklenir sen yapamıyorsun diye. Gel kolaysa sen yap. 26 yaşındayım kafamda saç kalmadı ya. Allah yardımcımız olsun
 
Yemin ederim öyle ya bir de millet hemen anneye yüklenir sen yapamıyorsun diye. Gel kolaysa sen yap. 26 yaşındayım kafamda saç kalmadı ya. Allah yardımcımız olsun
Evet çoğu şeyde artık kendimi suçluyorum nerede hata yaptım diye ama doğuştan böyleydi kolik gibiydi mümkün değil yalnız bırakıp gitmek. Alerjisi varmış meğer sonradan anlaşıldı bilmiyorum hala alerjinin huysuzluğu mu yoksa bizimki de erken doğdu ona bağlı mı anlamadım
Bu arada tuvaletinizi o kadar tutmayın çok zararlı mecbur ağlayacak yoksa sağlığımızdan olcaz😕
 
Evet çoğu şeyde artık kendimi suçluyorum nerede hata yaptım diye ama doğuştan böyleydi kolik gibiydi mümkün değil yalnız bırakıp gitmek. Alerjisi varmış meğer sonradan anlaşıldı bilmiyorum hala alerjinin huysuzluğu mu yoksa bizimki de erken doğdu ona bağlı mı anlamadım
Bu arada tuvaletinizi o kadar tutmayın çok zararlı mecbur ağlayacak yoksa sağlığımızdan olcaz😕
Çok geçmiş olsun neye alerjisi varmış acaba?
 
Oğlum 39 haftayı bitirdikten sonra doğdu. Kolik olmadı. Ama inanın ilk 6 ayımda ben de ne duşa girebildim ne yemek yiyebildim. Sizinki kadar uyumayan bir bebek değildi ama gündüz uykuları 10 dk 20 dk idi. 5 aylıkken 2 diş birden çıkardı. o bir hafta hala aklımda. akşam asabiyeti çok olurdu. yani şunu demek istiyorum; zaten çok çok zor bir şey bir bebeğe bakmak. hele de tek başına. yemek, temizlik bunlar başarı kriteri değil. bunların olmaması hiçbir anlama gelmiyor. sakın doğumdan önceki düzeninizi aramayın, hatta onu artık unutun. siz kafası yarılmamış, eli ayağı yanmamış yani kaza atlatmamış ve karnı tok şekilde (bakın temiz olması önemli değil, altı temiz olsun yeter) bir bebeği gece uykusuna yatırdınız ya, işte başardınız demek! kendinizle gurur duyun ve bir gün daha geçti, elime sağlık deyin. bu günler geçecek, sonra daha kötüleri de olacak ama onlar da geçecek :)
 
Oğlum 39 haftayı bitirdikten sonra doğdu. Kolik olmadı. Ama inanın ilk 6 ayımda ben de ne duşa girebildim ne yemek yiyebildim. Sizinki kadar uyumayan bir bebek değildi ama gündüz uykuları 10 dk 20 dk idi. 5 aylıkken 2 diş birden çıkardı. o bir hafta hala aklımda. akşam asabiyeti çok olurdu. yani şunu demek istiyorum; zaten çok çok zor bir şey bir bebeğe bakmak. hele de tek başına. yemek, temizlik bunlar başarı kriteri değil. bunların olmaması hiçbir anlama gelmiyor. sakın doğumdan önceki düzeninizi aramayın, hatta onu artık unutun. siz kafası yarılmamış, eli ayağı yanmamış yani kaza atlatmamış ve karnı tok şekilde (bakın temiz olması önemli değil, altı temiz olsun yeter) bir bebeği gece uykusuna yatırdınız ya, işte başardınız demek! kendinizle gurur duyun ve bir gün daha geçti, elime sağlık deyin. bu günler geçecek, sonra daha kötüleri de olacak ama onlar da geçecek :)
Gerçekten çok güzel bir niyetle gelmişsiniz sizin gibi insanlar iyi ki varlar. Bu platformda neler gördüm iç karartanlar, alay edenler ama sizin mesajınız beni rahatlattı teşekkür ediyorum 🙏🤗
 
Babybjörn tarzı ana kucaklarını denediniz mi onlarda da mı durmuyor? On dakika bile dursa rahatça tuvalete giderdiniz en azından ☹️
Doktorunuzla konuştunuz mu danışıp belki sakinleşmesine yardımcı olacak bitkisel içerikli bir destek ya da takviye verir
 
Babybjörn tarzı ana kucaklarını denediniz mi onlarda da mı durmuyor? On dakika bile dursa rahatça tuvalete giderdiniz en azından ☹️
Doktorunuzla konuştunuz mu danışıp belki sakinleşmesine yardımcı olacak bitkisel içerikli bir destek ya da takviye verir
Dediğim gibi hiçbir şeye olumlu dönüt vermediği için para vermek istemedim aslında
 
5 yaşındaki çocuk annesi olarak tavsiye veriyorum. Duruma uyum sağlamaktan başka seçenek yok. düzelecek geçecek dedikçe daha çok sinir harbi yaşıyorsunuz. Arkadaşlar geçmiyor maalesef. Çocuğunuz hareketliyse mızmızsa büyüdükçe sadece biraz daha sakinliyor. Oğlum 3 aylıkken nasıl hareketliyse şu anda da aynen öyle hareketli. Biz karı koca artık birbirimizi böyle sakinleştiriyoruz. Hareketli çocuğumuz yapacak bir şey yok diye .
 
