merhaba, şu an o kadar kötüyüm ki sadece bunları yazmak istedim. 1,5 senedir evliyim, eşimin durumu evlendiğimizden beri çok kötü, ailesiyle birlikte çalışıyor ve kazanılan kimseye yetmiyor, eşimin ailesi ve abisi, ablası ciddi fakirlik çekiyorlar, ben çalıştığımdan bizim evi ben geçindiriyorum. çok şükür yetirebiliyorum maaşımı. evlendiğimden beri evin hem maddi hem manevi yükü benim sırtımda, her işe ben koşturuyorum, evin her eksiğini ben gideriyorum. bu kadar yükün üzerine bir de eşim eski arabamı sattırıp üstüme taşıt kredisi çektirdi, arabayı yeniledi. arabanın da her masrafı bende. sizin kocalarınız her ay sonu nasıl hesap yapıyorlarsa ben de evlendiğimden beri böyleyim. kendimi erkek gibi hissetmeye başladım artık. bunları bir nebze kabullenmiştim ama geçen hafta evime icra memurları geldi, kayınpeder kredisini ödememiş kefili de eşimmiş. ben şimdi ne olacak dedim eşim krediyi ödeyemeyiz eve icra gelecek mecbur diyor. kayınpederim ve kayınvalidemden hiç ses yok, görümcem katlanacaksın mecbur, yapabileceğin hiçbir şey yok, istediğin kadar bağır çağır diyor. umurlarında bile değil sanki. eşimin halasının evini ipotek vermişler başka bir kredi için, o eve de kağıt gelmiş evi boşaltın diye ve kadının eşi 3 sene önce öldü, kadını evinden ettiler. o kadar yoruldum ki bu kadar kısa sürede, 1,5 seneyi sanki 15 yıl gibi yaşadım. artık dayanamıyorum, ben ömrüm boyunca kimseye borç takmadan namusumla yaşadım, bunlar krediyi ödemiyorlar benim eşyalar haciz edilecek. eşimin umurunda değil. ona olan aşkım sevgim her şeyim bitti, beni o kadar istismar etti ki. ailesinden nefret etmeye başladım. ailemle konuşup boşanma davası açmayı düşünüyorum.