- 16 Aralık 2020
- 3.910
- 7.839
- 108
- Konu Sahibi Papatya129
-
- #121
Çok merak ettim rica etsem bana da gönderirmisiniz?Çalışma uzun biraz o yüzden mesajınıza atıyorum. Bu çalışmayı yaparken başımızın tepesi ve köprücük kemiğinize vuruşlar yapacaksınız. EFT vuruşu gibi. Eğer nasıl vuruş yapacağınızı bilmiyorsanız YouTube videolarından bakın mutlaka çünkü vuruşsuz olmaz. Duygunuz bitene kadar 2 günde bir (duruma göre) tekrarlarsınız. Şimdi atıyorum.
aşı olanlara aşıyı savunanlara kin besliyor.normal mi bu durum miss?5 doz aşı oldum hiçbir yan etki yaşamadım 1 2 gün kol ağrısı dışında.ki konu sahibinin kalbinde hiçbirşey yokmuş dr a gitmiş ben kalp hastasıyım.aşı tehlikeli olsa dr um izin vermezdi başta.kendisinin sorunu fiziksel değil psikolojik ama kabul etmiyor.Ablacım deli misin divane misin kendine gel yahuuu. Dönüp ne yapacaksın, işsiz güçsüz kalıp kafanı duvarlara vuracaksın.
Acilen psikolojik destek al, yalnız kalınca sıkılmışsın zırvalara kafayı takmışsın. Doktor bir şeyin yok demiş işte niye kuruyorsunValla çok pişman olursun bursun varmış kıymetini bil kır dizini çalış.
Baştan yazdığım üye sen değil misin, Almanya asosyal bir yer herkese uygun değil demiştim. Diğer seçeneğin İrlanda mıydı, keşke onu seçseydin. Neyse olan olmuş eğitimini tamamlamaya bak bir an önce de bir terapist bul durma.
Şuan durumunuz nasıl ?Herkese merhaba. Geçen konumda da linç yemiştim ama daha kötü olduğum için ve şu an aklımı kullanamadığım için tekrar buraya geldim, akıl almaya.
Öncelikle, arkadaşlar lütfen sert yorumlar yapmayın ya da dalga geçmeyin. Nasıl ki grip olan birine kızmazsınız benim de şu an ruhum hasta ve trol yorumları kaldıracak gücüm yok.
Almanya’ya gelmeden önce 1 doz biontech olmuştum, sonrasında kalp ağrısı, nefes darlığı, (kardiyolog ve göğüs hastalıkları bir şeyin yok dedi) yaşadım. Sonrasında da kulaklarımda basınç hissi, el parmaklarımda elektrik çarpması gibi hisler yaşadım. Ama dün daha garip bir şey oldu, okuldan eve yürürken birden göğüs uçlarım yanmaya başladı. Şu an hala o yanma hissi devam ediyor. İnsanın göğüs ucu yanar mı ya böyle saçma bir şey nasıl olabilir.
Bu sırada terapi alıyorum ve psikiyatra da başladım.
Ama özetle ben iyi değilim. Bir tarafım bunların hepsinin psikolojik olduğuna inanmak istiyor, çevremdekilere bir şey yapmayan aşı bana nasıl bu kadar zarar verebilir ki diyor. Diğer taraftan yaşadığım her belirtiyi ingilizce bir şekilde googlelıyorum. Mesela “el parmaklarında uyuşma ve aşı bağlantısı” mutlaka bir makale çıkmış oluyor. Buna dair bir case report olmuş oluyor ortada. Demek ki diyorum psikolojik değil.
Binbir emekle kazandığım bursu yakıp Türkiyeye dönmeyi planlıyorum. Çünkü yapamıyorum burada yalnız başıma. Sağlık anskiyetesi edinmiş durumdayım. Dışarı çıkmıyorum, çıksam keyif almıyorum, sürekli hastalıklarımı düşünüyorum ve yemek yapmak bile eziyet haline geldi. Ya da en azından hocalarımdan izin alıp 1-2 ay online devam edebilsem. Sınavlar ödevler üstüme yığılırken daha da panik oluyorum. Anneme hala aşı olduğumu söylemedim, ona da söyleyip türkiyeye dönüp detaylı bir check up yaptırmak sonrasında da biraz anne kucağında kalmak, hala da kötü hissedersem temelli dönüş yapmak istiyorum. Beynim çok yorgun. Bu aşıyı böyle zorunlu hale getirenler, seyahat için aşı pasaportu zorunluluğu çıkaranlar ve zorbalıkla aşı olmamı sağlayanlara çok ama çok öfkeliyim.
Tavsiyelere açığım.