Sadece doğum haftamız farklı gerisi kolple aynı. Artık gücüm kalmadı çok ağlıyor sürekli ağlıyor tekim ev pislik içinde yemek yapmaya yemeye fırsat bulmak aşırı zor. Oturup onunla ağlamak istiyorum kendime öldürme noktasına geliyorum derin nefes alıp annecim diyerek tekrar sakinlestirmeye çalışıyorum. Emin ol yanlız değilsin, ben ki tüp bebekle 4 yıl sonra kavusmama rağmen kendimi sorguluyorum düşün artık 😅 üstelik benim ki 8 kilo daha 3 aylık ve kucak bağımlısı oturunca kıyamet kopuyor akşama kadar evin içinde dolaniyorum kol bel kırılma noktasında.
 
Yazdıklarınızı okudum da çoğunluk aynı. 38+2de sezaryenle doğum yaptım. Çok güzel bir hamilelik geçirdim, istediğimiz çok beklediğimiz bir bebekti ki öncesinde ameliyat bile geçirdim. Dediğiniz gibi ilk 4 ayım kabustu. Sürekli ağlardı kolik krizleri, evden 10 dklık annemin evine zor gidiyorduk bebek arabasına binmez pusete binmez otomobilde kıyamet kopar. Eyvah ben ne yaptım dedim sayısız kere. 6. Aydan sonra biraz daha normale dönmeye başladı, şu an 10 aylık ama yine temizlik yemek yapamıyorum tabiki. Huysuzluk hala devam sürekli mızlar yanından ayırlmama izin vermez, gece sadece sallanarak uyuyor hala kesintisiz 1 saati geçen uykum yok. Aşırı zor hala ama asla ilk zamanlar gibi değil O konuda rahat ol. Yalnız değilsin malesef bazılarımız içinok daha zor. Benim kendi tezim bizim çocuklarımız aslında huysuz değil de dünyaya adapte sorunu çekiyor. Görmeye işitmeye başlayınca daha rahatladı, oturunca biraz daha. Şimdi yürüyemiyor ve konuşamıyor yani yine bi bedensel kısıtlılık var ama her şeye çok ilgili ve meraklı. İstediklerini yapamamak huzursuzlaştırıyor. Büyüdükçe boyut değiştirecek zorluklr ama biz de tecrübe kazanacağız
 
Benim bebeğim daha doğmadı. Onun için tecrübeli değilim ama çevremdeki tecrübeli anneler masaj yapınca sakınleştiğini anlatıyorlar. Denemediyseniz belki bir seçenek olarak yazmak istedim. Zor günleriniz en kısa zamanda bitip sadece anı olarak kalır umarım 🙏🌼🌸
 
Yazdıklarınızı okudum da çoğunluk aynı. 38+2de sezaryenle doğum yaptım. Çok güzel bir hamilelik geçirdim, istediğimiz çok beklediğimiz bir bebekti ki öncesinde ameliyat bile geçirdim. Dediğiniz gibi ilk 4 ayım kabustu. Sürekli ağlardı kolik krizleri, evden 10 dklık annemin evine zor gidiyorduk bebek arabasına binmez pusete binmez otomobilde kıyamet kopar. Eyvah ben ne yaptım dedim sayısız kere. 6. Aydan sonra biraz daha normale dönmeye başladı, şu an 10 aylık ama yine temizlik yemek yapamıyorum tabiki. Huysuzluk hala devam sürekli mızlar yanından ayırlmama izin vermez, gece sadece sallanarak uyuyor hala kesintisiz 1 saati geçen uykum yok. Aşırı zor hala ama asla ilk zamanlar gibi değil O konuda rahat ol. Yalnız değilsin malesef bazılarımız içinok daha zor. Benim kendi tezim bizim çocuklarımız aslında huysuz değil de dünyaya adapte sorunu çekiyor. Görmeye işitmeye başlayınca daha rahatladı, oturunca biraz daha. Şimdi yürüyemiyor ve konuşamıyor yani yine bi bedensel kısıtlılık var ama her şeye çok ilgili ve meraklı. İstediklerini yapamamak huzursuzlaştırıyor. Büyüdükçe boyut değiştirecek zorluklr ama biz de tecrübe kazanacağız
Valla canım ay olarak büyüsü de geçmiyor. Neredeyse 10 aylık oldu hala desteksiz oturmuyor. Neden? Çünkü kucağından sıkıyorsa bırak bakalım. Dünyası başına yıkılmış gibi ağlıyor. Uyutup bırakıyorum 2 sn sonra gözler faltaşı. Sana yemin ederim ayakta sallamaktan diz kapaklarımın acısından zor yürür oldum. Konuşabilen bi canlı olsa psikoloğa götürücem o denli canımdan bezdim. Ki ben çocuk aşığı ve çocuklara karşı aşırı sabırlıyımdır ama beni delirtti artık
 
Klasik müzik denediniz mi ? En azından siz rahatlarsınız belki
 
X