- 7 Kasım 2006
- 120
- 1
Asil mutluluk….
Hayatimda cok zaman mutsuz oldum, nedenini hic anlamazdim…. ama anladimki insan kendi mutlulugna baskalari veya olan bitenden dolayi olmuyor.
Insan kendi istemese ister dünyadaki en zengin insan olsun, ister prenses olsun J,
ister hayatinin kadinini erkegini bulsun, ister en iyi yerlerde mezun olsun mutlu olamaz cünki mutluluk bizim icimizde onu baska yerde aramamaliyiz. Belki istediklerimizi elde edince bir zaman icin mutlu olabiliriz ama emin olun yine sikayetlerimiz baslicak.
Ben zamanla sunu anladim hayatimda istedigim herseyin gerceklesdigini düsündüm ve anladimki ben yinede mutlu olmazdim cünki benim mutlulugum onlarda gizli degil. Benim istedigim gercekden mutlu olmak olsaydi ben zaten mutlu olurdum.
Insanin mutlu olmasi icin sizce hayatda olmasi, görmesi, isitmesi…….daha birsürü saysam sayfalar bitmez yetmezmi.Ve en önemlisi müslüman olmak yeterli degilmi sizce, neden hep mutluluk icin insan daha fazlasini istesinki.
Unutmayin herzaman sizden daha kötü durumda insanlar var. Mevlananin bir sözü vardir en cok sevdigim…
AYAKABIM YOK DIYE ÜZÜLÜRKEN; YOLDAN GECEN AYAKSIZ BIRINI GÖRDÜM
Bu sözü okudugum zaman icim tuhaf oluyor kendimden utanyorum, cünki ben bu halimle mutsuzken baska insanlar benden daha kötü durumda olduklari halde mutlular ve hallerine sükrediyorlar.
Bizden daha iyi durumda olan insanlarda var biliyorum, onlarin hayatlari neden güzelde benimki iyi gitmiyor diyebiliriz. Hatda ne yalan söylim ben hep bunu düsünürdüm.
Bunlardan bircogu birkere elerinde olan ile mutlu olmasini bilsen insanlardir, bilmeyenlerde emin olun en az sizin kadar mutsuz. Herkez ve hersey herzaman göründügü gibi degil.
O yüzden bence ne olursa olsun olanlarla mutlu olalim..cünki sürekli mutlulugun bizi bulmasini beklersek cok mutsuz günler geciriz, bugünkü günümüzü kaybederiz. Sizce buna degermi???
Hayatimda cok zaman mutsuz oldum, nedenini hic anlamazdim…. ama anladimki insan kendi mutlulugna baskalari veya olan bitenden dolayi olmuyor.
Insan kendi istemese ister dünyadaki en zengin insan olsun, ister prenses olsun J,
ister hayatinin kadinini erkegini bulsun, ister en iyi yerlerde mezun olsun mutlu olamaz cünki mutluluk bizim icimizde onu baska yerde aramamaliyiz. Belki istediklerimizi elde edince bir zaman icin mutlu olabiliriz ama emin olun yine sikayetlerimiz baslicak.
Ben zamanla sunu anladim hayatimda istedigim herseyin gerceklesdigini düsündüm ve anladimki ben yinede mutlu olmazdim cünki benim mutlulugum onlarda gizli degil. Benim istedigim gercekden mutlu olmak olsaydi ben zaten mutlu olurdum.
Insanin mutlu olmasi icin sizce hayatda olmasi, görmesi, isitmesi…….daha birsürü saysam sayfalar bitmez yetmezmi.Ve en önemlisi müslüman olmak yeterli degilmi sizce, neden hep mutluluk icin insan daha fazlasini istesinki.
Unutmayin herzaman sizden daha kötü durumda insanlar var. Mevlananin bir sözü vardir en cok sevdigim…
AYAKABIM YOK DIYE ÜZÜLÜRKEN; YOLDAN GECEN AYAKSIZ BIRINI GÖRDÜM
Bu sözü okudugum zaman icim tuhaf oluyor kendimden utanyorum, cünki ben bu halimle mutsuzken baska insanlar benden daha kötü durumda olduklari halde mutlular ve hallerine sükrediyorlar.
Bizden daha iyi durumda olan insanlarda var biliyorum, onlarin hayatlari neden güzelde benimki iyi gitmiyor diyebiliriz. Hatda ne yalan söylim ben hep bunu düsünürdüm.
Bunlardan bircogu birkere elerinde olan ile mutlu olmasini bilsen insanlardir, bilmeyenlerde emin olun en az sizin kadar mutsuz. Herkez ve hersey herzaman göründügü gibi degil.
O yüzden bence ne olursa olsun olanlarla mutlu olalim..cünki sürekli mutlulugun bizi bulmasini beklersek cok mutsuz günler geciriz, bugünkü günümüzü kaybederiz. Sizce buna degermi???