Ne kadar kolay yaşamayan biri olarak böyle konusmak. Bende anksiyeteye yakalanmadan önce asla böyle bi hastalık olduğunu bilmiyordum bunu ancak yaşayan bilir sadece birgün yasayin nasıl bişey olduynu anlarsınız. Beyine soz geçirememek ortada hiç bişey yokken nefes alamamak aynı anda baş dönmesi kalp çarpıntısı terleme bulantı iştahsızlık eskiden sporla veremedigni kiloları çok kısa bi surede üzüntüden ve iştahsızlık tam verme o anda olabilcegini düşündüğünüz şey sadece ölüm çünkü beyin bunu böyle algıladı ve bunu değiştirmek çok uzun zaman alıyor ilaçlar yeterli gelmiyor eski halinize bakınca kendinizi tanıyamiyorsunuz. Lütfen yaşamadan bilmeden bu şekilde ağır yorumlar yapmayın zaten bu hastalığın en zor yanı kimseye yaşadığın şeye inandiramamak kimsenin anlayamamasi.Tamamda hastaysaniz bile ki degilsiniz aonucta yasiyorsunuz degilmi yani nedir bu hayatiniza devam edememe durumu anlayamadim kac bin kisi asi oldu herseyi bir doz asiya yukleyemezsiniz hala daha anneme soylesem vs vs anne eteginden ciksaniz mi artik? Terapi aliyormussunuz bu guzel ama hastalik hastasi gibi davranmayi birakin. Ne olmus gogus uclariniz yandiysa? Olumcul biseymi degil birakin kendinizi dinlemeyi yani
Olay asi degil bariz sekilde psikolojik. Ama bence mutlaka bursu yakip Turkiyeye donun. Sizin yerinize daha cok hakeden birisi alir o bursuHerkese merhaba. Geçen konumda da linç yemiştim ama daha kötü olduğum için ve şu an aklımı kullanamadığım için tekrar buraya geldim, akıl almaya.
Öncelikle, arkadaşlar lütfen sert yorumlar yapmayın ya da dalga geçmeyin. Nasıl ki grip olan birine kızmazsınız benim de şu an ruhum hasta ve trol yorumları kaldıracak gücüm yok.
Almanya’ya gelmeden önce 1 doz biontech olmuştum, sonrasında kalp ağrısı, nefes darlığı, (kardiyolog ve göğüs hastalıkları bir şeyin yok dedi) yaşadım. Sonrasında da kulaklarımda basınç hissi, el parmaklarımda elektrik çarpması gibi hisler yaşadım. Ama dün daha garip bir şey oldu, okuldan eve yürürken birden göğüs uçlarım yanmaya başladı. Şu an hala o yanma hissi devam ediyor. İnsanın göğüs ucu yanar mı ya böyle saçma bir şey nasıl olabilir.
Bu sırada terapi alıyorum ve psikiyatra da başladım.
Ama özetle ben iyi değilim. Bir tarafım bunların hepsinin psikolojik olduğuna inanmak istiyor, çevremdekilere bir şey yapmayan aşı bana nasıl bu kadar zarar verebilir ki diyor. Diğer taraftan yaşadığım her belirtiyi ingilizce bir şekilde googlelıyorum. Mesela “el parmaklarında uyuşma ve aşı bağlantısı” mutlaka bir makale çıkmış oluyor. Buna dair bir case report olmuş oluyor ortada. Demek ki diyorum psikolojik değil.
Binbir emekle kazandığım bursu yakıp Türkiyeye dönmeyi planlıyorum. Çünkü yapamıyorum burada yalnız başıma. Sağlık anskiyetesi edinmiş durumdayım. Dışarı çıkmıyorum, çıksam keyif almıyorum, sürekli hastalıklarımı düşünüyorum ve yemek yapmak bile eziyet haline geldi. Ya da en azından hocalarımdan izin alıp 1-2 ay online devam edebilsem. Sınavlar ödevler üstüme yığılırken daha da panik oluyorum. Anneme hala aşı olduğumu söylemedim, ona da söyleyip türkiyeye dönüp detaylı bir check up yaptırmak sonrasında da biraz anne kucağında kalmak, hala da kötü hissedersem temelli dönüş yapmak istiyorum. Beynim çok yorgun. Bu aşıyı böyle zorunlu hale getirenler, seyahat için aşı pasaportu zorunluluğu çıkaranlar ve zorbalıkla aşı olmamı sağlayanlara çok ama çok öfkeliyim.
Tavsiyelere açığım.
Olay asi degil bariz sekilde psikolojik. Ama bence mutlaka bursu yakip Turkiyeye donun. Sizin yerinize daha cok hakeden birisi alir o bursu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?